ใผ๋อยากได้กลอนเทศน์แหล่อิสานติดได้หม่องนี้เด้อ ว่างๆสิเอามาลงให้

[ขวดน้อย]

อยากได้กลอนได้บอกมาได้เด้อสิหาให้ เผยแผ่ซอยกันเด้อ เอามาลงไว้หลายๆ หามาไว้ซอยกันเด้อ:g::):g::)

[konjaidee]

ขอนำแน่เด้อครับเอามาลงให้โหลดแน่เด้อครับสิเอาไปให้ผู้เฒ่าฟัง

[tatra]

ผมอยากได้กลอนเทศน์แหล่แม่ม้ายผู้ได๋มีกรุณาแน่เด้อครับ

[ขวดน้อย]

(แม่เสาวนีย์คำกลอนโศก) เมื่อนั้นมารดาไท้ น้ำตาไหลนองๆพออยากฮ้องให้หายซ่วง ดวงเอ๊ยนอนอดวง ดวงของเฮาโพดขี้ร้าย ได้ดวงหม้ายยิ่งกว่าเข มาสงสารหลายเด้ ลูกของแม่ผู้แพรหมอง แม่นี้มองบ่เห็นทาง สิซ่อยเหลือตนเจ้า
มีแต่เหงามีแต่เศร้า ปานไฟเตานั้นย่างจี้ วาสนาเจ้าบ่มี สิ่งที่หวังวาดไว้ บ่สมมุ่งโสดเลื่อนลาง เป็นนำบุญอดีตครั้ง แต่ปางก่อนบ่นำแฝง กรรมจึงแทงเวรจึงทับ
ให้คับขันตันตึ้ง ยามจนมาอึดคนพึ่ง ยามทุกข์มาอึดคนแล ยามหมื่นล้นอึดคน
หล่ำ วาสนานั้นตกต่ำ หาผู้ชูหาผู้อุ้ม จักคนบ้างกะบ่เจอ พอปานว่ายามนอนเพ้อ บ่มีผู้สิคอยปลุก ทุกข์แท้นอบ่มีผัว ส่ำกั่วเกอีกทองเก้ คิดเห็นเด้แต่คราวกี้
ครั้งเมื่อผัวเฮามี มวลพี่น้องโสดหลุหลั่ง สิเฮ็ดหยังำหยัง โหลดบ่อึดแต่ผู้ช่วย
บาดซวยแล้วโสดส่ำหมาโอ๊ย...................................
ธีระวัฒน์เอ๊ยลูกหล่า ฟังแม่ว่าก่อนเด้อคำ แม่อยากทำแม่อยากเฮ็ด แม่อยากปุแม่อยากแปลง แต่งใสตามกระใจแก้ว แต่ว่าแนวสิพาสู้ หรือพาดุพาดัน
พาแม่ปั้นเหน็บกระเตี่ยว คือเงินคำเพียงอย่างเดียว ย้อนว่าขาดสิ่งนี้แล้ว อันใบหน้าจึงหล่าสี เพิ่นว่าอึดเงินนี้ พอปานหมาโตย้านหมู จักหลูบหางหรือ
หลูบหู จักหลูบหัวหรือหลูบเท้า โบราณเว้าโพดถืกหลาย สำหรับปีนี้นอ ขอให้เจ้านั้นพักไว้ ฮอดปีใหม่จึงไขจา ฮ่าบุญมาผลามี จั่งบวชเรียนเทาะนอท้าว แม่นหมู่เขาสิรุมเย้ย อย่าไปอายเขาเลย เฮามันเก้ส่ำขี้กั่ว พ่อยังนำกะใครชั่ว นี้หยังเด้ผู้พ่อเจ้า กระตายเมี้ยนดั่งที่เป็นนี้หละน่าลูกคำเอ๊ย.........

