-
ศิลปินแดนไกล
ชีวิตจริงของหญิงตัวน้อย
มาอ่านเรืองชีวิตจริงดูซิจ๊ะc06:
-
ร่วมถ่ายทอดความรู้สู่สังคม
ใสล่ะหม่องให่อ่านน่ะ...รออ่านยุเด้อ....อิอิ c06:
-
ศิลปินแดนไกล
ชีวิตจริงของหญิงตัวน้อยๆน่ารักๆคนนี้มีอะไรบ้างอยารู้หรือปล่าวจ๊ะ อิอิอิ โอ้ยเรื่องมันยาวเขียนสักสิบปีก็ไม่จบเอาตั้งแต่จำคนได้ เอ้ยจำความได้เลยเนาะอิอิอิ จากเด็กผู้หญิงตัวน้อยๆคนนี้จ้า เริ่มแรกเคยอยู่จังหวัดนครราชสีมา พ่อแม่มีอาชีพทำนาจ้า อยู่กันไปตามประสาคนชาวนาหาปูหาปลากุ้งซิวกินตามประสาคนชาวนาเนาะจ้าพอออกจากโรงเรียนจบ ป.4พอดีมีโจรขึ้นมาปล้น บ้าสมัยนั้นยังไม่มีเจ้าหน้าที่มากมายเหมือนกับตอนนี้ พวกโจนขโมยเยอะแยะ มาปล้นเอาควายวัวไปหลายตัวพอดีพ่อขายปอได้เงินมาสามพันกว่าบาท
-
ศิลปินแดนไกล
ยังไม่ทันเขียนจ้ารินจ่าอิอิอิ
-
ร่วมถ่ายทอดความรู้สู่สังคม
อิอิ...ได่อ่านแล้วเขียนจบแล้วจั่งสิแวะมาอ่านเทื่อเดียวดอก...em5:
-
ศิลปินแดนไกล
พอโจนรู้ก็พากันมาจับคุณแม่ไปมัดเอาไว้กับต้นขนุนน้อย แล้วมาจับลูกๆสามคนมามัดไส่ไว้ในใต้ถุนเล้าแล้วก็ตีแม่ ขู่เอาเงิน ไป ไล่ควายไปไล่วัวไปพอดีพ่อไม่อยู่บ้านจ้า พ่อไบ้นป้า เลยไม่ถูกพวกโจนจับมัดอิอิอิ พอพ่อกลับมาก็เลยพาแม่ไปแจ้งผู้ใหญ่บ้าน เหมือนเขารู้กัน ไม่ยอมรับแจ้งความ พ่อก็ไม่มีปัญยาจะทำอะไรได้ พ่อกับแม่เลยไปขายนาให้กับคนที่เขาเคยมาขอซื้อนานานมาแล้วเขาก็ตกลงซื้อนา เอาไว้ ตอนนั้นพ่อขายนา ได้เงินกหเหมื่นบาทพ่อเอาไปฝากธนาคารไว้แล้วพากันอพยพไปอยู่อำเภอหนองบัวแดงแต่ตอนั้นยังไม่ทันเป็นอำเภอหรอกจ้าขึ้นอำเภอเกษตรสมบูณ อยู่เลยจ้า
-
ศิลปินแดนไกล
ยังเลยจ้าเขียนอีกนานจ้ารินจ๋าอิอิอิ ขอบใจหลายๆเด้อจ้าที่เข้ามาอ่าน
-
ฝ่ายบริหารระดับสูง
โอ้ยยยย เมื่อยหลาย ย่อนถ่าอ่านชีวิตจริงของหญิงตัวน้อยนี่ล่ะ มาเล่าเป็นระยะ ๆ
ปานไส้กรอกชัยภูมิโพด กรี๊ดดดด เอาอีก ๆ ๆ ๆ
ซงสิยาวอยู่ดอกเรื่องนี้แมะ กว่านางเอกสิมาอยู่อังกฤษ อีก ยาวคัก ๆ
สิปูสาดถ่านอนฟังก่อนน๊า ฮ่า ๆ ๆ ๆ
แก้ไขครั้งสุดท้ายโดย พล พระยาแล; 17-07-2009 at 10:33.
-
มาข้อล้อแข้แล้ปานข้อบักขามแท้ สิเขียนจบมื่อได๋น้อจ้า
ถ่าอ่านอยู่เด้อ
-
ศิลปินแดนไกล
อ้าวมาต่อ จากเดิมที่แล้วจ้า คุณผู้อ่านจ๋า อิอิอิ พ่อกับแม่และครอบครัว ขึ้นรถมาลง จำได้มาลงที่บ้านช่อระกา คือไม่มีรถ วิ่งต่อไปอีกเลย พ่อพาเดิน จากบ้านช่อระกา ไปบ้านห้วยต้อน ไปบ้านชีลอง หยุดพักนอนคืนเพราค่ำ พอดี ขอผู้ใหญ่บ้านเขาก็ให้นอน พวกเราทุกคนก็ลงไปกินน้ำ อาบน้ำกัน ที่ลำน้ำ ชีลองน้ำไสเย็นซึ่งทุกคนเกิดมาไม่เคยได้เห็นป่าเขาอย่างนี้มาก่อย พออาบน้ำเสร็จ ก็ขึ้นมา พ่อก่อไฟ หุงข้าว ซึ่งข้าวสารอาหารที่หาบเดินกันมานั่นแหละจ้า พอหุงข้าวหุงปลาเสร็จก็กินกันก่อนที่จะสิ้นแสงตะวัน แล้วพอกินอิ่ม พวกเราก็ล้มหัวนอนหลับไปด้วยความเหนื่อยล้าจากการเดินทางทั้งวัน
Tags for this Thread
กฎการส่งข้อความ
- You may not post new threads
- You may not post replies
- You may not post attachments
- You may not edit your posts
-
กฎฟอรั่ม
Bookmarks