1. ตดแบบแม่ทัพ ตดแบบนี้ เสียงแมร่ง......ดังสนั่นปานดลกถล่ม ทุกครั้งที่ได้สดับยิน จะต้องเกิดความรู้สึกประมาณว่า "มรึงจะระเบิดถังขี้รึไงฟะ สาดดดด !!" ทุกครั้งไป ตดประเภทนี้เป็นเพียงแค่การข่มขวัญคู่อริให้ป๊อดเท่านั้น คุณจงอย่างวิตก เพราะมันไม่ปรากฎว่ามีกลิ่นเล็ดลอดแต่อย่างใด ส่วนมากพบในพวกผู้ใหญ่ใจนักเลง (ที่ดี) ผู้ผดุงความยุติธรรม และหล่านักรบแปลงร่างทั้งหลาย เช่น เปาบุ้นจิ้น อุลตร้าแมน หน้ากากแอกชั่น เป็นต้น

2. ตดแบบกองโจร ตดประเภทนี้แม้ไม่มีเงให้ระคายเคืองหูแม้แต่น้อย แต่โอ้วววว..พระเจ้า จอร์ด !! กลิ่นมันกลับร้ายกาจยิ่งนัก ประดุจมันเพิ่งแดกขี้มาหมาด ๆ ไม่ปล่อยโอกาสให้ศัตรูได้รับมืออย่างทันท่วงที ศึ่งมีลักษณะตรงข้ามกับตดประเภทแรก ทุกครั้งที่ได้เผชิญหน้ากับตดแบบนี้อย่างจัง มักได้ยินเสียงสบถจากผู้เคราห์ร้ายทุกครั้งไปว่า "มรึงตดแบบนี้.....มาขี้ใส่หน้ากรูดีกว่าม้างงง.....เช็ดแมร่"

3. ตดแบบผู้ดี ส่วนใหญ่คนในกลุ่มนี้จะอยู่ในสังคมไฮโซ สูงส่งด้วยชาติตระกรุณาใช้คำสุภาพด้วยค่ะล อย่างนามสกุล ชินกะวัด, บุญยะบุญยัง, หลีกไป เป็นต้น ตลอดจนดารา นักร้องทั่วไป ลักษณะการตด จะเป็นแบบกระมิดกรเมี้ยน ค่อย ๆ ปล่อย และไม่มีเสียงโดยเด็ดขาด แต่อาจมีกลิ่นนมเนยนิด ๆ ติดปลายจมูก

ข้อควรระวัง : ถ้าหากยังไฮโซไม่ถึงขั้น คุณไม่ควร "กระแดะตด" ด้วยวิธีนี้เป็นอันขาด เพราะถ้าหากพยายามกระมิดกระเมี้ยน แล้วมันไม่สำเร็จผลตามที่คาดไว้ จะทำให้เสียงที่เล็ดลอดออกมานั้น อุบาทว์ กว่าเดิม เช่น "ปิ๊...ปิ๊......ปี๋ดดดดดดด........" เป็นต้น เล่นปล่อยมาเลยจะเวิร์คกว่านะ เพราะหากคุณยิ่งขมิบเท่าไหร่ มันยิ่งรังแต่จะออกมาอีกหลาย "ปิ๊ด" เท่านั้น ในบางครั้งอาจ "ปิ๊ด" เป็นจังหวะได้ด้วย จะซวยหนัก

4. ตดแบบไพร่ ตดแบบนี้ พบได้บ่อยในชีวิตประจำวัน ส่วนมากเป็นตดแบบนางร้ายในละคร แม่ค้าปากตลาด รวมทั้งประชาชนธรรมดาที่หาเช้ากินค่ำ ลักษณะคือมักกลบเกลื่อนเสียงตดด้วยการเรียกลูกค้าในแม่ค้าปากตลาด ด่าทอนางเอกของนางร้าย เป็นต้น สำหรับเสียงหรือกลิ่นนั้น อยู่ในระดับปานกลาง ไม่มีความแน่นอนมั่นคง ขึ้นอยู่กับอารมณ์ของรูตูด

5. ตดแบบจัณฑาล ตดแบบนี้เลวร้ายที่สุดเท่าที่เคยทำการวิจัยมา เพราะมีทั้งเสียง ทั้งกลิ่น และมวลสาร ออกมาในเวลาเดียวกัน ส่วนใหญ่พบในบุคคลที่ชอบ สบถสาบาน เมื่อทำผิดจะไม่ยอมรับผิด พลางอ้างผน อ้างฟ้าไปทั่ว