นาคกำพร้า:1-c06:
นาคกำพร้า น้ำตาแม่หม้าย
(ธีระวัฒน์คำไทย) ขอดำเนินหน้าที่หนุ่มธีระวัฒน์ผู้กำพร้า พ่อตายแต่เยาว์วัย อาศัยเพียงมารดาที่ชื่อว่าเสาวนีย์ ทำหน้าที่ดูแลรักษาจนอายุอย่างผ่านมายี่สิบปีบริบูรณ์พอดี ขณะนี้พวกชายหนุ่มที่อยู่คุ้มหมู่บ้านเดี่ยวกัน คือหมู่บ้านถุนคาม แขวงเมืองพารานาสี ต่างพากันหนีจากบ้านไปเข้านาค เพื่อฝังฝากซึ่งกายใจเอาไว้กับพระศาสนา แห่งองค์สัมมาสัมพุทธเจ้า ธีระวัฒน์จึงพูดลบเล้ากับมารดาว่า (คำลาว) แม่เอ้ย..... เพิ่นว่าของดิบนั้นเป็นพาหะนำเชื่อโรค หากเฮ็ดสุกก่อนแล้วกินนั้นปลอดโรคภัย อุปมัยของดิบนั้นคือคนบ่ได้บวช ส่วนของสุกปลอดโรคร้าย คือคนได้บวชเรียน หมู่รุ่นเดี่ยวกับผมนั้นพากันไปเข้านาคเหมิดแล้ว ปาดใด๋หนอแม่สิพาธีระวัฒน์ไปเข้านาค หรือสิให้แต่รับจ้างรับบ่าย หาบกะดอนคอนกะเตี้ยวอยู่จั่งชิ้ยามใด๋ลูกสิได้บวชเรียนนำบ้านนำเมืองเพิ่นครับแม่.....ฯ
(แม่เสาวนีย์คำไทย) สามาตาปะนะ ฝ่ายว่าหญิงหม้ายผู้เป็นมารดามีนามวาเสาวนีย์ ยินวจีธีระวัฒน์บุตรชายกล่าวเช่นนั้น เกิดอัดอั้นตันใจเพราะอะไรต่างก็ขาดแคลน ถ้าแม้นว่าสามียังไม่ตายคงสบายไม่อาทรร้อนใจเลย จึงเอื้อนเอ่ยเผยวจีกับลูกชายว่า...
(คำลาว) ธีระวัฒน์เอ้ย...ดิบหรือดายต้องทนย่ำ เป็นนำไฟบ่มีจี่ การบวชเรียนนั้นแสนดี แม่บ่ขัดแม่บ่ขาดจนใจผ้าสิบวชเรียน แม่แฮงอยากเห็นชายผ้าเหลืองของลูกแทบใจสิขาดพุ้นละ.....ฯ
(ธีระวัฒน์) มวลหมู่ญาติพี่น้องทางพ่อบ่มีลือ หือบ่ชั้นกะชุมแซงเผ่าพันทางเจ้า คันแม่ไปปรึกษาเว้าคงมีทางเด้ผมว่า ฮ่าพี่น้องเพิ่นซอยได้นั้นเด่แก้วอีแม่เอ้ย....ฯ
(เสาวนีย์) ตั้งแต่พ่อเจ้าตายไปแล้วมวลหมู่ญาติพี่น้องกะส่ำบ่มี ทุกข์เขาบ่ว่าดี มีจั่งว่าพี่น้องลุงป้าจั่งว่าหลาน ย้อนเฮามันทุกข์เขาบ่อยากเว้านำดอกลูกหล่าฯ
(ธีระวัฒน์) เว้าเรื่องญาติพี่น้องยามใด๋ เจ้ากะมีแต่ให้หนอแม่ อ้าวลงเว้าให้ลูกฟังก่อนน้า หัวออกของแม่เป็นจั่งใด๋ มันทุกข์ยากลำบากส่ำใด๋.......ฯ
c06:
(เสาวนีย์ คำกลอน ๑)
ดูราชนชาวเชื้อผู้เป็นเครือวงษ์วานพุธโทท่านเพิ่นเว้ากล่าว เว้าเป็นเสียงยาวๆ เว้าให้ฟังตามเนื้อเรื่องเผดียงข้อภาคกระธง ยินเสียงฟ้าห้องโป้งก้ำฝ่ายสาวัตถี เชตวันอารามหลวงพุทธองค์เพิ่นเคยยั้ง ฝังหลักธรรมปักลงแน่นบ่งอนแงนคลอนแคลนเป็นฉัตรเกล้าป้องปิ่นอุปมาเสาหินศิลาแลงอันแก่งกล้าแสนล้มต้องบ่
