กำลังแสดงผล 1 ถึง 5 จากทั้งหมด 5

หัวข้อ: พากเพียร เขียนโคลง ...อ้าว.

  1. #1
    d-friend
    Guest

    พากเพียร เขียนโคลง ...อ้าว.

    ฟ้าฝนหล่นครู่ครั้ง...............พอทน
    แตกต่างจากใจคน..............ร่วงแล้ว
    ร่วงเลยละเลยหน................หวนกลับ
    ดังกรีดกระจกแก้ว..............กร่อนให้เป็นรอย


    ฝนนำความชุ่มชื้น...........ตามมา
    น้ำท่วมท่วมน้ำตา............หยดย้อย
    ฝนแล้งก็โศกา...............กลัวอด
    เฝ้าโทษฟ้ามากน้อย........เท่าน้ำตาตน



    ปล. ไม่ได้แต่งเอง แต่งโคลงบ่ทันเป้น..

  2. #2
    ร่วมถ่ายทอดความรู้สู่สังคม สัญลักษณ์ของ แป้งป๋อง
    วันที่สมัคร
    Sep 2006
    กระทู้
    953

    Re: พากเพียร เขียนโคลง ...อ้าว.

    เก่งจังเลยค่ะ :D

  3. #3
    ศิลปิน นักเขียน สัญลักษณ์ของ maanoy
    วันที่สมัคร
    Jul 2006
    กระทู้
    2,271

    Re: พากเพียร เขียนโคลง ...อ้าว.

    Re: พากเพียร เขียนโคลง ...อ้าว. กระทู้ต้นฉบับโดยคุณ d-friend
    ฟ้าฝนหล่นครู่ครั้ง...............พอทน
    แตกต่างจากใจคน..............ร่วงแล้ว
    ร่วงเลยละเลยหน................หวนกลับ
    ดังกรีดกระจกแก้ว..............กร่อนให้เป็นรอย


    ฝนนำความชุ่มชื้น...........ตามมา
    น้ำท่วมท่วมน้ำตา............หยดย้อย
    ฝนแล้งก็โศกา...............กลัวอด
    เฝ้าโทษฟ้ามากน้อย........เท่าน้ำตาตน



    ปล. ไม่ได้แต่งเอง แต่งโคลงบ่ทันเป้น..
    ฝนหล่นบนฟ้า...............เบื้องบน
    ใจคนหล่นล่วง......................ห่วงหา
    ฟ้าฝนเปรียบคน........................หม่นน้ำตา
    รินลาคราฝน..................................ร่วงโรย
    น้ำเอยน้ำฟ้า.............................................คราฝน
    ร่วงหล่นจากฟ้า................................................คราโหย
    สร้างมาธธรมชาติ...................................................ให้โดย
    แล้วโปรยจากฟ้า..........................................................ลงมาดิน
    ถวิลล้ำนำคุณมากล้น
    ...............ให้คนได้ใช้ดืมกิน
    ขาดฝนบนฟ้าหลั่นริน
    ชีวิตม้อดม้วย.............มรนัง..........
    แต่งเองโดยหมาน้อย


  4. #4
    ร่วมถ่ายทอดความรู้สู่สังคม สัญลักษณ์ของ แป้งป๋อง
    วันที่สมัคร
    Sep 2006
    กระทู้
    953

    Re: พากเพียร เขียนโคลง ...อ้าว.

    Re: พากเพียร เขียนโคลง ...อ้าว. กระทู้ต้นฉบับโดยคุณ หมาน้อย
    Re: พากเพียร เขียนโคลง ...อ้าว. กระทู้ต้นฉบับโดยคุณ d-friend
    ฟ้าฝนหล่นครู่ครั้ง...............พอทน
    แตกต่างจากใจคน..............ร่วงแล้ว
    ร่วงเลยละเลยหน................หวนกลับ
    ดังกรีดกระจกแก้ว..............กร่อนให้เป็นรอย


    ฝนนำความชุ่มชื้น...........ตามมา
    น้ำท่วมท่วมน้ำตา............หยดย้อย
    ฝนแล้งก็โศกา...............กลัวอด
    เฝ้าโทษฟ้ามากน้อย........เท่าน้ำตาตน



    ปล. ไม่ได้แต่งเอง แต่งโคลงบ่ทันเป้น..
    ฝนหล่นบนฟ้า...............เบื้องบน
    ใจคนหล่นล่วง......................ห่วงหา
    ฟ้าฝนเปรียบคน........................หม่นน้ำตา
    รินลาคราฝน..................................ร่วงโรย
    น้ำเอยน้ำฟ้า.............................................คราฝน
    ร่วงหล่นจากฟ้า................................................คราโหย
    สร้างมาธธรมชาติ...................................................ให้โดย
    แล้วโปรยจากฟ้า..........................................................ลงมาดิน
    ถวิลล้ำนำคุณมากล้น
    ...............ให้คนได้ใช้ดืมกิน
    ขาดฝนบนฟ้าหลั่นริน
    ชีวิตม้อดม้วย.............มรนัง..........
    แต่งเองโดยหมาน้อย

    ว่าแหม่นแต่งเองเนาะ อิอิ

    กลอนข้างล่างก็เพราะจ้า

  5. #5
    เจ้าหน้าที่ประชาสัมพันธ์ สัญลักษณ์ของ ใบไม้สีชมพู
    วันที่สมัคร
    Jun 2006
    กระทู้
    2,112

    Re: พากเพียร เขียนโคลง ...อ้าว.

    หลอนลมลวงเล่ห์ลิ้น หลอกฉัน
    เหมือนนักคนรักกัน บอกน้อง
    ความจริงใช่ตามสรร คำพูด เคยบอก
    คนหม่นทนร่ำร้อง อยากให้เป็นจริง

    เพียงลมหลอกกลอกกลิ้ง ประจักษ์
    เพียงแค่คิดตัดรัก ทุกข์ท้อ
    เพียงนี้ยิ่งเจ็บหนัก ลมห่าง ร้างลา
    เพียงฝากคำตัดพ้อ มอบให้ลมลวง

Tags for this Thread

กฎการส่งข้อความ

  • You may not post new threads
  • You may not post replies
  • You may not post attachments
  • You may not edit your posts
  •