สมุดบันทึกเล่มหนึ่ง
มุมหนึ่งของสมุดบันทึก
มีคราบน้ำตาเปรอะเปื้อนอยู่
มันบันทึกเรื่องราวที่ผ่านมาอยากหลากหลาย
เรื่องราวความรัก ขื่นขม อบอุ่นใจ ปิติยินดี
ที่สำคัญก็คือข้อคิดต่างๆ อย่างมากมาย
วันนี้เอง....
เฝ้ามองนกกระยางป่าอยู่กลางทุ่งท้องนา
อย่างเคว้งคว้าง ลำพังผู้เดียว
เสียงของสายฝนมาแต่ไกล
พายุหมุนคว้าง
ใบไม้ปลิวละล่อง
หล่นลงบนสมุดบันทึก
มีความรู้สึกเกียจคร้านที่จะหลบฝน
อยากนั่งตากฝนอย่างอ่อนหล้า
เหงาและเดียวดายท่ามกลาง
ทุ่งนาที่เคว้งคว้าง
ได้แต่หยิบสมุดบันทึกแสนรัก
ใส่ถุงกันฝน...ให้สมุดน้อยสงบนิ่ง
แล้ว...ก็นั่งอยู่อย่างนั้น
อยากรู้จังเลยว่าเวลาหนาวถึงขีดสุด
จะเป็นอย่างไร จะสะท้านแค่ไหน
มองดูสมุดบันทึกแล้วคิดว่า
ทำไมชีวิตคนบ้านนอกคนหนึ่ง
คนที่มีความเหงาอยู่ในใจ
ทำไมถึงมีเรื่องราวมากมาย
ในสมุดเล่มน้อยเล่มนี้
ทำไมสมุดเล่มนี้
ถึงได้บอกเรื่องราวได้หลายร้อยเรื่องราว
เวลาผ่านไปแต่ละวัน
ร้อยเรื่องราวอดีตไว้ให้ได้คิด
ร้อยเรื่องราวของความฝันให้ได้ไต่ฝัน
อยากรู้ว่าตอนจบของสมุดบันทึกนี้
จะเป็นอย่างไรบ้าง
ฉันลุกขึ้นเมื่อรู้สึกตัวว่า
หนาวมากแล้ว สะท้านจนสะใจตัวเองแล้ว
มองดูสมุดน้อยที่พ้นหยาดฝนแล้ว
คิดว่าจะยังคงเคว้งคว้างต่อไปอีกนานไหม
ต้นหญ้าลู่ลงดิน
ฉันออกเดินอย่างเหงาๆ
บนเส้นทางเดิมที่ผ่านมา
บนร้อยเรื่องราวในสมุดบันทึก
เวลานี้ เหงาหัวใจ มากเหลือกิน........
[radio]http://dc93.google.co.th/img/58759932/48ea3b54/dlink__2Fdownload_2F58759932_2F48ea3b54_3Ftsid_3D20090605-162713-676f1c61/preview.mp3[/radio]
Bookmarks