-
ศิลปิน นักเขียน
ตั้งตา รอ
ศาลาริมทาง
โดย.......หมาน้อย
หาก.............เหนื่อยนักกับหนทางไกล
ลอง.............ปล่อยวางหัวใจลงข้าง ๆ
ที่.................ตรงกลางศาลาริมข้างทาง
คอย.............ผู้คนที่อ้างว้างมาพักพิง
.............................ศาลาริมข้างทางวางตั้งประดับ
...................................คอยรับสายฝนและเปลวแดดที่แผดเผา
..........................................ให้ผู้คนที่พบพาน ใช้เป็นรมเงา
................................................ให้คลายเศร้ายิ้มเบิกบานสบายภายในใจ
มีเรื่องราว..................................มากมายที่ผ่านพบ
ทั้งประสบ..................................ความผูกพันนั้นมีให้
ทั้งร้าวราน..................................ปะปนผู้คนไกล
ทิ้งลงให้........................................ใจกลางศาลา...ริม.....
วันนี้ศาลาหลังเก่าดูเศร้าสร้อย
เริ่มผุกร่อนตามลอยกาลและสมัย
มิต้านฝนพร่ำแดดโปรยปราย..ใด..ใด
ร้างคนมาเยี่ยมกรายใจเหมือนดั่งเคย
ที่ฟากตรงกันข้ามมีเพื่อนใหม่
มีคนใจดีมาสร้างที่เพิ่งพัก
ให้ผู้คนอาศัย และพำนัก
ผู้คนล้วนรู้จัก..และขอพักพิง..กาย..
.................สุดท้ายศาลาน้อย ๆ ก็หายไป
......................คงเหลือเพียงซากความอาลัย..ที่ห่วงหา
............................ให้จารึกไว้ว่าเคยมีเจ้าตั้งอยู่...วันเวลา
...............................ได้เพียงแค่รับรู้แล้วลืมเลือน..ผู้มาเยือน
-
ร่วมถ่ายทอดความรู้สู่สังคม
....เดินทางมาเนื่อยนัก....
....ขอพักนำเด้ออ้าย....
....พอหายเนื่อยสิไปต่อ....
....ขอบคุณศาลาน้อที่ให่พัก....
-
ศิลปิน นักเขียน
เดินซัดเซถลา.....หาที่นั่ง
...เดินซัดซัง..ละเมอ...เหม่อหมองหมน
....ไร้ศักดิ์ศรี.....สิ้นยางอาย...ความเป็นคน
......ต้อนดิ้นรน....ตะเกียกหา...ศาลาพิง
ไร้หมอนมุ้งย่ำราตรี...ใต้จันทร์ส่อง
ในใจห้องเลื่อนลอย...ไม่หยุดนิ่ง
ละหกเหิน..หรือเดินกลายอายความจริง
หรือเพราะหญิงหนึ่งนั้น...ฉันท์ที่ตรม
ศาลาเอ่ยข้าเหนื่อย...ใจแทบจะขาด
อย่างอนาถถูกทอดทิ้ง...อย่างขื่นขม
จึงเซซัดถลามา....แล้วนอนซม
คงสาสม...แก่ใจหรือไรกัน....
กฎการส่งข้อความ
- You may not post new threads
- You may not post replies
- You may not post attachments
- You may not edit your posts
-
กฎฟอรั่ม
Bookmarks