::) ก่อนเลิกงานแม่น้องเขมฯโทรศัพท์มาบอกว่ามีหมกหน่อไม้ ฝากมากับรถล่องมาให้
น้องเขมฯ จั่งแม่นดีใจหลายค่ะ สิได้กินหมกหน่อไม้ฝีมือเฒ่าแม่ค่ะ ถามเพิ่นว่าหน่อไม้อัด
ติ๊หมกมาให้กิน บ่แม่นว่าซั่นค่ะ เป็นแหน่งหน่อไม้ไฟไหม้ค่ะ แฮ่งคักหลาย เพิ่นว่าไฟไหม้
ฝนตกฮำมาดนแล้วเลยไปเลาะโคกเก็บผักหวานนำพวมป่งค่ะ อั่นบ้านน้องเขมฯมีภูนำตั่วค่ะ
เพิ่นเอิ้นภูพนมดี ยามหน้าแล้งแนวนี้ผู้บ่าวซ่ำน้อยขึ้นหาค้องกระปอมเทิงภู กะเผาหญ้า
แห้งไปตามกะเยิมนั่นหล่ะค่ะ ดับบ่ทันกะไหม้ไปทั่ว ไหม้เข้าไปป่าหน่อไม้ไหล่ (เป็น
หน่อไม้พันธุ์หนึ่งบางที่คือสิเอิ้นคือกันเน๊อะค่ะ ) ยามฝนตกมาแหน่งหน่อไม้กะสิป่ง มีพอ
ได้กินอยู่ค่ะ ผักหวานกะพอมีแต่สมัยน้องเขมฯเป็นเด็กน้อยกะเคยไปเลาะโคกนำเฒ่าแม่
เพิ่นพาไปเก็บผักหวานอั่นขี้ร้ายหลายค่ะแยกผักหวานกับ ต้นอีหยังบุ๊ค่ะจื่อซื่อมันบ่ได้ ใบ
มันกะคือกันเน๊อะค่ะ เก็บมาจนเต็มกะต้าแบกมาแต่เทิงภูพุ่นฮอดบ้าน เฒ่าแม่เลา
ว่า เก็บมาให้ควายติ บ่แม่นผักหวาน กินบ่เป็นดอกใบแนวนี่ เว้าพื้นแหน่ง
หน่อไม้กะแหน่งน้อย ๆ ดอกค่ะ หน่อไม้ยามแล้ง ปอกกะยาก ๆ ได้มาเต็มกะต้าปอกออก
ได้ดอกซ่ำ 2 กำมือนี่ค่ะ เฒ่าแม่เพิ่นกะสิทุบเอาค่ะ งานหลักของน้องเขมฯคือตำยานางใส่ข้าวเบือลงนำจั๊กหน่อย ตำจนแขนหล่อยกะบ่แหลกจั๊กเทื่อ เพิ่นเอาหน่อไม้ทุบไปนึ่งพอ
มันจืด กะมาใส่น้ำยานาง ใส่น้ำปลาแดก ตำหมากพริกโพนใส่ ที่ต้องเป็นหมากพริกโพน
ย่อนว่ามันเผ็ดแฮงค่ะ ยามแล้งแนวนี่บ่มีผักกะแยงใส่ กะสิใส่ใบหมากสังค่ะ ซ่ำนี่กะวิเศษ
แล้วค่ะ มากินหมกหน่อไม้กรุงเทพฯแล้วกะบ่ถืกใจค่ะ ใส่กะทิใส่หมู 3 ชั้นใส่ผักอีตู่ น้อง
เขมฯบ่มักหลายค่ะน้องเขมฯว่าผักอีตู่กับหน่อไม้มันบ่เข้ากันค่ะกลิ่นบ่ค่อยชวนให้อยากกิน
ถ้าเป็นหมกหน่อไม้ต้องใส่ใบหมากสัง หรือใบผักกะแยงเท่านั้นค่ะ มื่ออื่นเช้าหมกหน่อไม้
กะเดินทางมาถึงน้องเขมฯแล้วค่ะ กินแล้วกะจั่งสิมาเว้าให้ฟังเด้อค่ะ ว่าแซ่บซ่ำได๋::)::)::)
อั่นนี่ภูพนมดีหม่องหาหน่อไม้ค่ะ แต่รูปนี้ถ่ายยามฝนค่ะ
[radio]http://wcs.hopto.org/up/file/kongribaan.wma[/radio]
Bookmarks