ฉันเคยคิดว่าเขาเป็นที่รัก
แรกเริ่มรู้จักคุ้นเคยคบหา
เคยเชื่อทุกสิ่งด้วยความศรัทธา
เป็นเพราะรู้หน้าแต่หารู้ใจ
ฉันหลงมอบใจให้เขาไปหมด
ไม่เคยเคืองโกรธเอาใจเสมอ
ฉันยอมทุกสิ่งเพื่อหวังมีเธอ
แต่กลับต้องเจอในสิ่งไม่ควร
เพราะฉันคนซื่อยึดถือคำสัตย์
ต้องมาอึดอัดคาดคิดไม่ถึง
หากฉันรู้ทันใคร่ครวญคำนึง
ฉันคงรู้ซึ้งแน่วแน่แก่ใจ
แต่มาวันนี้ฉันเริ่มกระจ่าง
ก้าวเดินหลงทางรอนแรมเพ้อฝัน
พอฉันได้รู้แทบรับไม่ทัน
ยอมรับว่าฉันแทบเป็นบ้าตาย
วันนี้ฉันพอทำใจได้บ้าง
ค่อยค่อยเลือนลางลบลอยความหลัง
ก่อนเคยเจ็บปวดถาโถมประดัง
กับสิ่งที่หวังนั้นคือภาพลวง