บุญคุณครูอย่าสิลืมครับผม

[สหายพง]

คุณเอ๋ย คุณครู
อุตส่าห์สู้ ทนสั่ง และทนสอน
เพื่อให้ศิษย์ มีวิชา เป็นอาภรณ์
ดับทุกข์ร้อน ที่ตั้งท่า มาราวี

ส่งเสริมศิษย์ ให้ดี มีคุณค่า
เติบโตมา มีความรู้ เชิดชูศรี
เป็นดวงตา ของชาติ ปราศไพรี
คุณข้อนี้ ศิษย์จำได้ ไม่ลืมเลยฃ
แม้ศิษย์เด่น ศิษย์ด้อย คอยทอถัก
มอบความรัก ให้หมด แสนงดงาม
เมื่อผิดพลาด ขาดรอย ท่านคอยปราม
ให้ย่างตาม ความถูกต้อง ครรลองธรรม
ดึงเอาความ สามารถ ที่อาจน้อย
และความด้อย ร้อยพัน เพื่อฟันฝ่า
รวมแรงใจ ในตัว ทั้งกลัวกล้า
แล้วเดินท้า ฝ่าไป ถึงชัยเอย

[khonsurin]

พระคุณครู ที่ท่าน ทั้งสอนสั่ง
ทั้งตั้งมั่น ผดุงธรรม เป็นแบบอย่าง
มีชีวิต เป็นระเบียบ ความชอบธรรม
กับตั้งมั่น ในคุณงาม และความดี

ก็เพื่อให้ ศิษย์น้อย เยาวชน
ก่อเป็นคน ด้วยจิต ที่เสริมศรี
เต็บใหญ่ขึ้น ได้ผดุง คุณความดี
เพื่อเป็นศรี แก่ชาติ ของชาวไทย