^_^
เพื่อน..ชวนไปเที่ยวด้วย...............ก็ไป
กิน..ว่ากินกันให้......................อิ่มแปล้
หา..เพื่อนเที่ยวเสาะไป.............หาไม่...ยากเลย
ง่าย..กว่าหาเพื่อนแท้...............ที่พร้อม...ตายแทน
เพื่อน..เรารักเพื่อนรู้..................แก่ใจ
ตาย..แทนกันได้......................แน่แท้
หา..ยากไม่เ จอใคร..................รักแน่...เท่านาย
ยาก..ว่าช่วยกันแก้....................เพื่อนแท้...เพื่อนตาย
๑๔ กรกฎาคม ๒๕๕๒
แก้ไขครั้งสุดท้ายโดย บ่าวจ้ำ; 15-07-2009 at 12:28.
เอ้า....ก่ะเว่าไป แนวมันแม่น
มีเมีย จงเลือกด้วย.......อ่อนเยาว์
อายุมาก อย่าได้เอา.......ทำเชื้อ
แก่ง่าย กว่าตัวเรา.........จึงหย่อน ยานไว
ตายช้า พายืดเยื้อ.........อดได้ ดิงดอง::)
เธอเด่นเช่นดั่งด้าว.........ดารา
หญิงอื่นหมื่นประสบมา.....บ่ต้อง
เพ้อมองแต่นงค์พงา.......แลอยู่ ผู้เดียว
ใครเล่าเทียมเท่าน้อง......ผู้เพี้ยง ดั่งพะยูน อิอิ ::)
หุหุ ขออภัย ถ้าบาดใจผู้ได๋ก่ะดาย อย่าเคียดกันเด้อ เล่นม่วนๆ
แก้ไขครั้งสุดท้ายโดย ไทสกลฯ; 21-07-2009 at 07:52.
มาเชียร์คนชอบโคลงจ้า......
:heart::heart::heart::heart:
บ่ได้ตั้งกติกาอ้าง.......เอ่ยคำ
เลยบ่จดบ่จื่อจำ.........ใจต้อง
ร่ายลีลาพาจดจำ.......ล้วนแล้ว..เลอเลิศ
จิตบรรเจิดจดจ้อง.......จองใจ..ให้มาครวญ
:1-:heart::heart::1-
กลิ่นแก้วแกมกลิ่นแก้ม.......เกลือกฉม........ไฉนนอ
เคยชื่นอภิรมย์.....................ราคเคล้า
หอมผกาพ่างปรางดม............ปานดอก-
แก้วกรุ่นกลิ่นแก้มเจ้า...........จึ่งเฝ้าดอมถนอม ฯ
แก้วหอมเกรงเก็บไว้..........กลิ่นวาย
ฉมสร่างจางสลาย...............สลดร้าว
กลิ่นแก้วกลิ่นแก้มหาย.........กลายเหือด
กรมหักหัวใจก้าว................จากแก้วจอมขวัญ ฯ
๏ รำพันคำพรั่นช้ำ-...............ชอกใจ
แก้วเสื่อมสิ้นสายใย.............สุดยั้ง
หายหอมพี่ดอมใด...............ได้ดั่ง
หอมกลิ่นแก้มแก้วครั้ง..........กอดเคล้าเคียงเขนย ฯ
๏ รำเพยลมพัดไล้.................เลปน์ฉม.......ไฉนนอ
หอมกลิ่นอภิรมย์...................เล่ห์คล้าย
ปรางนางพ่างพี่ดม.................ดังดอก-
แก้วกรุ่นหอมกลิ่นละม้าย........แม่นแท้แม่หอม ๚ะ
แก้ไขครั้งสุดท้ายโดย ทวีชัย; 20-07-2009 at 07:51.
