เรื่องมีอยู่ว่า วันหนึ่ง ควาญช้างนำช้างออกไปหา
เงินตามหมู่บ้าน ต่างๆๆ ควาญช้าง เข้ามาถึงหมู่บ้านเป็นที่เรียบร้อย
แล้วก็ได้ประกาศออกไปว่า ใครทำให้ช้าง นั่ง ลงได้ ให้ แสนหนึ่ง ไม่มี
ไผกล้า พนันหรือหรือรับคำถ้าเลย ก็มีคนขี้เมาคนหนึ่งย่างมาแต่ด้วยความ
เมา เดินเข้าไปรับคำท้า ย่างไปรอบๆๆ เฮ็ดจังได๋ ช้างก็ไม่นั่งลงซักที ขี้
เมาเริ่ม โมโห เฮ็ดจังใด๋ ช้างกะบ่นั่งจักเทื่อ พอดี เจ้าของ ควาญช้าง หัน
หลังให้ ได้ที ด้วยความโมโห เตะเข้าที่ ไข่หำช้างอย่างแฮง ช้าง
นั่งลงด้วยความเจ็บปวดอย่างแฮงพี่น้อง ขี้เมาเห็นร้องดีใจ ควาญช้าง
โมโหต้องมาเสียเงินเป็น แสน ควาญช้าง งง เป็นอย่างมากว่า ขี้เมาเฮ็ดได้
จังใด๋ ด้วยความโมโห ที่ต้องเสียเงินแสนควาญช้างประกาศ ออกไปอีก
ว่า ไผ เห็นให้ช้าง พยักหน้า และ ส่ายหน้า ได้ ให้อีก แสนหนึ่ง เพื่อ
ต้องการเอาเงินแสนคืนให้ได้ ทั้งหมู่บ้าน บ่มีไผทำได้คือเก่า ล่ะกะ
บ่มีไผกล้า รับคำท้า คือเก่า ควาญช้าง ถ้าขี้เมาว่า ถ้าเจ้าทำได้ เพิ่มให้
อีกเลยหนึ่งแสน เป็น สองแสน เอาเงินสองแสนพนัน เพื่อที่ต้องการเอา
เงิน แสนคือ พะนะ ด้วยความเมาคือเก่า รับคำท้าทันที ขี้เมาย่างรอบๆๆ
ตัวช้าง แล้วกะมายื่น อยู่ ตรงหน้า ช้าง
ขี้เมาถามช้างขึ้นว่า : มึงจำกู ได้บ่
ช้าง : พยักหน้า (ก็แสดงว่า จำได้)
ขี้เมาถามช้างอีกว่า : มึกเอาแบบ เมื่อวานนี้ อีกบ่
ช้าง : ส่ายหน้า (ก็แสดงว่า ไม่เอาเจ็บ) อิอิ
อิอิ สุดท้ายแล้ว ขี้เมากะได้เงินควาญช้างไปอย่างฟรีๆๆๆ ตั้ง
สามแสน พุ้นนะ โดนทีบ่ได้ลงแฮงอีหยังเลย อิอิ
ปล.อิอิ ขี้เมานี้กะมีประโยชน์ยุเนาะจ้า
เพิ่มเติมจักน่อยค๊าขอบจัย น้องจินหลง หลายๆๆเด้อที่มาของนิทานเพิ่นฟังมาแล้วกะมาเล่าให้ฟังอีกเทื่อหนึ่ง อิอิ
:em01)
Bookmarks