หวั่นไหว บรรดาธรรมคำสอนถึกสาวกบันทึกไว้ในเกวียนใหญ่มันสมอง จัดเป็นกองคาราวานออกแผ่ผายโดยทั่ว วัวสิอิดเกวียนสิล้ามวลพระธรรมเทศนาบ่ยอมยั้งพักผ่อน ผู้ทราบซึ่งต่อคำสอนออกบวชเรียนทุกเพศชั้นหมายหมั่นต่อนิพพานประเพณีการบวชนั้นบ่อเคยลดบ่อเคยถอน พ่อแม่พลอยยินดีนำหากลูกตนทำได้ ไผผู้มีเงินแบงก์ของแพงไว้จับจ่าย สิเหมิดหน่อยเหมิดหลายเพิ่นนั้นน่อบ่เดือดร้อนประสงค์ได้แม่นส่วนบุญ แต่ผู้เกิดว้าวุ้นคือพวกหมู่บ่อพอกิน ขาดทั้งสินทังทรัพย์แนวสิจับสิบายจ่ายลงประสงค์ซื้อบางคนถือว่าบุญล้นมวลชนเพิ่นชูซ่อย หน้าสงสารบางคนผู้มอบลูกน้อยให้ชาวบ้านเพิ่นบวชเอา คั่วฮ่วมชื่อได้เอ่ยเว้าว่าเห็นต่อชายผ้าเหลือง เนื้องจากความอบจนบ่ออยากทำพอนิดอยากเป็นซ้ำพอดี้ เสาวณีผู้แม่หมายผู้ผัวตายบ่อแตกต่าง ลูกอยากเดินตามทางมรรคคาธรรมพุทโธเจ้าโลดอุกเอ้าอังน้ำตา โอ้นอแก้วลูกหล้าฟ้าแต่งดอกแถนแปลงคำเอ้ย แม่อยากแยงแพรสีเหลืองที่ห่อคิงของคำเจ้าแต่ว่าบุญบ่อสมเหล้าอยากให้เผิ่นมากินเมาบาดแห่นาคลูกแก้วแม่ คิดเบิ่งเด้อคิดแน่สิเอายังไปจ่ายซื้อจีวรผ้าแผ่นผืน เพิ่นแห่นาควื้อๆเขามีพ่อถือผ้าไตร แม่เสียใจได้ยืนคิดเจ้านั้นนาผู้พ่อตายแม่ทนเงี้ยน เดือนเอ่ยเดือนมื้อสิบห้าแม่หั่งจนปัญญานำผ้าไตรที่เหลืองค่า สิคิดต่อมวลวงศาทั้งสองทางผ่ายก้ำอันตาซ้ายเผิ่นบ่อแล มีละแหมพวกพี่นับแต่พ่อเจ้าตายไป ไผบ่อมาเหลียวมองกระทังถึงฮอดเดียวนี้ แม่อยากพีบ่อแพ้แหล่วแต่มันจำเป็นจึงต้องได้ผอมจ่อยใจอยากบวชให้ลูกน้อยแต่บุญสร้างแม่บ่อหลายแล้วละนาลูกคำเอ้ย.......ฯ
(คำลาว) ธีระวัฒน์เอ่ย....แม่อยากเห็นชั้นฟ้าที่เพิ่นว่าสัคคาลัย แต่จำใจตกนรกย้อนบ่มีกุศลค้ำ คำนี้อุปมาด้วยอยากให้ตนลูกชายบวช แต่ว่าเฮานั้นทุกข์ยากฮ้ายอย่าไปเว้าให้เพิ่นหยันลูกคำเอ้ย ปีหน้าขายข้าวจ้าวแล้วจั่งค่อยบวชนอท้าว...ฯ
(ธีระวัฒน์) แน่...แม่สิมีแต่ผัดแต่นัดอยู่จั่งสิลือ ยามใด๋ลูกสิได้บวชนำเขาจักเทื่อละแม่เอ้ย สิให้เฮ็ดแต่นาจั่งใด๋สิมีความรู้นำเขา หมู่พวกเขาไปเข้านาคเหมิดแล้ว ลูกมาอายหมู่เขาแท้แม่ครับ เว้านำเงินนำคำเว้ายามใด๋เจ้ากะมีแต่ไห้แท้แม่......ฯ
(เสาวนีย์) กะให้แม่มันโลดนั้นตั้ว พ่อมึงกะย้านแต่บ่ได้ตาย ตายไปแล้วกะมิดสี่ลี่ พอปานปล่อยเอี่ยนลงตมบักปอบมันนี้กะดาย ยามกูสิเฮ็ดบุญเฮ็ดทานหามันสิคิดนำกูส่ำบ่บู้...อ้าวเว้าให้แม่ฟังเบิ่ง มันมีศรัทธาส่ำใด๋ในการบวชเรียนเขียนอ่านนั้นนะ...ฯ

