กระทู้ต้นฉบับโดยคุณ
พล พระยาแล
โอ้ จขกท. (เจ้าของกระทู้) ช่างโรแมนติกเสียนี่กะไร ความรักบางทีก็แปลก บางทีก็แยกไม่ได้
บางทีก็มึนงง บางทีก็สับสน บางทีก็บ้าไปกับมัน ชีวิตคนเรามีโลภ โกรธ หลง หากเราคิดได้
เราจะไม่ทำร้ายตัวเอง ไม่โทษตัวเองหรอก เพราะชีวิตของเราไม่ได้สมบูรณ์ไปเสียทุกอย่าง
และเราก็ไม่ได้อยู่คนเดียวเหมือนที่เราคิด ชีวิตคนเรากว่าจะเกิดมาได้ ช่างลำบากยิ่งนัก
การสิ้นสุดแห่งชีวิตด้วยการทำร้ายตัวเอง จึงไม่ใช่การลาจากที่สวยงาม หากแต่เป็นทางออกของคน
ที่ไม่มีความเข้มแข็ง และทิ้งให้คนที่อยู่เบื้องหลังต้องเผชิญชะตากรรม การพ่ายแพ้ ไม่ใช่สิ่งที่
จะบอกกับเราว่าเราคือคนที่พ่ายแพ้ตลอดไป มองไปข้างหน้าอย่างมีความหวัง แล้วเราจะไม่เป็นคน
ที่หมดหวัง ขอเป็นกำลังใจให้ตลอดไปครับ
Bookmarks