ไดอารีสะเปะสะปะ ของคนฟังเพลง


ห่างหายจากไดอารี ไปนานมาก ถึงคราจะได้รื้อฟื้นใหม่อีกที
เอาให้แจ่มแบบบันทึกประจำวันเลย เพราะคิดถึงไดอารี ของเด็กน้อย เด็กดื้อคนนี้
ที่ใครไปพี่เป็นน้องไม่รู้ละ แต่ขอจองเป็นพี่ไว้ก่อนน้อ อายุไม่เกี่ยว

เรารู้จักกันมานานเป็นปีก่อนมี hi7 อีก สัมพันธภาพไม่เคยขาดตอน
ห่างหายไปบ้าง ก็เพราะหน้าที่ของแต่ละคน บทบาทหน้าที่ที่ไม่เหมือนกัน
แต่ก็รักเด็กน้อย เด็กดื้อคนนี้มาก ไม่เคยที่จะไม่รักเลย บางทีก็จอบฟังเพลง
เพราะเข้าไปแจมไม่เป็นแล้ว ทำไม่ได้มันไม่ให้เข้า ก็เลยจอบเอาไว้ฟังเพลง
เวลาคิดถึง แต่ไม่บอกเพราะกลัวได้ใจ แต่คิดถึงและรักห่วงใยเสมอ ไม่เคยทิ้ง
ไม่เคยลืม ไม่คิดจะลืม ความเอื้ออนาทรต่อกันยิ่งใหญ่มหาศาล ไม่ว่าจะอยู่ที่ไหน
สัมพันธภาพมีให้กันเสมอ ไม่ขาดช่วง เรารักกันนั่นเอง

เอาละค่ะบันทึกสะเปะสะปะ ได้แล้ว รับรองป่วงแน่ๆ ไม่ป่วงไม่เลิกค่ะ


วันที่ 24 มีนาคม 2552

เวลา 05.00 น

ตอนเช้าอากาศสดใสมาก รีบตื่นขึ้นมารองน้ำประปา
เพราะภาคอีสาน น้ำประปาขาดแคลนมาก ต้องรีบรองไว้

ทำบ่อเลี้ยงปลาดุก โดยใช้อิฐบล็อกทำ ซื้อลูกปลามาได้
แต่ไม่มีน้ำในอ่างเลี้ยงปลาจ้อย พักปลามาสองวันแล้ว
วันนี้จะได้มีปลาว่ายอยู่ในอ่างเสียที สายมาจะเอาสแลนบังแดดไว้
ไม่ทราบว่าปลาเราจะโตขนาดไหนน้อ หัวอาหารซื้อมายังไม่ทัน
ได้แกะเลย วันนี้จะได้ฤกษ์แกะถุงหัวอาหารแล้ว เย้ ปลาดุกคงอ้วนเอาอ้วนเอาแน่เลย

ป่ายูคา เล็กเริ่มใหญ่แล้วนะ ขนาดสองนิ้วแล้ว เต็มป่าเลย ต่อไปจะเอาเปลไปผูกด้วย
พร้อมหนังสือ กักตุนไว้เกือบสิบเล่มได้ เป็นหนังสือโปรดเลย เคยอ่านหนังสือคอมมามาก
วันนี้ได้เวลาวางหนังสือคอมลงแล้ว มาเริ่มหนังสือโปรด หนังสืออะไรหรือ ก็เกี่ยวกับ
จิตวิทยาหนังสือที่กำลังโปรดปราน ผู้แต่งก็คือ ทันตแพทย์สม เจ้าประจำ
หนังสืออีกเล่มที่ประหลาดมาก็คือ เซียนตรรกะ มีอะไรให้ค้นหา ทดสอบภูมิปัญญา
ของเจ้าของ แต่เฮ้อ ปัญญาแค่หางอึ่งจริงๆ เพราะไม่ได้เรื่องเลย
เป็นแต่เรียนหนังสือ พอมาเจอคำถามเพิ่นแต่ละคำถามดูคำตอบแล้วเหมือนเดาเอามาก

เวลา 15.00 น

กลับจากโรงเรียน อาบน้ำ เปิดหน้าคอมที่ปิดบ้านไว้งั้นๆ แก้เซ็ง ก็นอนพักตากพัดลม
อาบน้ำและอาบแป้งจนขาวเว่อ ไปหมดทั้งตัว แป้งตรางูเกือบหมดกระป๋องเลย
นอนรับไอเย็นสักพักหนึ่ง ก็มาเปิดคอม เข้าบ้านมหาฯ เจ้าเก่า มีข้อความของใครไม่รู้ที่บอกว่าปิดบ้านทีไรเป็นห่วงทุกที มีคนคิดถึง (ก็เด็กน้อยเจ้าเก่านี่แหละจ้า)
ก็เลยตัดสินใจ เป็นไงเป็นกัน มาบันทึกไดอารี เสียเลย ซึ่งชีวิตประจำวัน ไม่มีอะไรเลย
มีแต่กิน นอน และทำงาน ดูเหมือนไม่เป็นประโยชน์เลย

บางครั้งรำคาญตัวเองมาก ก็เลยอ่านหนังสือบ้าง เข้าเวปอื่นบ้า หาข้อมูลมาโพสต์
ที่บ้านมหาดอทคอม ของเราแบบกระหน่ำมือ เผื่อเรียกความเหงากลับคืนมา และ
คิดว่าเผื่อเจ้าของจะนำไปสอนนักเรียนด้วย จะได้หาไม่ยาก ไม่งั้นนำหาทั่วประเทศ
ทั่วโลก ก็หาไม่เจอเวลารีบ นี่เข้ามาแป๊ปเดียวได้แล้ว ก็ของเจ้าของหาเก็บไว้
เห็นไหมคะ ได้ประโยชน์สองต่อสามต่อเลย

แค่นี้ก่อนนะคะ สำหรับวันนี้ จุ๊บๆๆๆ จ้า มิตรรักแฟนเพลงที่แสนน่ารัก