๏ มายามายั่วเย้า...............หยอกกมล
มอมเล่ห์ลวงเฉจน.............จิตพลั้ง
เผลอไปไป่ห้ามตน............ตามหลอก-
ลวงนั่นลืมเหนี่ยวรั้ง............เรื่องไว้วิจารณ์ ฯ
เหตุการณ์หากผ่านไร้.......รู้ตรอง
โลดไต่ตามทำนอง.............ที่น้าว
แท้ไฉนจักไขผอง..............เคลือบแผ่
ขึ้นโผล่เผยทางก้าว............โทษกั้นทำกล ฯ
ได้ยลฤๅอย่างแท้............ที่เห็น
พิศต่างภาพต่างเป็น...........เปลี่ยนได้
ฉะนั้นจึงหนึ่งประเด็น..........ประดาฝ่าย
เฝ้าถกเถียงกันไซร้.............สิ่งนั้นถูกไฉน ฯ
อาศัยจักษุรู้ ..................ลักษณะ
น้อมสตินึกตรองจะ..............กระจ่างแจ้ง
เห็นต่างต่างผัสสะ................ภาพสื่อ
พิศสรรพมายาแสร้ง............ส่อแล้วฤๅหลง ๚
ครืนครืนฟ้าสะอื้น...........สะอึกครวญ
เสียงห่มไห้รัญจวน.............จิตร้าว
ร้องไปเรียกใครหวน...........เขาห่าง........แล้วเฮย
พร่ำบ่นหาหนน้าว...............เหนี่ยวย้อนคืนไฉน ฯ
ชลนัยน์ฟ้าหยาดท้น........ท่วมนอง
ฝนฟอกผืนดินหมอง...........หม่นแผ้ว
ชลนัยน์จากทุกข์ถอง.........ที่อก.......พี่อา
ท่วมจักรวาลแล้ว...............ล่มน้ำนัยน์ลาญ ฯ
สัญ-...ญาณฝนหลั่งล้าง......ลืมสัญ-
ญา........ผูกความสัมพันธ์.....ผ่านผ้าย
หน้า.......แรกเริ่มร่วมกัน.......เราก่อ
ฝน........ผ่านพาหน้าท้าย.....ถับแท้ทำถึง ฯ
เสียงอึงฟ้าสะอื้น............สะอึกครวญ
เรียมห่มไห้รัญจวน............จิตด้วย
ร้องไปเรียกใครหวน..........เขาห่าง.......แล้วเฮย
พร่ำบ่นจนชีพม้วย..............แม่ย้อนคืนไฉน ๚
...เธอ...เปรียบดั่งดวงดาว........บนฟาก ฟ้าไกล
เป็น..แสงแห่งดวงใจ..............ส่องหล้า
คน..เดินดินถวิลหมาย............ไขว่คว้า เคียงกาย
เดียว?เพียงในหัวใจ..............หนึ่งนั้น คือเธอ
...ที่...ตรงนี้ มีคน..........คอยเฝ้า แหงนมอง
ฉัน...ปัก หัวใจปอง........เพียงเจ้า
จะ...พลีหนึ่งใจครอง.......มอบให้ กานดา
รัก...นี้ขอคงมั่น.........ใ..ตราบฟ้า ดินมลาย...
แก้ไขครั้งสุดท้ายโดย เทพบุตร; 21-07-2009 at 15:02.
....จง...มั่นใจในรักแท้.......ที่มี
เชื่อ...ในสิ่งที่ดี...............มอบให้
มั่น...ต่อรัก คำนี้..............คงไว้ เท่านาน
ใน...รักสอง คนสร้าง.........ชั่วฟ้า ดินมลาย
....คน...มีรักมอบให้........เป็นสิ่ง สวยงาม
ที่...สองใจ ควรตาม.........ถนอมไว้
ตน...แล ดูแลความ.......... รักร่วม สร้างนา
รัก...จึ่งชูช่อก้าน.............เพริศแพร้ว สวยงาม...
c06:c06:
แก้ไขครั้งสุดท้ายโดย เทพบุตร; 21-07-2009 at 15:04.
^_^
ห่าง...ไกลพี่ร่ำไห้....................โศกา
ก็...ก่อนเคยเห็นหน้า............อยู่ใกล้
แต่...กี้ก่อนกานดา................เช้าพร่ำ...เย็นพรอด
กาย...พี่นี้ใช่ไร้.....................ห่างน้อง...คลอเคลีย
ใจ...นี้หนอใช่ร้าย.................ที่ห่าง
ยัง...ครุ่นมิวายวาง.................ต่อเจ้า
รัก...ยังมั่นมิจาง.....................มิว่าง...ห่วงหา
มั่น...แม่นคำวอนเว้า..............ว่าให้...หวนคืน
๑๘ ก.ค. ๒๕๕๒
หักดวงใจใฝ่ห้าม......... ไม่คิด
ใยห่วงหาตามสนิท ......... ดั่งใกล้
มิควรคร่ำพร่ำคิด ........... เกินใฝ่ ฝันนา
หักห้ามจิตอย่าไซร้............ คลั่งไคล้ ให้ลืม
กฎการส่งข้อความ
อ้างข้อความนี้
Bookmarks