เธอ...ระบำย่ำเท้า............บนปลาย..เปลวไฟ
คือ...ลิขิตของหัวใจ..........เริงร่าย
คน...ปรารถอยากจะเป็น......ใครห้าม..ได้นา
ดี.....ชั่วตนว่ารู้...............มากยิ่ง..กว่าใคร
ใน...โลกล้วนหลากเรื่อง......เหตุผล
ใจ...หนึ่งหยั่งใจคน............ยากรู้
ฉัน...ก็เพียงหนึ่งใจ............ปักไว้..มั่นนา
เสมอ..วันเวลา.................ยากแท้..เปลี่ยนแปลง
ขอ...เพียงแค่ได้รู้..............เธอยัง..หายใจ
เพียง..กายคลาดเคียงกาย.....ยอมได้
แค่...ใจขอเคียงใจ.............ผูกพัน..กันเฮย
เธอ...จงสุขอย่าเศร้า..........ตราบฟ้า...ดินมลาย
รับ...รู้หลากหลายเรื่อง.........ผ่านมา
รู้...เห็นอย่างเต็มตา............กว่ารู้
เอา...หัวใจมอบให้ ............ด้วยห่วง..ใยนา
ไว้...เพียงเพื่อบอกว่า..........ใจนี้..มั่นคง...
Bookmarks