c06:
(ธีระวัฒน์ คำกลอน ๑)
เมื่อนั้น ธีรวัฒน์หล่าน้ำตาคลอไหลนองเอ่อล้นจนเต็มหน่วย ซวยแท้นอชีวิตเอ้ยแทนใด๋ปั้นดอกแต่งปัน มื้อกะเพียงซ่ำนั้นเดือนกะคั่วว่าเป็นเดือน ปีกะเพียงเป็นปีโสดผ่านไปประโยชน์หยังบ่มีย้อน
เมื่อคำวอนเป็นคำฮ้อนคำอุทรแถลงการณ์ถืกศาลฟ้องเป็นโทษใหญ่ ส่ำบ่มีหัวใจธีรวัฒน์ลูกก่ำพร้ามารดาหม้ายอั่งระกำ อยากเป็นเด้แก้วค่าล้ำแต่หากขาดแสงสี ในที่สุดได้เป็นหินกรวดทรายต่ำสกุลที่อึดค่า เห็นมารดานั่งหมองเศร้าเรื่องนี้เกิดจากเฮาผู้ลูกเต้าเฮ็ดให้ป่วน โอ้แก้วแม่จึงเสียงขวัญย้อนบ่สามารถช่วยให้เฮานั้นได้บวชสงฆ์ แลเห็นเลื่อนๆย้อนอัสสุเนตรผู้มารดาเด้นอ โอ้พรหมาของบุตรรักอั่งอุราอุกเอ้า คันสิเซาคือขี้ร้ายบ่ยอมโจมบ่ยอมพายคือเฮานี้ชายขี้โง่ บ่อยากโอ่กะได้โอ่ บ่อยากโอ้กะได้โอ้ หมอแคนเบาขึ้นแล้วศรัทธาเจ้าสิค่าเปย โทษเถาะเด้อคุณแม่เอ้ยกระเพยน่อกะคือไหม ใหญ่กะตามไหมกะเพยชุมเขาพวกหมู่เฮาชุมไหมน้อย ลูกนี้ค่อยวันนี้นับว่านานเต็มที่อีกโดนยิ่งอย่างเต็มแก่ อย่าบวชเรียนแทนคุณแม่อุทิศบุญหาพ่อเจ้าผู้ลาวมวยดอกอ่วยขัน คันบ่บวชว่านั้นคือจังลูกขี้ร้ายชายเป้ปนเฮหนสุด อยากมุดนี้หนีจากเมืองมนุษย์ไปโผ่หัวที่เมื่องแม้ว ขอแก่มารดาแก้วโปรดเห็นใจลูกชายพลอยผู้กอยต้านเว้าต่อ ญาติพี่น้องทางพ่อคงมีบ้างบัดไปเว้าให้เพิ่นฟัง เทื่อนี้อาจดีบ้างได้ฮู้ข่าวการกุศล ว่าหลายตนผู้พ่อต่ายสิบวชสงฆ์ศีลซ้อย
บ่ซอยหลายกะซอยหน่อยโมทนานำหลายผู้กำพร้าบ่มีพ่อ แม่ควรไปเว้าต่อมวลวงษาเบิ้งบ้างบางที่เพิ่นซอยได้หรือสิรู้ว่าเงือนงำ แล้วละนาอีแม่เอ้ย..............ฯ
(ธีระวัฒน์) แม่ลองไปจาไปเว้ากับวงวานทั้งก้ำเพิ่นลองเบิ่ง ฮ่าเทื่อบุญลูกเถิงผลาซอยเกื้อมวลวงษ์เชื้ออาจซอยผม อย่าให้ผมอายหมู่เถาะแม่.....ฯ
(เสาวนีย์) จั่งใด๋กะสิบวชให้ได้ว่าติ..ฯ
(ธีระวัฒน์) จั่งใด๋กะสิบวชให้ได้นั้นแหล่วแม่ มีลูกมีเต้ามันสิยากตั่วแม่ บวชแต่เดี่ยวนิหล่ะ บวชแล้วมันกะแล้วดอกแม่....ฯ
(เสาวนีย์) โอ้ยมาเอาแต่ใจแท้นอ เฮามันบ่ร้ำบ่รวยคือเพิ่นเด้ลูก เพิ่นมันมีลูกหลายคนหาเงินซอย อันนี้แม่บ่มีไผ๋ หาไปง๊อกๆแง๊กๆพอได้ค่าหมากค่าพลูท่อนั้นละ....ฯ
(ธีระวัฒน์) บ่มีกะจำหา บ่มากะจำขอ บ่พอกะจำยืม พอได้มีทุนสั่นแหล่วแม่....ฯ
(เสาวนีย์) อ้าว..คันอยากบวชอีหลี แม่กะสิไปกู้ไปยืมมาให้....ฯ
(ธีระวัฒน์) เจ้าสิไปหายืมไสเขาจั่งสิให้เฮาหละแม่...ฯ
(เสาวนีย์) พุ้นละแม่สิไปยืมนำแม่เศรษฐีบ้าน.........ถ้าเพิ่นให้..ฯ
(ธีระวัฒน์) เอ้อ ลองไปเบิ่งดูแม่ท่าเพิ่นให้ พอได้มีทุนมีฮอนได้สมทบกองบวชลูกให้เทื่อนี้ตั๋วแม่....ฯ
(เสาวนีย์คำไทย) เมื่อแม่เสาวนีย์คุยกับลูกชายเช่นนั้นแล้ว นางก็กินหมากพลูตั้งใจจะลงเรือนไปหาแม่เศรษฐี แต่ยังไม่ทันได้ลงเรือนไป ก็เห็นแม่เศรษฐีมาที่บ้านพอดี นางจะออกเอยเผยวจีว่าอย่างไรจงตั้งใจสดับเถิดท่านสาธุชน......ฯ
c06:

