ลาก่อน....ความรัก...จากฉันให้เธอ 3

ไม่ได้เขียนต่อมานานมากแล้ว
ขอท้าวความเดิมก่อนนะคะ

ครูเล็ก (คิดว่าเป้นเล็กคนฟังเพลงนี่ก็แล้วกันนะคะ)
อกหักมาจากกรุงเทพ งานก็ไม่มีทำ ช้ำใจก็ช้ำใจ
กินไม่ได้นอนไม่หลับมาเป็นอาทิตย์ กลับบ้านนอกก็ยังร้องไห้ต่ออีก

ลุกขึ้นได้ลงมีปลุกผัก ขายผักได้เงินมาบวกกับเงินแม่ ซื้อวัวมาคู่หนึ่ง
จากนั้นก็สร้างบ่อเลี้ยงปลา เลี้ยงกบ ให้ไม่มีวันว่าง จะไดไม่ต้องคิดมากนะคะ

ครูเล็กก็มาอยู่บ้านนอก กลับกรุงเทพอีกครั้งหนึ่ง ก็เข้มแข็งมากขึ้น



คราวนี้ต่อ

ลาก่อน....ความรัก...จากฉันให้เธอ 3 ต่อนะคะ

เมื่อกบและปลาใหญ่ขึ้นมามากแล้ว และสามารถจับขายได้แล้ว ก็เห็นว่ามีรายได้เพิ่มขึ้น ฉันก็เริ่มคิดว่า เวลาที่ฉันทุกข์หนักมากๆ ก็ได้พี่น้องช่วยเหลือไว้ ให้คลายจากความว้าเหว่ ฉันเริ่มต้นคิดว่าหมู่บ้านของฉัน ยังไม่เข้มแข็งพอ ต้องทำอะไรสักอย่างที่ให้เกิดประโยชน์ต่อหมู่บ้านขึ้นมา ก็เลยชวนแกมบังคับแม่ พี่ ญาติ ที่สนิทกัน มารวมกล่มกันสร้างรายได้ให้กับตัวเองและหมู่บ้าน ฉันได้ขอความร่วมมือจัดทำสหกรณ์ขนาดเล็กๆ ขึ้น โดยระดมเงินแกมบังคับ ไปซื้อสินค้าราคาขายส่งที่ตลาด มาขายโดยใช้ใต้ถุนบ้านฉัน นำไม้ไผ่มากั้นเป็นห้อง ใช้ชื่อว่าร้านสวัสดิการบ้านโคกทอง ครั้งแรกที่ระดมทุน เราขายขนมที่เป็นซอง ขายมาม่า ขายขนมกินเล่น โดยใช้ชั้นวางของในตัวบ้านของฉันเอง

ต่อมาได้กำไรเริ่มมากขึ้น ก็ขายน้ำแข็งหลอด น้ำอัดลม และอื่นๆ โดยขอถึงน้ำแข็งจากรถที่ส่งน้ำแข็งประจำหมู่บ้าน ซึ่งเขาจะมีให้ลูกค้า ขายน้ำปั่นพวกชาไข่มุก โดยกำหนดเวรให้แต่ละสมาชิกดุแลร้านค้าค่ะ โดยใช้ระบบทำบัญชีปัจจุบันนะคะ พอสิ้นปี กำไรมากพอสมควร มียอดเงินปันผล ให้สมาชิก เกินยอดเงินลงทุนอีกค่ะ

ฉันก็เลยปรึกษาสมาชิกระดมทุนเพิ่มขึ้น จัดทำเป็นแหล่งรับซื้อเส้นไหม ทอผ้าใหม โดยให้สมาชิกนำเส้นไหมของร้านสวัสดิการไปก่อน ทอได้เท่าไรแล้วมาฝากขาย ฝ่ายขายหรือคะ ก็แต่งตั้งเอาจากสมาชิกที่เคยทำผ้าไหมไปขายในตัวจังหวัดค่ะ ปรากฎว่าเริ่มมีสมาชิกเพิ่ม มากขึ้น

ฉันยังได้ไปติดต่อร้านขายสารเคมี ซื้อน้ำยาและเครื่องมือในการทำสบู่เหลว และ น้ำยาปรับผ้านุ่ม มาให้สมาชิกช่วยกันทำ (ช่วยกันเอาพายคน จนน้ำยาขุ่นข้น) แล้บรรจุขวดออกขายให้สมาชิกในราคาถูก ผักที่ปลูกไว้ก็นำมาขายที่นี่ จนกลายเป็นตลาดย่อยๆ ไปค่ะ รวมความแล้วใต้ถุนบ้านฉัน กลายเป็นแหล่งสร้างงานและอาชีพในตัวเอง

ฉันจากคนที่เจ้าน้ำตา มีเพื่อน มีรักจากญาติ พี่น้อง และเพื่อนๆ ที่ทำให้ความทุกข์ทั้งหลายได้กลับกลายมาเป็นเสียงหัวเราะได้ค่ะ

แต่ความเจ็บปวดก็ยังคงเป็นความเจ็บปวดนะคะ แต่ความเจ็บปวดนี้มันแปรเป็นพลังใจมากขึ้นมาแล้วค่ะ


แล้ววันหนึ่ง คนที่เคยรักและคิดว่าลืมไปแล้วก็กลับมาค่ะ มาบอกว่าลืมฉันไม่ได้
คิดถึงมาก แล้วนี่ฉันจะทำอย่างไรดีคะ เขามาถึงบ้าน มาบอกว่าลืมไม่ได้ ทั้งที่เคยทำให้หัวใจเจ็บปวด แสนทุกข์ จนเกือบจะหาจุดจบของชีวิตไม่ได้เลย กลายเป็นคนซึมเศร้า เคล้าน้ำตาอยู่ทุกวันนี้ โอ...ใครจะช่วยตัดสินใจได้คะทีนี้ เพราะหัวใจเจ้ากรรมมันยังไม่ทันเลิกรักเขาเลย ทำอย่างไรดีนะ....



ลาก่อน....ความรัก...จากฉันให้เธอ 3



[fm]http://www.hotlinkfiles.com/files/1600694_eeknz/numhomteemaimeewanjang.swf[/fm]