เช้ามืดมื่อวานนี่แถวบางนา ฝนตกแฮงปานฟ้าฮั่วน้องเขม กะขี้คร้านลุกไปเฮ็ดงาน แต่จั่งได๋
กะต้องลุกอยู่ดี มาฮอดหม่องเฮ็ดงาน(แบบเปียกปอนนิดหนึ่ง) ไฟดับ เฮ็ดหยังบ่ได้ฮ้อ
นเอ้าว่าซั่น (อยากมายามพี่น้องบ้านมหาใจสิหลุดสิขาดกะยังหว่า) นั่งไปนั่งมาถ่าให้ไฟ
มา คึดพ้อแต่ตอนเป็นเด็กน้อย เลยหยิบปากกามาขีด ๆ เขียน ไปตามกะเยิม ฝนตกช่วงนี้
ยามได๋ แม่ใหญ่ของน้องเขมฯมักเอิ้นว่า “ฝนฮำดอกม่วง” ยามดอกหมากม่วงพวมกำลัง
บาน ฟ้าแตกปานเครียดให้ผู้ได๋มาเป็นสิบชาติ แม่ใหญ่น้องเขมฯกะมักสิบอกว่า “ฟ้าฮ้องสั่ง
หัวเผือกหัวมัน” น้องเขมฯกะเคยสงสัยว่าเป็นหยังฟ้าต้องฮ้องสั่งหัวเผือกหัวมัน เพิ่นกะสิ
ร่ายยาวเว้าให้ฟัง ว่าจากนี้ไปตลอดหน้าแล้งฝนสิบ่ตกอีก ฟ้าสิบ่ฮ้องกะเลยเอิ้นสั่งลาแม้แต่
คนยามสิไปใสกะยังเอิ้นสั่งกัน น้องเขมฯกะสิถามแม่ใหญ่ว่า ยามฝนตกอีกฟ้าสิบ่เอิ้น
ทักทายหัวเผือกหัวมันอีกติ เพิ่นกะสิบอกว่าตอนนั้นสิเป็นฝนแรกของยามเดือน หก เอิ้นว่า
ฟ้าไขประตูเมือง ฟ้ากะสิแตกฝนตก ลมกะสิพัดแฮงแนวนี้ล่ะ ฮอดยามเดือนหก หมากม่วง
กะสิสุกพอดี ลมแฮงหมากม่วงกะสิหล่น คนฟ้าวไปเก็บหมากม่วงในสวนก่อนหมู่คือน้อง
เขมฯ แต่แม่ใหญ่น้องเขมฯกะบ่อยากให้ลงเก็บหมากม่วงในสวนเพิ่นย่านหง่ามักม่วงแห้ง
หักทับน้องเขมฯ กะน้องเขมฯย่านเด็กน้อยข้างบ้านมาเก็บก่อนเน๊อะ เลยฟ้าวมีเทื่อหนึ่ง
ลงไปเก็บหมากม่วงพ้อกันในสวน เพิ่นกะชวนน้องเขมไปเก็บหมากม่วงวัดซั่นแล่วค่ะ เพิ่น
ว่าหมากม่วงวัดมีหลายกว่าหมากม่วงในสวนของแม่ใหญ่น้องเขมฯอีก น้องเขมฯกะอยาก
ได้หมากม่วงให้แม่ใหญ่เฮ็ดหมากม่วงแผ่น หลาย ๆ ซั่นแหล่วค่ะ ถือกระต้าแล่นนำเพิ่น
ไป ไปฮอดวัดบ่ย่านหยังหมากม่วงกะหล่นหลายคักตั้งหน้าตั้งตาเก็บอย่างเดียว บาดหมาก
ม่วงเต็มกระต้าเงยหน้าขึ้นบ่มีไผ๋จักคน ใจหลุดไปอยู่ส้นหน่องพุ่นแล่วค่ะ แนบเห็นเมรุอยู่
ข้าง ๆ ย่านแฮงจนก้าวขาบ่ออก นั่งไห้เฝ้ากระต้าหมากม่วง ฝนกะสิตกมาอีก ครึ้มแบบมืด
ฟ้ามัวดิน นั่งไห้อยู่พักหนึ่งแม่ใหญ่กะนำมาพ้อ เพิ่นถามว่าเป็นหยังจั่งมาเก็บหมากม่วงอยู่
วัด อยู่สวนเฮาบ่พอติ น้องเขมฯกะเทิงสะอื้นเทิงเว้าไปนำ ว่าอยากได้หมากม่วงหลาย ๆ สิ
ได้มีหมากม่วงแผ่นกินหลาย ๆ แม่ใหญ่บ่ว่าหยังเทหมากม่วงในกระต้าออกจนเบิด แล้วกะ
จูงแขนน้องเขมฯหย่างเมือบ้าน ฮอดบ้านให้อาบน้ำ สระผม แล้วมานั่งฟังเพิ่นเว้าบาดนี่มี
พ่อใหญ่น้องเขมฯมาร่วมสอบสวนนำ เพิ่นว่าอย่าไปเก็บหมากม่วงวัดมันคือไปลักเอาหมาก
ม่วงเพิ่นตายไปสิเป็นเปรตไปเฝ้าวัด โตสูง มือใหญ่ เป็นตาย่านแต่เพิ่นกะบ่ตีน้องเขมฯดอก
ค่ะ แค่บอกว่าตายไปสิเกิดเป็นเปรตบ่ได้เป็นคนน้องเขมฯกะย่านแฮงแล่วค่ะ จากนั้นมา
น้องเขมฯบ่ไปเก็บหมากม่วงวัดอีกเลย เมือบ้านตอนช่วง มกราคมที่ผ่านมา (ไปส่งพ่อใหญ่
เมือบ้าน) เห็นต้นหมากม่วงอยู่ข้างเมรุต้นนั้นแล้วกะอยากหัวเจ้าของคือกันค่ะ นั่งไห้เฝ้า
กระต้าหมากม่วง สิหยางเมือบ้านกะก้าวขาบ่ออกเด็กน้อยน้อเด็กน้อย... ว่าสิเว้าให้ฟัง
หลาย ๆ อยู่ค่ะไฟมาแล้วเฮ็ดการเฮ็ดงานก่อนค่ะ เขาสิไล่ออกอยู่แล้วค่ะ.....::)::)
ขอบคุณเื้อื้อยอ้ายทุกคนค่ะที่อ่านจนจบ
Bookmarks