[เเมงสะดิ้ง]

นมัสการค่ะ
ถ้าบ่รบกวนเกินไปขอกลอนนางมัทรีนำแหน่จ้า
ขอบคุณล่วงหน้าค่ะ

[บ่าวจัย]

มักของนิกรน้อย เสียงสวรรค์ครับมีบ้อ เอามาฟังแนครับ

[เเมงสะดิ้ง]

สาธุ...ขอบคุณหลายๆ เด้อค่าสำหรับกลอนนางมัทรี
ปริ๊นซ์เก็บไว่แล่วค่าพอได้มาเพิ่มเติมกัน
ตอนนี้นางหัดได้แค่กลอนเดียว พอได้ซ่อยงานวัดเพิ่น
แก้ขัดไปได้หลายเติบอยู่จ้า....วัดไทยอยู่ต่างแดนไกลบ้านเฮาหลายกะจั่งหว่ะ
แต่กะยังมีความตั้งใจ อยากสืบสานมูลมังดั้งเดิมของดีอีสานบ้านของเฮาเอาไว้

"แฮงมีน้อยกะได้ซ่อยไปตามกำลังเนาะจ้า ขอเป็นส่วนหนึ่งน้อยๆ กะยังดี
ที่ได้มีส่วยทะนุบำรุงพุทธศาสนาในทางที่ชอบให้ดำรงสืบต่อไป
เท่าที่กำลังและโอกาสจะทำได้"

อันนี่เป็นกลอนสรภัญญ์ที่ได้มาจากยายอยู่บ้านนอกเด้อจ้า ลองฟังเบิ่ง
http://s178.photobucket.com/albums/w265/to...nt=MVI_0005.flv



