หลังจากที่ฉันพี่ชายและเพื่อนลงมาจากอุทยานแห่งชาติป่าหินงาม ทุกๆครั้งฉันจะไม่ลืมที่จะส่งโปสการ์ดให้ตัวเอง
พร้อมทั้งประทับตราอุทยานแห่งชาติลงในพาสปอร์ตท่องเที่ยว
ฉันหอบสัมภาระลงมาโบกรถหน้าที่ทำการอุทยานฯป่าหินงาม
โชคดีเราได้รถเข้าไปถึงตัวเมืองชัยภูมิพอดี ร่นเวลาในการเดินทางได้มากทีเดียว
ยังไม่ทันเที่ยงเราก็มาถึงคิวรถไปตาดโตน ฉันไม่อยากไปตาดโตนแล้วแต่ก็ต้องไป
เมื่อพี่ชายออกคำสั่ง.....ไปด้วยกันสิว่ะหมวย พาเฮียไปหน่อย...
ฉันเลยออกคำสั่งบ้าง.....เฮียจ่ายค่ารถนะเว้ย...จบ
ฉันให้เวลา 2 หนุ่มถ่ายรูปที่น้ำตกตาดโตน 2 ชั่วโมง ก่อนจะมาโบกรถไปยังมอหินขาว
รถแม่ค้าขายลำใยจอดรับ ให้เราติดรถไปลงบ้านหนองหมากแดง (น่าจะจำไม่ผิด)
ก่อนจะเหมารถบิคอัพขึ้นไปที่มอหินขาว เส้นทางลูกรังถนนแดงไม่ยากเกินไป
ที่ทำการเป็นหน่วยพิทักษ์ป่าภูแลนคา..ชั่วคราว...แต่เราจะมาค้างคืนนะ ...อิอิ
ข้างบนไม่มีไฟฟ้า เจ้าหน้าที่ใช้เครื่องปั่นไฟ แต่เครื่องเสียใช้การไม่ได้ (อีกแล้ว)
วางเป้ วางเต้นท์ แล้วเราก็ไปที่ก้อนหินก้อนนั้น...มอหินขาว
เราต้องถ่ายรูปกับพระอาทิตย์ที่กำลังจะลาลับขอบฟ้า
ค่ำนี้เราสามคนพี่น้องมีปาร์ตี้น้ำลายใต้แสงดาวเงาเดือน.... (รูปอยู่ใน D5 ของเพื่อนอู้ด)
ข้างบนคลื่นลมแรง ฉันนอนหนาวทั้งคืน
รุ่งเช้าถูกปลุกให้ตื่นด้วยเสียงเต้นท์ข้างๆ ...หมวยตื่นโว้ยฟ้าแดงแล้ว...
รูปชุดนี้เน่าสุด ไม่มีขาตั้งกล้องเอ๋อและให้ฟิวเตอร์ CPL ยังไม่เป็นอีกต่างหาก
กลับจากมอฯเดินขึ้นไปยัง ลานหินเจดีย์,หินโขลงช้าง หมอกจางๆ ฝนกำลังลงเม็ด ฟ้าเน่าอีกแล้ว
แบตกล้องก็กำลังจะหมดแบตกริ๊ปก็ไม่มีกับเขา ...เห้อ
Bookmarks