ลาก่อน....ความรัก...จากฉันให้เธอ 2
เมื่อฉันเข้มแข็งมากขึ้น น้ำตาเปลี่ยนเป็นพลังใจ น้ำตาจากความเศร้าสร้อย
สอนฉันให้เข้มแข็งมากขึ้น ฉันเริ่มรู้แล้วว่าฉันบ้าไปแล้วที่ร้องไห้เป็นวรรคเป็นเวร
เพราะคำว่ารักคำเดียว สิ่งที่ได้รับมาในชีวิตทั้งหมดคือความว่างเปล่า
คือความไม่มีอะไรเลย เริ่มวิเคราะห์ว่าถ้ายังรักกันต่อไป สักวันเราสองคนก็คงเลิกกัน
เพราะอะไรหรือ เพราะทัศนคติที่ไม่ตรงกัน ฉันชอบหนังสือทางประวัติศาสตร์
ส่วนเธอไม่ชอบอ่านหนังสือ ฉันชอบอยู่บ้านและมีความสุขอยู่ในบ้าน
แต่เธอชอบอยู่กับเพื่อนชอบไปกับเพื่อน ฉันชอบกินธรรมดาแต่เธอชอบร้านอาหาร
ฉันชอบธรรมชาติแต่เธอชอบแสงสี ฉันชอบการพึ่งพาตนเองแต่เธอชอบ
การขอความช่วยเหลือจากคนนั้นคนนี้ มีสิ่งเดียวที่ไปด้วยกันได้คือฉันคิดว่า
ฉันรักเธอมากขาดเธอไม่ได้ มองไปแล้วมันต่างกันมาก แต่สิ่งที่เธอมีก็คือ
เธอพูดหวานน่ารักเวลาออดอ้อน ใจฉันชอบและซึมซับส่วนนี้ของเธอมา
จนฉันคิดว่าเธอเป็นของฉันคนเดียว แต่เธอก็คือเธอ เธอไม่เคยอยู่นิ่ง
เธอก็คือคนที่แสวงหาทางออกไปได้ทุกอย่าง
ในเวลาที่ผ่านไปเพราะใจเธอเปลี่ยนไป ฉันบ้าไปพักใหญ่แต่ก็มีเวลาส่วนตัวมากขึ้น
กลับมาวิเคราะห์ตัวเอง ความรัก และตัวเธอ จึงพบว่าเราแตกต่างกันมาก
ที่ผ่านมาฉันต้องปรับตัวให้ไปกับเธอได้ เพื่อจะผดุงอยู่อย่างเดียวคือความรัก
ระหว่างเราสองคนอยู่กันด้วยคำว่ารักเท่านั้น นอกนั้นเราแตกต่างกัน
ในแนวทางของทัศนคติ ตอนนี้เราไม่เลิกกันแต่ต่อไปเราก็คงต้องเลิกกันอยู่ดี
เพราะคนแต่ละคนเวลาผ่านไปก็ต้องมีชีวิต มีวิถีชีวิต ไม่มีใครที่จะทนปรับตัว
อยู่เพียงลำพังได้ ทุกอย่างต้องมีอิสระภาพทางความคิด
ฉันอยู่บ้านนา มีแม่มีพี่มีน้องคอยโอบอุ้ม ทำให้ฉันเข้มแข็งขึ้น ได้ยืนอยู่
ด้วยตัวเองมากขึ้น ฉันเริ่มอ่านหนังสือมากขึ้นเพราะมีเวลามากนั่นเอง
เข้าไปในจังหวัดทีไรต้องหอบหนังสือกลับบ้าน อ่านอ่านและอ่าน
แบบใช้หนังสือเป็นเครื่องระบายความผิดหวัง
ฉันประทับใจในแนวเกษตรตามหลักทฤษฎีใหม่ เริ่มงานแรกคือการให้ญาติ
ข้างบ้านมาก่ออิฐบล็อกเพื่อทำที่เลี้ยงปลาและเลี้ยงกบ จำนวน 5 บ่อ
ลงทุนไม่มาก เพราะฉันเงินทุนน้อย ไม่กล้าขอแม่มากเพราะเคยขอไปซื้อพันธ์วัว
มาแล้ว ฉันอ่านวิธีเลี้ยงกบ และเลี้ยงปลาดุก ฉันเริ่มซื้อแม่พันธ์กบ
และพันธุ์ปลาดุก มาเลี้ยง ใช้สะแลนบังแดด หาบน้ำบ่อมาใส่ ปรับสภาพน้ำ
หาซื้ออาหารกบและปลามาเก็บไว้ ทุกวันฉันจะเฝ้าดูสัตว์พวกนี้เจริญเติบโต
อย่างใจเย็น เรื่องร้ายที่ได้รับยังไม่หายไปจากใจ แต่มันบรรเทาลงมาก
จากความคิดถึงมากเหลือทน กลายเป็นคิดถึงบ้างบางเวลา และลืมคิดถึงเธอ
ไปในบางครั้ง ไม่น่าเชื่อเลยว่าฉันจะกลับมาเข้มแข็งได้ แม้วันนี้ฉันยังอ่อนแออยู่
แต่สักวัน
ความรู้สึกนับถือตัวเองของฉันก็คงกลับมาเอง จากงานที่กำลังเริ่มต้น
จากงานที่เพื่องาน งานที่ไม่ต้องคอยง้องานเป็นมนุษย์เงินเดือน
งานที่มีความสุขอยู่ท่ามกลางพ่อ แม่และญาติพี่น้อง ที่คอยโอบอุ้มให้กำลังใจ
คุณล่ะเป็นอย่างฉันไหม คนที่ใช้ความผิดหวังแปรเปลี่ยนมาเป็นกำลังใจ
เปลี่ยนวิถีชีวิตจากมนุษย์เงินเดือนมาเป็นมนุษย์ที่สร้างเงินให้ตัวเองได้
ชีวิตธรรมดาที่ไม่มีรายจ่ายมากมาย
แล้วจะกลับมาบอกเล่าให้ฟังอีกครั้งหนึ่งนะคะ สำหรับงานที่จะทำต่อไปในอนาคต
ขอบคุณความรัก ขอบคุณความผิดหวัง ที่เปลี่ยนเป็นพลังงานให้เข้มแข็ง
ให้ได้อ่านหนังสือเพื่อคลายเหงา ให้ได้พบโลกใหม่ที่เป็นโลกแห่งความเป็นจริง
ไม่ใช่โลกแห่งความฝันอีกต่อไป
[fm]http://www.hotlinkfiles.com/files/2155571_wszno/ThonkumsabanNoo[/fm]
อ้างข้อความนี้
Bookmarks