ก่องข้าวขวัญ

[ละไมฝน]

ก่องข้าวขวัญ

วิชชุมมาลาฉันท์

แม่นางก่องเอย มาเอ่ยเพรียกขวัญ
ฟ้าดำกลางวัน ขวัญหลงพงไพร
หวีแว่นแหวนสร้อย แน่งน้อยสวมใส่
มอบมวลมาไว้ ในก่องข้าวนี้
อีกทั้งปั้นข้าว ไข่ขาวกล้วยสูก
ฝ้ายงามพันผูก รับขวัญชีวี
ขวัญเพลินเดินเล่น ดงเย็นแดนผี
กลับมาวันนี้ คืนร่างสร่างเศร้า
ขวัญเนาแนบน้ำ เถื่อนถ้ำหมู่นาค
พิษร้ายหลายหลาก รีบกลับบ้านเนา
ขวัญลอยล่องฟ้า เมฆางำเงา
ฤาหลบหลังเขา เร้นหลีกยักษ์มาร
ขวัญตกเกือบใกล้ ฤาไกลเกินเขตต์
แดนดิบดงเปรต โหยหิวอาหาร
บังบดบังไว้ ห่มไห้ในม่าน
ยินเสียงเพรียกขาน แจ้วแจ้วจงมา
แม่นางก่องข้าว แม่จ้าวเลิศฤทธิ์
เรียกขวัญดวงจิต เนาในกายา
อยู่เย็นเป็นสุข ห่างทุกข์เถิดหนา
ฝ้ายผูกแขนขา มาเยอขวัญเอย
จงหายวายไข้ แจ่มใสเบิกบาน
เจ็บปวดร้อนร่าน จงสุขเช่นเคย
แม่ก่องข้าวขวัญ จำนรรจ์เพรียกเอ่ย
มาเยอขวัญเอย เนาในกายา...

[เพ็นนี]

เอิ้นขวัญได้ม่วนเนาะ..

[khonsurin]

แถวสุรินทร์ เขามีการเรียกขวัญข้าวด้วย ประมาณเดือนสามของทุกปีค่ะ

[บ่าวจ้ำ]

0h

จ้ำไม่เคยเห็นเขาเรียกขวัญข้าวเลย

แถวบ้านจ้ำไม่มีน่ะครับ

รึมีแต่เกิดไม่ทันน่ะ::)::)::)