รู้สึกได้อยู่เสมอว่าเธอมีค่า..
เพราะที่ผ่านมาก็มีแต่เธอเท่านั้น
ที่มาคอยถาม คอยห่วงใยถึงกัน
จึงทำให้ฉัน ไม่รู้สึกเงียบงันแม้ครั้งเดียว..
ขอบคุณบ้านมหาเป็นบ้านที่อบอุ่นและมีความจริงใจให้เสมอค่ะ....................................................
ถึงตอนนี้เธอจะอยู่แสนไกล
แต่มันก็ไม่อาจทำให้ฉันเปล่าเปลี่ยว
ยังมีเธอ คนนี้ คนเดิม อยู่คนเดียว
และไม่เคยคิดแลเหลียวมองหาใคร
.........................................................
ในบางเวลาก็มีบ้างที่เหงาบ้าง
นั่งคิดถึงแทนความอ้างว้างก็สดใส
กลับชุ่มชื่นมีชีวิตชีวาขึ้นทันใด
และมีแรงรอต่อไปอย่างมั่นคง
.....ก็อาจเป็นแค่คนที่อ่อนไหวในบางเวลาเท่านั้นเอง............
Bookmarks