คนเดินทาง
ชายสองคนเพื่อนร่วมเดินทางผ่าน
ชื่อเขาขานเอกับบีนี้ไฉน
ผ่านหนองน้ำบึงกว้างลำธารไกล
เห็นขวานทองเล่มใหญ่จึงได้จับ
นายบีบอกว่าเราพบขวานทอง
ฝ่ายเอจองบอกว่าขวานของฉัน
ฉันได้พบมันก่อนขวานทองนั้น
ควรจะเป็นของฉันสมควรจริง
แล้วนำมาห่อผ้าอย่างหวงแหน
ไปไหนแบกกลัวเพื่อนลักไปยิ่ง
ลืมนึกไปว่าเจ้าของตัวตนจริง
สะกดยิ่งใจออกเดินตามมาทัน
จึงต่อว่านายเอขโมยขวาน
จะเอาเอประจานกับขวานนั้น
เพราะขโมยขวานทองก็ของฉัน
เอก็หันไปบอกว่าให้บีช่วย
ขวานทองของเราที่เก็บได้
บีบอกไห้อย่าพูดมันไม่สวย
ตอนได้ขวานนี้มาข้าคงรวย
ไม่อยากซวยเอจ๋าต้องรับกรรม
นิทานเรื่องนี้สอนให้รู้ว่า
ตอนมีสุขไม่คิดแบ่งคนอื่น
ตอนมีภัยขึ้นมาก็ไม่มีคนช่วยเหลือ
[fm]http://www.hotlinkfiles.com/files/1979808_9rc3k/0001RoiplapenCatthaliya.swf[/fm]
Bookmarks