ถังไท่จง จักรพรรดิผู้ยิ่งใหญ่แห่งราชวงศ์ถัง
หลี่ซื่อหมิน หรือ ที่เรารู้จักกันในนาม ถังไท่จง (ค.ศ.599-649) คือ ฮ่องเต้ผู้ถูกยกย่องว่ายิ่งใหญ่ที่สุดพระองค์หนึ่งในประวัติศาสตร์จีน
เรื่องราวเริ่มตั้งแต่ที่ หลี่ยวน หรือ ถังเกาจู่ ปฐมจักรพรรดิแห่ง ราชวงศ์ถัง มีทายาทที่เกิดจากพระมเหสี 4 คน คือ
คนแรกนาม หลี่เจี้ยนเฉิง
คนที่สองนาม หลี่ซื่อหมิน
คนที่สามนาม หลี่เสวียนป้า เสียชีวิตตั้งแต่อายุยังไม่ถึง 20 ปีดี
คนที่สี่นาม หลี่หยวนจี๋
หลังจากราชวงศ์สุยสิ้นภายใต้เงื้อมมือของขุนนางตระกูลหลี่ นำโดยหลี่ยวน และตั้งราชวงศ์ถัง แต่งตั้งบุตรชายคนโต หลี่เจี้ยนเฉิง เป็นรัชทายาท คุมทัพซ้าย และบุตรชายคนรอง หลี่ซื่อหมิน เป็น ฉินอ๋อง คุมทัพขวา และหลี่หยวนจี๋เป็นฉีอ๋อง
หลี่เจี้ยนเฉิงและ หลี่ซื่อหมิน ต่างเป็นผู้มีความสามารถ มักใหญ่ใฝ่สูง และต่างก็เปรียบเป็นมือซ้ายและมือขวาช่วยเหลือบิดาให้สามารถครองแผ่นดินได้สำเร็จด้วยกันทั้งคู่ ทำให้เกิดการเขม่นกันขึ้นมาระหว่างพี่ - น้องจนกลายเป็น "ศึกสายเลือด" ในที่สุด
พี่น้อง 3 คนถูกแบ่งออกเป็นสองฝ่ายคือ ฝ่ายหนึ่ง หลี่หยวนจี๋ก็เข้าข้างพี่ชายคนโตหลี่เจี้ยนเฉิง ส่วนอีกฝ่ายหนึ่ง คือ หลี่ซื่อหมินนั้นถูกโดดเดี่ยว
จนกระทั่งวันหนึ่งของเดือน 6 ค.ศ.626 หลี่ซื่อหมินจึงถือโอกาสที่พี่ใหญ่ - หลี่เจี้ยนเฉิง และน้องสาม - หลี่หยวนจี๋เดินทางเข้าวัง โดย หลี่ซื่อหมินนั้นเป็นคนยิงธนูสังหารพี่ชายแท้ๆ ของตนเอง ขณะที่ น้องเล็กผู้มีวิทยายุทธ์สูงล้ำนั้นถูกปลิดชีพโดยขุนพลคู่ใจของหลี่ซื่อหมินนาม เว่ยฉือจิ้งเต๋อ
จากนั้นเว่ยฉือจิ้งเต๋อก็เข้ากราบทูลกับองค์ฮ่องเต้ถังเกาจู่ ว่ารัชทายาทหลี่เจี้ยนเฉิง กับองค์ชายหลี่หยวนจี๋นั้นก่อกบฎ แต่ถูกฉินอ๋องหลี่ซื่อหมิน ระแคะระคายเสียก่อนจึงจัดการไปเรียบร้อยแล้ว
ในปีต่อมา (ค.ศ.627) ฮ่องเต้ถังเกาจู่ก็สละราชสมบัติ และ หลี่ซื่อหมินก็ขึ้นเป็นฮ่องเต้องค์ที่สองแห่งราชวงศ์ถัง นามว่า ถังไท่จง โดยใช้นามรัชสมัยว่า เจินกวน
23 ปีของรัชสมัยเจินกวน ประเทศจีนภายใต้การปกครองของฮ่องเต้ถังไท่จง นับว่า มีความรุ่งเรืองก้าวขึ้นถึงจุดสูงสุดอีกยุคหนึ่ง (โดยในสมัยถังนอกจาก รัชสมัยเจินกวน ของฮ่องเต้ถังไท่จง แล้วก็ยังมี รัชสมัยไคหยวน ของฮ่องเต้ถังเสวียนจง ที่ประเทศจีนถือว่า รุ่งเรืองสุดขีดทั้งทางด้าน เศรษฐกิจ การเมือง สังคม และวัฒนธรรม)
สำหรับการคัดเลือกคนเข้ามารับใช้พระองค์นั้น ฮ่องเต้ถังไท่จงมีหลักการอันเป็นที่เลื่องลืออยู่ด้วยกัน 4 ประการคือ
*ไม่จำกัดว่าเขาผู้นั้นจะเกิดที่ใด
*ไม่จำกัดว่าเขาผู้นั้นจะเกิดในตระกูลเช่นไร
*ไม่จำกัดว่าเขาผู้นั้นจะเป็นชนเผ่าไหน
*ไม่จำกัดว่าเขาผู้นั้นจะเคยเป็นศัตรูกับเราหรือไม่
โดยข้อสุดท้าย "ไม่จำกัดว่าเขาผู้นั้นจะเคยเป็นศัตรูกับเราหรือไม่" นั้น สามารถพิสูจน์ได้จากหลักฐานที่ระบุว่ามีคนเก่งจำนวนมากมายที่แต่เดิมเคยสังกัดอยู่กับศัตรู แต่ในที่สุด หลี่ซื่อหมินก็ไม่คิดแค้นรับเข้ามาเป็นพวก
Bookmarks