เป็นจั่งใดเด่หนอ บัดเจ้าฟังจบแล้วแม่นมีแนวจำได้บ่ ขอสรุปส่งท้ายคติข้อฮิ่นตรอง
ขอให้พวกพี่น้องตระหนักเรื่องคุณโณแน่เด้อ ของบิดามารดาผู้เพิ่งคอยถนอมเลี้ยง
ลูกนั้นคือสายโซ่สัมพันธ์ผูกเกี่ยวจริงแหล่ว ใจพ่อแม่แพร่กว้างกุลเกื้อฮักเสมอ
แม่นว่าลูกขี้ฮ้ายเกินลื่นคำสอน เพิ่นกะยังสงสารเมตตาซูค้ำ
ควรที่บุตรธิดาฮู้หวนตามตรองอ่าน อกของพ่อแม่นั้นไผซิก้ำเกิ่งเพียง
ทุกทีปท่านฮู้ฮ่อมตามขบวน ควรที่บุตรธิดาคิดตอบพระคุณเหนือเกล้า
กตัญญูตังเพียรแพงฮักฮ่อ เอาเด้อ อันพ่อแม่นั้นหากมีแท้แต่ผู้เดี่ยว
พ่อจากแล้วกะเหลือแม่ให้เพียรแพง โสเพิ่นหนีเฮาไปอีกคนกะเหมิดสิ้น
สิหาไผแทนไว้คือสองเทพท่าน หาไผแทนทดไว้สิคือไท้พ่อแม่เฮา
พ่อฮักแม่ฮักหรือพ่อเซียวแม่เซียวนั้นเล่า จักสิอุ่นพอปานใด๋
ขอให้บุตรธิดาคิด ใตร่ตรองตามเบื้อง
ตอนนี้ฟังบทข้อบุตรธิดาสนองตอบ มีหน้าทีอยู่ห้า ควรโต้ตอบพระคุณ
ข้อหนึ่งนั้นเลี้ยงพ่อแม่ท่านเพียรพรากอุปถัมภ์เพิ่นเน้อ ข้อสองนั้นทำการงานซ่อยการกูลเกื้อ เพิ่นนั้นกายชราแล้วงานหนักอย่าให้ก่อ ให้สองพ่อแม่เจ้าหันเข้าวัดวา
ข้อสามนั้นโอวาทท่านอย่าขื่นลื่นเกเร อย่าสิเพพังวงศ์ให้เสื่อมเสียกระกูลท่าน
ข้อสี่นั้นประพฤติตนตรงตั้งให้สมควรรับมอบ มรดกเพิ่นสิให้ฮักษาไว้เที่ยงตรง
ข้อห้านั้นยามเมื่อเพิ่นอวยโค้งถึงที่มรณา ให้ลูกทำบุญหาอุทิศทานยอน้อม
ขอสังฮอมแต่เพียงนี้สำบายดีคู่สู่ท่าน อายุวรรณะสุขะพละขอให้มีแก่ท่านภัยต้องให้ห่างหายนั้นเทอญ


พระครูสุตสารพิมล
( มหาพิมพา ธัมมทินโน )