กับวันที่ปวดใจ....วันนี้....

[สาวพุเตย]

สาธุ เด้ออ้ายพล

[คนตระการ...]

เบิ่งการตอบกะทู้ของแต่ล่ะท่านแล้ว มีแต่ระดับอาจารย์ๆทั้งนั่น...เจ้าของกะทู้กะสิดีใจขึ้นมาแน่เนาะ..บัดเทื่อผู้ข้ามีปัญหา กะสิได้ขอปรึกษาทั่นทั้งหลายคือกันนี่ล่ะเด้อ.. ฮ่าๆๆๆ

[มารพิณ]

เข้มแข็ง อดทน ก้าวไปข้าง หน้าดีกว่าจะจมอยู่กับความทุกข์ เวลาจะทำให้เราเข้มแข็งเอง ครับผม สู้ๆ

[ttoorrhh]

หึย....ส์ ผู้ชายไม่ไร้เท่าใบบักทัน เพิ่นว่า
แสดงว่ายังบ่ถึงเวลาที่เหมาะสมครับ
พอฮอดยาม มันจิมาแบบบ่ทันได้ตั้งโต
ยามมีความรัก เพิ่นบอกว่าให้เผื่อความเจ็บปวดไว้นำจัก 40%
ความฮักแบบเพื่อนๆนี่ครับมันจั่งค่อยอยู่ได้โดน ดีบ่ดี คนที่ใช่อาจจะอยู่ใกล้แค่ปลายขน
มองข้ามอี่หยังไปบ่...


....อันว่าความฮักนั่น มันยากยิ่งสิ่งใด๋
ว่าแม่นมันต้องใช่ จั่งได๋ได้เปลี่ยนแปลง
ยังว่าคนเฮานั่น หมั้นไว้บอกบ่ถืก
พอแต่ตกถืกบ้อง สิผีกออกกะยังตาม กะยังว่า กะยังว่า...

สู้ๆเด้อครับ สิมีชีวิตคู่ต้องเบิ่งให้แน่เด้อครับ ดีบ่ดี ได้กันไปแล้ว มีลูกนำกันแล้ว บาดสิอยู่นำกันบ่ได้เด....

[หนอนชาเขียวโออิชิ]

ความรักก็เหมือนกับทุเรียนแหล่ะเน๊าะ
หอมหวาน น่าหลงใหล แต่เราก็ต้องรู้จักแกะมันออกมาเหมือนว่าเราต้อง
ทำความรุ้จักความรัก ถ้าเราแกะทุเรียนไม่เป็นหนามมันก็ทิ่มเอา
ถ้าเรารักไม่เป็นเราก็เจ็บ
บูยยยยยยยยยยที่พูดมาเนี่ย คิดเอานะ
ยังมะมีประสบการณ์ แต่ก็ไม่อยากเจ็บหรอกจ้า