พระอาทิตย์บ้านเธอขึ้นจากภูเขา
แต่พระอาทิตย์บ้านเราขึ้นจากทะเล
สังคมต่างพื้นเผ่าทำให้คนเรายากคะเน
ดีเลวนั้นปนเปเหมือนสีเทาในไอศกรีม
สังคมที่แตกต่างสร้างเราให้ต่างกัน
เหมือนเหรียญมีสองด้านฉันจำมาจากเธอ(จริงๆ)
ในวันที่ฉันไป.......ยังหวังจะกลับมาเจอ
ยังคิดถึงเสมอ แต่ไม่เคยเอ่ยให้รับรู้
เพราะโลกที่ฉันอยู่เย็นชาและเหน็บหนาว
มันไม่เคยมีสีขาวนอกจากสีเทากับสีดำ
ต่างกับโลกที่เธออยู่ดูอบอุ่นน่าจดจำ
หลายอย่างที่ฉันทำ ขอโทษถ้าทำร้ายเธอ
Bookmarks