ต้องยอมรับช่วงงานพาแลง2 งานประจำของไก่น้อยยุ่งหลาย เว่าง่ายๆว่าเวลาสิเบรคกินข้าวแทบสิบ่มี (มี ..แต่ไม่อยากออกไปมากกว่า) ยุ่งขนาดเข้ามาเบิ่งเวบกะแทบสิบ่มี กลับบ้านกินข้าวแล้วกะหลับเป็นตาย ในใจกะคิด ได้ไปบ่น่อเมืองกรุงเตบบ
วันที7 มีนาคมเป็นวันทำงานตามปกติของไก่น้อยเนื่องจากเวลาทำงานบ่คือไทบ้านเพิ่น สิหยุดกะวันอาทิตย์กะจันทร์ แต่ดีที่ลาพักร้อนล่วงหน้าไว่ดนแล้ว กะเลยบ่มีปัญหา
เย็นวันศุกร์ไก่น้อยปั่นงานจนถึง4ทุ่ม เพื่อวันเสาร์คนที่มาทำแทนจะได้ไม่วุ่นวายมาก
ล้อรถหมุนออกจากเมืองโคราช ประมาณ10โมงเช้า กะไปถึงงานประมาณบ่ายนิดๆ ในใจก็นึกลาดพร้าว35 ยุหม่องได่น่อบาดนิ ขับรถไปเรื่อยๆเคยอ่านไดอารี่อ้ายพล เลาว่าเข้ามาประมาณครึ่งซอย ว่าส้าน ...นี้มันจะสุดซอยยุแล้ว ฉานยังหาร้านไม่เจอ
มองเห็นคุณลุงขายน้ำแข็งใสข้างทาง อ้าวว..ข้างหน้ามีแท็กซี่คันนึงจอดถามก่อนหละ เราไปถามมั่งดิ คุณลุงบอกว่าแท็กซี่คันตะกี้ก็ถามหา ..ครัวแสงดาว ..อิอิ เอาว่ะ..มีเพื่อนหลงทางแล้วเรา มองหน้ามันๆครายๆๆ
คุณลุงบอกว่า เลยมาแล้ว ต้องย้อนรถกลับไปอีกประมาณ 500เมตร เย้ๆๆ ฉานเจอร้านแล้ว ...ต้องรีบไปมองหน้าเจ้าคนที่หลงเหมือนเรา อิอิ ...จำไม่ได้อ่ะว่าใคร แต่หน้าคุ้นๆมาก (หน้าคล้ายๆคนแถวเกาหลี ) ::)
มองเข้าไปในร้าน ฮืมมม..ร้านคับแคบจัง (คิดในใจ ดังไปนิสส์) เจอเวบมาสเตอร์อ้ายบ่าวคนเดิม นั่งหน้าเหลี่ยม โอ๊ะ หน้าหล่อยุ แล้วท่านกะย่างมาต้อนรับ มาๆหล่า มาตะโคราชเลยติ ...จ้า... (เขินอ่ะ พ้อคนหล่อ คิคิ)
พ้ออ้ายพล อ้ายต่วง บ่าวตระการกะลังสุมหัว โอ๊ะ ซ่อยกันฝั่นด้ายผูกแขน น่ารักจังเลย ส่อยกันคนละไม้ละมือ (อยากไปฝั่นส่อยเด๋ ...แฮะๆ)
อ้าว...แล้วสาวๆเขาไปหน่ายกันหมดเนี่ย ...ใจไม่ด้านพอ ก็เลยบอกบ่าวว่า อ้ายเดียวสิไปซื้อของก่อนเด้อจ้า แวะเอาขนมมาฝาก เดียวมาใหม่จ้า ฮิ้วว ...... ฟามลับแตก ::)
กว่าจะกลับมาอีกรอบ ก็ปาเข้าไปเกือบ3ทุ่มหละไทพี่น้อง เมากันหมดหละน่อ (นึกในใจ)
คนแรกที่มารับ น้องหมูหวานกะน้องติ๊กต๊อค ขอบใจมากน้องรักทำให้พี่ไม่เขิน อิอิ
