ฉันจะอยู่อย่างไร...หากไร้รัก
น้ำตาร้อนรินร่ำทุกค่ำเช้า
เมื่อรักร้าวร้างเสน่ห์ระเหระหก
ดวงใจหนาวร้าวฉานสะท้านสะทก
โอ้ขวัญเอยขวัญอกมาหมกไหม้
เคยหนุนตักแทนหมอนนอนหลับฝัน
เธอจุมพิตแก้มฉันคืนจันทร์ใส
จิบเมรัยจอกเดียวกันพันผูกใจ
แล้วรักอันละไมก็อับปาง
เขาจากฉันกลางดึกของคืนหนึ่ง
ในคืนซึ่งฝนพรำจนย่ำสาง
เหลือเพียงความหอมกรุ่นอรุณราง
ไร้อ้อมแขนอกกว้างเคยแอบอิง
ฉันจะอยู่อย่างไรหากไร้รัก
เหมือนไร้หลักไร้สุขไร้ทุกสิ่ง
เหมือนสิ้นสูญขุนคีรีที่พักพิง
เมื่อความจริง...คือความช้ำระกำรัก
...........................
ละไมฝน
Bookmarks