สาวเข็นฝ้าย ชายหนุ่ม และเสือโคร่ง

กาพย์ฉบัง ๑๖


- ๑ -



คืนเพ็ญเด่นหาวดาวราย.......... สาวงามเข็นฝ้าย
กลางชานเรือนไม้ใต้แสงจันทร์
คอยหนุ่มคนรักมาจำนรรจ์ .......... แต้มดวงใจฝัน
รำพึงหาว่าบ้านไกล
แล้วพลันมีเสือโคร่งใหญ่ .......... ย่องจากเงาไม้
ปีนป่ายบันไดแยบยล
จ้องสาวเข็นฝ้ายคล้ายฉงน.......... ดุจดังต้องมนต์
มนุษย์หนอช่างสร้างสรรค์
ดึงมวนฝ้ายสั้นแล้วยาวยาวแล้วสั้น ......... ช่างน่าอัศจรรย์
หลงเพลินชมสุขอุรา
สาวเจ้านั้นเพลินคิดว่า.......... ชายคนรักมา
ขวยอายมิกล้าเหลียวมอง
น้ำท่า มวนยา ใบตอง.......... ตระเตรียมรับรอง
ยื่นให้โดยไม่เหลียวหลัง
เสือโคร่งนิ่งเงียบภวังค์ .......... ยิ่งงงจังงัง
มนุษย์ยากยิ่งเข้าใจ


-๒-

ฝ่ายหนุ่มคนรักบ้านไกล.......... เดินผ่านพงไพร
มาเห็นเสือร้ายบนเรือน
สัญชาติญาณพรานเตือน.......... เสือสางกลางเดือน
ร้ายนักจักขบหญิงสาว
เสือใดหนอผ่านด่านด้าว.......... บังอาจสามหาว
จักลอบขบสาวข้างหลัง
ชายหนุ่มระแวงระวัง.......... เกรงจะพลาดพลั้ง
รีบหลบเข้าใต้เรือนชาน
เสือโคร่งนั่งคร่อมร่องกระดาน.......... จึงชักมีดพราน
ปลายแหลมจ้วงแรงแทงก้น
เสือร้ายร้องลั่นพลันโจน.......... จากชานเรือนคน
วิ่งหายลับไปในพนา
เรื่องเก่าเล่าขานกันว่า........... เสือร้ายหมายมา
ชมสาวเข็นฝ้ายฝ่ายเดียว
มิหวังขบเจ็บเล็บเกี่ยว .......... จากนั้นคืนเดียว
เสือร้ายนอนตายกลางไพร

ละไมฝน