ก่อนอื่นต้องขอขอบคุณสำหรับทุกกำลังใจที่ได้จากบ้านมหาค่ะ
วันนี้เลยมีแรงมาเล่าต่อ ในกรณีของกลุ่มผู้ตกงานทีมีประกันตน
ก็จะได้รับเงินตกงานคือ 80% โดยประมาณของเงินเดือนที่คุณเคยได้รับ
แต่ถ้าคุณต้องการเปิดทางสายอาชีพใหม่ให้ตัวเอง
ก็เป็นโอกาสดีที่จะถือเอาช่วงเวลานี้ไปศึกษาต่อ
ซึ่งเราก็จะได้รับเงินสนับสนุนทางการศึกษา เงินส่วนนี้อาจจะได้ไม่มากนัก
แต่ถ้าเทียบกับใบเบิกทางในการทำงาหาเลี้ยงชีพของที่นี่แล้ว
นับว่าคุ้มค่าเลยทีเดียว
ไม่ต้องสงสัยว่าทำไมประทศสวีเดนถึงใจดีจัง ก็ไม่แปลก
เพราะรายได้หลักส่วนใหญ่ของรัฐบาลที่นี่คือเงินภาษีของคนทำงาน
เขาถึงเต็มที่กับการพัฒนาให้การศึกษากับประชากร
เพราะท้ายที่สุดเราก็ต้องจ่ายภาษีคืนเขาอยู่ดี
จริงๆ แล้วเรืองจะเรียนอะไรสายไหนนั้น ขึ้นอยู่กับผู้เรียนเลือกเองค่ะมีหลายหลักสูตรให้เลือก ทั้ง
- ครูอนุบาล
- ผู้ช่วยพยาบาล ดูแลคนชรา
(งานนี้อิฉันขอบ๊ายบายค่ะ เพราะเคยไปลองฝึกงานมาแล้วไม่ไหว)
- พ่อครัว แม่ครัว
- ช่างทำสวน ดูแลสวนและต้นไม้
- ช่างยนต์ ช่างกล ช่างซ่อม ช่างไม้ ช่างหัวมัน ฯลฯ ::)
ซึ่งทั้งนี้ทั้งนั้นความต้องการของตลาดแรงงาน และสถานที่ตั้งของโรงเรียนที่เปิดสอนก็มีส่วนในการตัดสินใจเลือกด้วยค่ะ
สำหรับอิฉันพอตกงานก็มานั่งตรองใจตัวเองดูว่าอยากจะทำอะไรต่อไป
และรายการเท่าที่มีอยู่แล้วในใจก็คือ
1.งานจัดดอกไม้
แต่พอไปขอคำแนะนำจากกับกรมแรงงานของเมืองที่อาศัยอยู่แล้ว
เขาไม่สนับสนุน เพราะหลักสูตรนี้หางานยาก
ส่วนใหญ่คนที่จะไปเรียนสายนี้คือกลุ่มคนที่ตั้งใจจะเปิดกิจการทำเอง
อีกทั้งค่าหลักสูตรนี้แสนจะแพงคอร์สเดียวปาเข้าไปตั้ง 38,000sek. แล้ว
(เพราะทางอำเภอที่เราอาศัยอยู่ต้องรับผิดชอบค่าใช้จ่ายค่าเล่าเรียนค่ะ)
2.คุณครูอนุบาล
พอได้เช็คกับกรมแรงงานแล้ว งานนี้ที่สนใจก็เป็นต้องยกเลิกไปอีก
เพราะเมืองที่อยู่อาศัยนี้ และละแวกใกล้เคียงไม่มีหลักสูตรนี้เปิดสอน
เหตุเพราะมีคนจบสายนี้เยอะแล้วในพื้นที่แถวนี้ พูดง่ายๆ ว่าแรงงานล้นตลาด
หลังจากที่คลำหาทางจนเจอแล้ว สุดท้ายเลยได้มาเรียนทำสวน
เพราะได้ สถานที่เรียนใกล้บ้าน
ช่วงที่จะจบหลักสูตรคงเป็นต้นๆ หน้าร้อนที่จะถึงนี้
ได้แต่หวังว่าคงจะมีงานรองรับ
และแหล่งงานที่คาดว่าจะได้ทำ คงจะเป็นในส่วนของผู้ดูแลต้นไม้ ดอกไม้
ตัดหญ้าตาม สวนสาธารณะต่างๆ ทำงานตามร้านขายต้นไม้ดอกไม้
หรือถ้าเก่งแล้วคงได้เปิดกิจการรับทำสวน จัดสวนเอง
สำหรับอิฉันตอนนี้พอใจขอให้ได้เป็นแค่มนุษย์ลูกจ้างกินเงินเดือนก็พอ
เพราะไม่อยากรับผิดชอบอะไรมากมาย ยังมีอีกหลายสิ่ง หลายอย่าง
ที่ยังไม่ได้ทำ ยังเหลืออีกหลายที่ ที่ยังไม่ได้ไป ไม่ได้เที่ยว
ชีวิตนี้น้อยนัก จะเอาอะไรมากมาย เงินทองเป็นของนอกกาย
ถ้าหลุดมือไปก็ย่อมเสียดายแน่นอน ฮ่ะฮ่า....
สรุปแล้ว หาความสุขใส่ตัวเป็นดีที่สุด
Bookmarks