บทแผ่เมตตา

[ร้อยหมื่นพันไมล์ไกลบ้าน]

บทแผ่เมตตา

สัพเพ สัตตา
สัตว์ทั้งหลายที่เป็นเพื่อนทุกข์ เกิดแก่เจ็บตายด้วยกันทั้งหมดทั้งสิ้น

อะเวรา (โหนตุ)
จงเป็นสุขเป็นสุขเถิด อย่าได้มีเวรแก่กันและกันเลย

อัพยาปัชฌา
จงเป็นสุขเป็นสุขเถิด อย่าได้เบียดเบียนซึ่งกันและกันเลย

อะนีฆา (โหนตุ)
จงเป็นสุขเป็นสุขเถิด อย่าได้มีความทุกข์กายทุกข์ใจเลย

สุขี อัตตานัง ปะริหะรันตุ
จงมีแต่ความสุขกายสุขใจ รักษาตนให้พ้นจากทุกข์ภัยทั้งสิ้น เถิดฯ

ประโยชน์ของการแผ่เมตตาที่พระพุทธเจ้ากล่าวไว้มี 11 ประการได้แก่


• ทำให้หลับก็เป็นสุข
• ตื่นก็เป็นสุข
• ไม่ฝันร้าย
• เป็นที่รักของมนุษย์ทั้งหลาย
• เป็นที่รักของอมนุษย์ทั้งหลาย (ผีเปรต อสุรกาย วิญญาณต่างๆ)
• เทวดาทั้งหลายย่อมคุ้มครอง
• แคล้วคลาดจากภยันอันตราย
• จิตเป็นสมาธิได้ง่าย
• สีหน้าย่อมผ่องใส
• เมื่อจะตายใจก็สงบ (สู่สุคติภูมิ)
• ถ้ายังไม่บรรลุคุณธรรมพิเศษที่สูงกว่า ย่อมเข้าถึงชั้นพรหม

ขออุทิศส่วนกุศลให้กับบุคคลที่น่าสงสารมีเวลามองคนอื่น แต่ไม่มีเวลามองตัวเอง