แต่ปัญหาคาใจที่นางอุกในตอนนี้พอได้กลอนเพิ่นมาแล่ว
สิเฮ้ดจั่งได๋น๊อคือสิได้ทำนองเพิ่นมาหัดพ้อมบาดเนี่ย
คั่นมีเสียงลงให่นำกะคือสิดีหลายๆ เนาะจ้า แฮ่ะๆ
อย่าวากันเด้อจ้า คั่นให่ห้าบัดอยากได้สิบได้คืบกะสิเอาศอกสั่นแหล่ว
เว่าหยอกไปสั่นล่ะค่า เผื่อมีคนใจดีแถวนี่เหลียวเห็น เผื่อเพิ่นจัดให่ได้อีหลี
กะสิเป็นบุญฮ่วมนำกันสั่นตั่วจ้า... สาธุ

อันวาบุญ บุญนี้ บ่มีไผปันแจก
มันบ่แหกเคิ่งได้ คือดั่งไม้ผ่ากลาง
คือจั่งเฮากินข้าว เฮากินเฮากะอิ่ม
บ่ห่อนไปอิ่มท้องเขานั้นผู้บ่กิน ซาแหล่ว....

[mahazaa]

คือมาม่วนแท้นอ เอามาให้ฟังอีกแหน่เด้อ เสียงไผนอ

[เเมงสะดิ้ง]

:1-

คือมาม่วนแท้นอ เอามาให้ฟังอีกแหน่เด้อ เสียงไผนอ

เอามาลงเพิ่มค่ะ wat :: MVI_0007.flv video by toursweden - Photobucket
ฮ้องได้อยู่แค่สองกลอนเท่านี้จากเสียงของผู้ร้องนั่นล่ะจ้า
เพราะคนฟังเพิ่นคาแต่ฮ้องไห้นำมัทรีเอิ้นหาลูกอยู่

หึย....โศกปานนี้กะหยังมีใจมาเต้นใส่อยู่น๊อค่า....อิอิ
อ้าว...บาดเนี่ยงวกมาเว่าเรื่องกลอนใหม่ที่ได้มานิ่
สิให่สาวไทบ้านเดาทำนองเอาเองบ่น๊อจ้า หือได๋
อยากได้ยินตัวอย่างจั่กหน่อยกะยังดีเด้เนาะ ไผเด้หนอสิซ่อยได่
ให่ฟ่าวออกมาแจ้งแถลงไขแหน่เป็นหยังน๊อท่านเอ๋ย

[ขวดน้อย]

เอามาลงเพิ่มค่ะ wat :: MVI_0007.flv video by toursweden - Photobucket
ฮ้องได้อยู่แค่สองกลอนเท่านี้จากเสียงของผู้ร้องนั่นล่ะจ้า
เพราะคนฟังเพิ่นคาแต่ฮ้องไห้นำมัทรีเอิ้นหาลูกอยู่

หึย....โศกปานนี้กะหยังมีใจมาเต้นใส่อยู่น๊อค่า....อิอิ
อ้าว...บาดเนี่ยงวกมาเว่าเรื่องกลอนใหม่ที่ได้มานิ่
สิให่สาวไทบ้านเดาทำนองเอาเองบ่น๊อจ้า หือได๋
อยากได้ยินตัวอย่างจั่กหน่อยกะยังดีเด้เนาะ ไผเด้หนอสิซ่อยได่
ให่ฟ่าวออกมาแจ้งแถลงไขแหน่เป็นหยังน๊อท่านเอ๋ย

เสียงดี แต่ทำนองยังบ่แจ่ม สังวาทลำกะบ่แม่นเทศน์กะบ่แม่นอิอิอิอิ เอาให้ชัดสิลำหรือเทศน์ แต่เสียงดีอยู่อิอิอิอิ ออกเสียงอักขระหลายมันสิบ่เศร้า ต้องไปเสียงตามธรรมชาติ เวลาเศร้าใผ๋สิมีกะจิตกะใจนำเสียอักขระน้ออิอิจากขวดน้อย:1-