ฝึกจิตให้คุ้นเคยกับสิ่งมีมงคล

ฝึกจิตให้คุ้นเคยกับสิ่งดีมีมงคล


ความคุ้นเคยกับความรู้สึกอย่างใดอย่างหนึ่ง คือ มีความรู้สึกอย่างใดอย่างหนึ่งเสมอ ๆ หรือบ่าอย ๆ เนือง ๆ

เช่น การท่องพุทโธไว้ในใจเสมอ นั่นก็คือ ความคุ้นเคยกับพุทโธ ความคุ้นเคยกับบุคคลใดที่เคยให้ความเมตตาอุปการะ ช่วยเหลือจะทำให้ใจนึกถึงบุคคลนั้นได้โดยอัตโนมัติเมื่อถึงคราวคับขัน


ความคุ้นเคยกับความรู้สึกอย่างใดอย่างหนึ่งนั้นก็เช่นกันอบรมไว้ให้คุ้นเคยกับความสึกใด เช่นคุ้นเคยกับอารมณ์มีพระพุทโธ หรือคุ้นเคยกับการท่องพุทโธ เมื่อถึงเวลาคับขัน ใจจะมีไม่ไปยึดมั่นเกาะเกี่ยวกับอะไรอื่นที่ไม่คุ้นเคย แต่จะไปเกาะอยู่กับพระพุทโธที่เป็นยอดของสิริมงคลทั้งปวง ย่อมได้รับสิริมงคลนั้นอันจักนำให้พ้นพาลภัยใหญ่น้อย ความคุ้นเคยกับสิ่งดีมีมงคลจึงเป็นความสำคัญอย่างยิ่งทุกคนผ่านชีวิตในอดีตชาตมาแล้วเป็นอันมาก นับภพชาติไม่ถ้วนมีความคุ้นเคยกับเรื่องราว หรืออารมณ์ต่าง ๆ มาแล้วมากมาย คุ้นเคยกับเรื่องราวหรืออารมณ์ใดมาก ใจยึดมั่นผูกพันข้อติดอยู่กับเรื่องใด อารมณ์ใดมากมาแต่อดีตชาติ ผลของความยึดมั่นผูกพันนั้นจะนำมาสู่ภพชาติปัจจุบัน

จากหนังสือ ชีวิตนี้สำคัญนัก โดย สมเด็จพระญาณสังสร สมเด็จพระสังฆราช สกลมมหาสังฆปริณายก