..พอดีไปอ่านเจอมาอ่ะค่ะ..อ่านแล้วรู้สึกในใจมันพองๆ..ตื้นตันดี..ลองอ่านดูนะคะ..
...เคยให้ความรักกับชายคนหนึ่ง คนที่ซึ่งตอนนี้ทิ้งเราไปไม่มีเยื่อใย
เคยเสียใจสุดๆกับรักที่ผ่านมา มันเจ็บปวด ที่คนๆนั้น ไม่เคยรักเราตลอดเวลาที่คบกัน
เรารักเค้าอภัยให้ทุกอย่างที่เค้าทำไม่ดีกับเรา ไม่เคยโกรธ หรือ โทษที่ทำให้เราต้องทนทุกข์
ดีใจที่วันนี้เธอทิ้งเราไป ไม่โกรธ ไม่เกลียด แต่ ไม่มีโอกาสให้ โชคดีความรัก
วันนี้เราโตขึ้น เข้มแข็งขึ้น รักตัวเองมากขึ้น และที่สำคัญ เรารู้ว่า ใครที่เราควรจะรัก
ครอบครัวของเรา พ่อ แม่ พี่ น้อง ของเรา
คนที่เวลาเราทุกข์ เขาทุกข์ยิ่งกว่า เรามีปัญหา เขาคอยโอบอุ้มเราไม่ทอดทิ้งเรา
ช่วงเวลาที่ผ่านมาเวลาครอบครัวเจอปัญหา ทุกคนในครอบครัวอยู่พร้อมหน้า
เคยเจอปัญหาที่หนักๆแต่เพราะความรักของครอบครัวเรา ทำให้เราร่วมกันผ่านมันมาได้
ณ ตอนนี้ ถึงแม้ปัญหายังไม่อาจเยียวยาได้หมดทีเดียว แต่เพราะกำลังใจจากครอบครัวของเรา
ทำให้เรามีกำลังใจที่จะก้าวต่อไป เพราะชีวิตเราต้องดำเนินต่อไป
วันนี้เราอยู่ได้ เพราะความรักของ พ่อ แม่ และคนในครอบครัว เราอยากมีชีวิตอยู่ต่อเพื่อคนเหล่านี้
อยากให้ความรักกับคนในครอบครัวมากๆ อยากทำอะไรหลายอย่าง เพื่อ ครอบครัวของเรา
อยากเห็นรอยยิ้มของ พ่อ อยากได้ยินเสียงหัวเราะของแม่
อยากสัมผัสอ้อมกอดที่อบอ่นของแม่ อยากหอมแก้มเหี่ยวๆที่อ่อนโยนของพ่อ
ลูกมีความสุขจังที่รู้ว่าลูกมีคนที่ลูกรักมากที่สุด และ ลูกรู้แล้วว่า ใครที่รักลูกมากที่สุด
ลูกขออุทิศ ตน บูชาความรักของพ่อ แม่ ด้วยความดี
ตราบที่ลูกมีลมหายใจหรือสิ้นลม ลูกจะไม่เลิกที่จะทำดี
วันนี้ลูกตื่นแล้ว เพราะ รัก ของพ่อ และ แม่
ลูกจะนำความรักที่ยิ่งใหญ่นี้ เป็นแรงผลักดันให้ลูกได้เติบโต ในทุกสิ่ง
ลูกจะมองทุกสิ่งด้วยความรัก และเข้าใจด้วยหัวใจที่เต็มเปี่ยมด้วยความรัก
ความรักที่บริสุทธิ์ จะทำให้มีความสุขตลอดชีวิต
วันนี้เราอภัยให้คนที่ทิ้งเราไป เรายิ้มเราเข้าใจ สิ่งที่เกิดขึ้น
อย่างน้อยเราก็มีความสุขที่เห็นคนที่เรารักมีความสุข
...สุขใดไหนเล่า..เท่าเห็นคนที่เรารักมีความสุข..จริงไหมคะ..
Bookmarks