-
Super Moderator
ทุกคนคือครู
ทุกคนคือครู
สมเด็จพระมหาวีรวงศ์ (ติสโส อ้วน) วัดบรมนิวาสสมเด็จพระอุปัชฌาย์ของข้าพเจ้าเคยกล่าวไว้ว่า "นักธรรมเห็นทุกส่งเป็นธรรม เหมือนหมอเห็นต้นไม้ทุกต้นเป็นยา"
ข้าพเจ้าในฐานะเป็นลูกทางธรรมของท่าน ขอเพิ่มเติมอีกเล็กน้อยว่า "นักเรียนเห็นทุกคนเป็นครู"
จริงที่เดียว คนทุกคนย่อมมีความรู้ ความคิดเป็นประสบการณ์ของตนเอง แม้แต่คนที่เราเห็นว่าโง่ที่สุดก็อาจจะมีอะไรบ้างอย่างที่เขารู้ แต่เราไม่รู้ และควรจะเรียนรู้จากเขา
นานมาแล้ว ข้าพเจ้าไปประชุมที่กรุงเทพฯ และพักอยู่ที่โรงแรงแล็ก ๆ แห่งหนึ่ง วันหนึ่งเวลาพลบค๋ำ ข้าพเจ้าเดินออกจากโรงแรม และได้พบหญิงแก่คนหนึ่ง มือถือเทียนไขกำลังก้ม ๆ เงย ๆ ควานหาอะไรบางอย่างอยู่ในพงหญ้า ๆ ถนน ด้วยความสนใจ ข้าพเจ้าจึงจรงเข้าไปไต่ถามดู
"ยายกำลังควานหาอะไรหรือ?"
"กำลังหาเหรียญสลึงที่ยายทำหลุดมือหล่นลงไปในพงหญ้านี้ ยายหามาตั้งชั่วโมงแล้ว หาเท่าไรก็หาไม่เจอ" หญิงชราตอบแสดงอากาละเหี่ยใจ
ด้วยความสงสารจับใจ จ้าพเจ้าจึงควักธนบัตรใบละ 5 บาท ออกมาจากกระเป๋า ยื่นให้หญิงแก่พลางกล่าวว่า "เอาเงิน 5 บาท นี้ไปก็แล้วกันนะยาย เหรียญสลึงนั้นทิ้งมันไปเสียเถอะ"
หญิงชราขอบใจข้าพเจ้าเป็นการใหญ่ ดับเทียนแล้วเดินจากไป
ตอนประมาณ 3 ทุ่ม ข้าพเจ้าทำธุระเสร็จแล้วเดินกลับโรงแรมด้วยเส้นทางอีกสายหนึ่ง ข้าพเจ้าประหลาดใจที่ได้เห็นหญิงชราอีกคนหนึ่ง กำลังส่องไฟเทียนไขหาอะไรง่วนอยู่ในพงหญ้าข้างถนน ด้วยความสงสารและสนใจ ข้าพเจ้าจึงเข้าไปดูใกล้ ๆ
หญิงชราคนนั้นก็คือคนเดิมกับที่ข้าพเจ้าได้พบและให้เงิน 5 บาท ตอนหัวค่ำนั่นเอง
เมื่อความลับแตก หญิงชราก็เผยให้ข้าพเจ้าฟังว่านั่นเป็นกลวิธีขอทานที่ได้ผลดีที่สุดวิธีหนึ่ง จากเรื่องนี้ ท่านคงจะเห็นได้แล้ว่า แม้แต่คนขอทานก็อาจเป้นครูของเราได้อย่างน้อยที่สุดก็ในเรื่องศิลปะการขอทาน
จาก ธรรมหรรษา ชมนุมเรื่องสนุกที่แฝงไว้ด้วยธรรมะ โดย "ธรรมโฆษ"
-
ร่วมถ่ายทอดความรู้สู่สังคม
ขอบคุณครับ สำหรับแง่คิดดีๆที่นำมาฝาก ซึ่งจะเป็นแนวทางในการดำเนินชีวิตได้อย่างปกติสุข
กฎการส่งข้อความ
- You may not post new threads
- You may not post replies
- You may not post attachments
- You may not edit your posts
-
กฎฟอรั่ม
Bookmarks