พี่จอย(สาวส่าเมืองอุดร)จาก สหรัสอเมริกา...มายามเด็กน้อย เมื่อ 2 กุมภาพันธ์ 2552
พี่จอยเป็นสมาชิกบ้านมหาคนหนึ่งที่เด็กน้อยได้รู้จักตั้งแต่ห้องแซทเก่า และกะย้ายมาห้องกล่องเพลง ณ ปัจจุบัน กะบ่คิดบ่ฝันนะว่าสิได้มาพ้อหน้ากันจริง ๆๆ พ้อหน้ากันแล้วเพิ่นเป็นคนสนุกสนาน เฮ็ดให้คนอยู่ใกล้ ๆ มีความสุขขำ อิอิอิ โดยเฉพาะมีที่มาเรื่องชื่อ สาวส่าฯ เพิ่นเว้าในฟังเมื่อครั้งที่โทรเข้ามาในการ เพลงรายการเพลงของดีเจคู่ขวัญ ว่า เพิ่นไปเต้นหน้าฮ่านจนซอดแจ้ง ขณะเต้นเพิ่นใส่เกิบสนสูงเต้นบ่ถนัด กะเลยถอดเกิบเอาถุงก๊อบแก๊บ (ถุงหูหิ้ว) ผูกเกิบสองข้างแล้วกะย่านเกิบเสีย เพราะซื้อมาใหม่และกะเหลือคู่เดียวนำจ้า บ่รู้สิเอาวางไว้ไสขณะที่เต้นหน้าฮ่านกะเลย เอาห้อยคอพะนะ เต้นจนซอดแจ้งเพิ่นเลยพาการส่า เบิดบ้าน 5555555
ทุกครั้งที่เปิดสายหน้าไมค์ให้พี่น้องโทรเข้ามาในรายการเพิ่นกะแฟนเพลงผู้หนึ่งที่โทรมากำลังใจทุกครั้งจ้า และกะมาร้องเพลงให้ฟัง ขอเพลงมอบให้พี่น้องนำ มีแต่เพลงม่วน ๆๆ จ้า และการกลับมาไทยเมื่อ 19 มกราคม 2552 ครั้งนี้เพิ่นกะได้แวะมายามเมื่อคืนวันที่ 2 กุมภาพันธ์ 2552 และเดินทางกลับสหรัฐอเมริกาในวันที่ 3 กุมภาพันธ์ 2552 ซึ่งเป็นอีกคืนที่ได้พ้อกะพี่น้องอีกหลายคน และเป็นครั้งที่น้องมันฑนา และอ้ายคำบัง นำจ้า ขอบคุณพี่จอยที่ได้แวะมายามถามข่าว ขอบคุณสำหรับของฝากจ้า ขอบคุณสำมิตรภาพของโลกอินเน็ต และ อยากบอกว่า ขอบคุณที่ยังรักจ้า.....
ห้ามทิ้งขยะ และเป็นภาพทีเบิ่งแล่วเตือนให้รู้ว่า ห้ามลืมกันนะคะ อีก 2 ปี พ้อกันอีกจ้า พี่จอย คิดฮอดเด้อจ้า จุ๊บ ๆๆๆ
และกะได้พ้อกะน้องมันฑนา และอ้ายคำบัง
ปล. ลงช้านิดหนึ่ง จ้า ขอโทษด้วยนะ ไม่ลืมแต่มีเหตุจ้า อิอิอิ
Bookmarks