เช้านี้ฉันตื่นมาตามฟ้ารุ่ง
แต่วันพรุ่งมีฉันไหมใครบอกได้
หรือว่าฉันขีดฆ่าเวลาที่ก้าวไป
ปล่อยหัวใจจมดิ่งสู่ห้วงมหรรณพ..
***********
ไปให้ไกลสุดล้า....
ไปให้ไกลสุดตา....
หากใจเธอประสงค์จะตามหา
สุดล้าฟ้าเขียวอย่างไรใจก็ถึง
หากแต่เธอใจไร้ ไร้คำนึง
แม้ย่างเท้าก้าวถึงกัน ฉันก็ห่างเธอ
***********
ฉันจึงห่างเป็นข้ออ้างทางนั้นไกล
ฉันจากไปใจหมองเศร้าเหงาเพ้อ
จะโอบทุกข์อุ้มเศร้าเฝ้ามิเผลอ
เพื่อให้เธอและเขาเป็นเงาเดียว....
Bookmarks