urashimataro
อุราชิมาทาโร่...คนหาปลา
แปลและเรียบเรียงเรื่องราวโดย สุขุมาลย์
กาลครั้งหนึ่ง นานมาแล้ว ณ หมู่บ้านริมทะเล แห่งหนึ่ง มีหนุ่มน้อย ที่แสนจน แต่ยอดกตัญญูมากอยู่นายหนึ่ง มีนามว่า อุราชิมาทาโร่......กิจวัตรประจำวันของนายอุราชิมาตาโร่ ผู้นี้ คือการ ออกทะเล ไปหาปลาแลัว จะนำมาขาย เพื่อ เอาเงินมาเลี้ยงตัวเองกับเลี้ยงมารดาที่แก่มากแล้ว ทำอะไรและหากินเลี้ยงตัวเองไม่ได้ ความเป็นคนที่รักแม่และยอดกตัญญูของเขานั้น ขึ้นชื่อลือชาจนเป็นที่รู้จักกันทั่วไปทั้งตำบลเลยทีเดียว
แล้ววันหนึ่ง อุราชิมาทาโร่ ก็ออกไปหาปลาตามหน้าที่ปกติอย่างที่เขาเคยทำมาเป็นประจำ แต่วันนี้ ตั้งแต่ เช้าจนเย็น อุราชิมาทาโร่ ตกปลาไม่ได้เลยสักตัวเดียว....เขาจึงตัดสินใจเก็บเบ็ดกลับ ในใจก็คิดเสียใจว่า ทำไมวันนี้ถึงโชคไม่ดีเอาเสียเลย....เมื่อเขากลับถึงฝั่งและเอาเรือเข้าเทียบท่าแล้ว อุราชิมาทาโร่ ก็เดินอย่าง หมดแรงเรื่อยเปลื่อยมาตามขอบ ชายหาดเพื่อจะกลับบ้าน แล้วเขาก็แว่วได้ยินเสียงพวกเด็กๆ กำลังส่งเสียง เล่นอะไรบางอย่างอยู่กันเป็นกลุ่ม....เขาจึงนึกสงสัยและอยากรู้ขึ้นมาว่าเล่นอะไรกันอยู่จึงหัวเราะกันเสียงดัง อย่างนั้น...
เมื่อ อุราชิมาทาโร่ เดินเข้าไปแอบมองใกล้ๆ ก็เห็นพวกเด็ก ๆ กำลังช่วยกันเอาไม้ตีและแกล้งลูก ตะพาบน้ำตัวหนึ่งอยู่ ..ลูกตะพาบน้ำตัวนั้นนอนหงายท้องน้ำตาเห็นร่วงเป็นทางอย่างน่าสงสารมาก อุราชิมาทาโร่ จึงรีบขอร้องพวกเด็ก ๆเหล่านั้นว่า "..โอ้..โอ้..โอ้....ทำไมพวกเจ้าถึงแกล้งเต่า อย่างนั้น เล่า...มันเจ็บและร้องน่าสงสารเห็นไหม?..อย่าแกล้งสัตว์ที่ไม่มีทางสู้อย่างนั้นสิ...เร็วปล่อยมัน ไปเถอะ.. ข้าขอร้อง" พวกเด็กเหล่านั้นจึงหันมาพูดกับเขาว่า " อ้อ...ถ้าลุงสงสารมันมากละก็..ก็จ่ายเงินซื้อมัน จากพวกเราสิ..จริงไหมพวกเรา...จะมาของ่าย ๆได้ยังไงฮึ
Bookmarks