คนที่2 ที่เจอ กิ๊กข้อยๆๆ บ่าวหล่อ100เมตร เบิ่งหน้าคักๆระยะ1เมตรเจ้ากะหล่อเด้อกิ๊กเด้อ..ฮิ้วว:g
คนที่3 ยายหนู ที่น่ารัก แฟนคลับกะทู้ไก่น้อย ฮิ้ววว หนูอยากกอดคุณยายมานานแย๊ว...น้องแนน กะคุณลุงกะมา น่ารักมั๊กมากจ้า
คนที่4 ชายหล่า ฮิ้ววว กอดสา สะจายย ...จ่ายไป1พัน ได้หนังสือ พ่อ มาอ่านอีก คุ้มๆๆ
แล้วก้เจอบ่าวเต็มใจ ดีเจน่ารัก อีกคนจ้า
แล้วฉานก็เจอเทอ.....ฮิ้ววววว พี่ติ๋ม เจ๊มิค พีแม๊กกี้ คนสวย ของน้องง วู้ววว พงษ์น้อย น้องรักคามั่วหน้าฮ้าน มาวแหล่วๆเอื้อยข่อย
ประทับใจอ่ะ ........ดีใจที่ได้เจอทุกคน ถึงร้านจะแคบไปนิสส อาหารแทบไม่รู้รสชาดเพราะไม่ได้แตะลิ้นเลย ยกเว้นตำสั่วน้องหน่อย อย่อยมากก ...
ประทับใจ บ่าวคนเดิม เวบมาสเตอร์ ที่รู้จักมานานเกือบ4ปี พึ่งเห็นตัวเป็นๆหล่ออ่ะ ..ฮิ้วว (เสียดายที่ไม่โสด ฮ่าๆๆ) ได่ถ่ายรูปกะทบไหล่คนดังด้วย เอาแปะไว้ในรูปส่วนตัวสะเลย รอมานานหละ ::)
ประทับใจอ้ายศรี ถึงแม้บางที่ไก่ไม่รุ้ว่าเจ้าสิเว่าหยัง สิสื่ออิหยังให้รู้ กะบ่อาจทราบได้ แต่อย่างที่บอก ไก่น้อย ฮักเจ้า ส่ำกับฮักบ้านมหา เจ้าคืออ้ายที่สนิทที่สุดในบ้าน บ่อยากเห็นเจ้าเป็นแบบที่พ้อในงานเลยอ้าย มานบ่ช่าย อ่ะ
พี่มิค ..ยังเป็นพี่สาวที่ร่าเริง เอนเตอร์เทน น่ารักของไก่น้อยเสมอ รู้ไหมไก่พลาดงานนี้ไม่ได้เพราะได้สัญญากะพี่ไว้ ว่าจะต้องมา ข้อยฮักเจ้าเด้อ แล้วกะเข้าใจความรู้สึกที่พี่ตั้งใจมาเมืองไทยนำจ้า สู้ๆนะพี่จ๋า...
พี่แฮ้ ..พี่สาวไทกาสิน ไก่มางานบ้านมหาไก่กะสิพ้อพี่แฮ้ทุกรอบ แล้วกะถามน้องทุกรอบไก่มีหม่องพักยัง ไปค้างกับพี่บ่ อบอุ่นอิหลีจ้าพี่ :g
น้องหน่อย สาวเมรีขี้เมา ไก่น้อยเห็นความทุ่มเท เสียสละเทิงเฮดแนวกิน เทิงฟ้อน เทิงรำ เธอคือสุดยอดของไก่น้อยเลยจ้า
ประทับใจลูกหิน ที่หอบบายศรีงามๆมาไกลถึงสุรินทร์ สุดยอดอีกคนจ้า
สุดท้ายกะขอบคุณ พี่ติ๋ม พี่ปุ้ย ที่เฮดให้มีงานนี้ขึ้นมา ขอบคุณสมาชิกทุกท่านที่ส่อยเติมความม่วนซื่น ให้แก่กัน ขอบคุณอีกรอบค่ะ :g
ถึงอากาศสิฮ้อน แต่ก็แฝงไปด้วยความอบอุ่นเด้อ ค่ะ
Bookmarks