กำลังแสดงผล 1 ถึง 9 จากทั้งหมด 9

หัวข้อ: เด็กชาย, ลูกหมา กับ คุณค่าของชีวิต....

  1. #1
    เจ้าหน้าที่ประชาสัมพันธ์ สัญลักษณ์ของ เซียงเหมี่ยงเมืองสุรินทร์
    วันที่สมัคร
    Dec 2008
    ที่อยู่
    สุรินทร์, ร้อยเอ็ด, และ สปป.ลาว
    กระทู้
    829

    เด็กชาย, ลูกหมา กับ คุณค่าของชีวิต....

    เซียงเหมี่ยงฯ เก็บมาฝากพี่น้องบ้านมหาครับผม...
    แรกที่ได้อ่าน น้ำตาแทบไหลครับ...

    เรื่องมีอยู่ว่า

    .................................

    มีร้านค้าแห่งหนึ่งติดประกาศขายลูกสุนัข 7 ตัว
    เมื่อรู้ข่าว ก็มีเด็กๆ แวะเวียนเข้ามาเล่น มาชมลูกสุนัขทุกวัน แต่ก็ยังไม่มีใครตกลงใจซื้อ เพราะเป็นสุนัขพันธุ์ดี มีราคาค่อนข้างแพง
    วันหนึ่ง ขณะที่เจ้าของร้านกำลังยุ่งอยู่กับการขายของอื่นๆ ให้แก่ลูกค้าในร้าน
    เด็กชายหน้าตาน่าเอ็นดูคนหนึ่งก็มากระตุกชายเสื้อเขา
    เขาก้มลงมอง และถามว่ามีอะไรให้ช่วยหรือไม่

    ?เพื่อนของผมบอกว่า ที่ร้านของคุณอามีลูกหมาขาย ผมอยากเลี้ยงลูกหมาสักตัว
    พ่อแม่ก็อนุญาตแล้ว ขอผมดูลูกหมาของคุณอาหน่อยได้ไหมครับ? เด็กบอกอย่างสุภาพ

    ?อ๋อ ได้สิหนู พวกมันกำลังนอนเล่นอยู่หลังร้านน่ะ? เจ้าของร้านกล่าวอย่างยินดี
    แล้วผิวปากเรียกสุนักทั้งเจ็ดออกมา
    เด็กชายยิ้มร่าเมื่อเห็นลูกสุนัขวิ่งตุ้ยนุ้ยออกมาทีละตัว
    เขานับ...แต่ก็มีแค่หกตัวเท่านั้น
    ?ไหนว่ามีเจ็ดตัว มีคนซื้อไปตัวหนึ่งแล้วหรือครับ? เด็กชายถาม

    เจ้าของร้านตอบว่า ? อ๋อ เปล่าหรอกหนู ยังไม่มีใครซื้อไปเลยสักตัว
    เพียงแต่ตัวสุดท้ายขาหลังเขาไม่ดี มันก็เลยต้องคลานออกมา วิ่งมาพร้อมกับพี่ๆ ของมันไม่ได้?

    สิ้นคำเจ้าของร้าน ลูกสุนัขตัวที่เจ็ดก็คลานออกมา
    ขาหลังทั้งคู่ของมันลีบเหลือนิดเดียว มันต้องใช้ขาหน้าลากพาร่างกายออกมาจากหลังร้าน

    ลูกสุนัขมองมาทางเด็กชายแล้วครางงี้ดๆ
    เห็นได้ชัดว่ามันพยายามคลานมาหาเขา

    หางของมันกระดิกดุ๊กดิ๊กๆ อยู่ตลอดเวลา
    มันคลานเข้าไปเลียรองเท้าของเด็กชาย ท่าทางจะชอบเขามาก

    เด็กชายหัวเราะแล้วอุ้มมันขึ้นมา ก่อนจะถามเจ้าของร้านว่า ?หมาตัวนี้ราคาเท่าไรครับ?
    ?ปกติ อาบอกขายอยู่ตัวละสองพันบาทนะ? เจ้าของร้านตอบ

    เด็กชายนิ่งอึ้งไปก่อนจะล้วงกระเป๋าหยิบเงินออกมานับ
    เขามีเงินอยู่เพียงสี่ร้อยห้าสิบบาทเท่านั้น

    ?ผมมีเงินไม่พอซื้อหมาตัวนี้? เด็กชายพึมพำอย่างเศร้าใจ
    เจ้าของร้านรีบบอกทันทีว่า

    ?โอ๊ะ! หนู ถ้าหนูอยากได้หมาตัวนี้ไปก็เอาไปเถอะ ไม่ต้องจ่ายเงินหรอก อายกให้หนูฟรีๆ ไปเลย?

    เด็กชายฟังเจ้าของร้านแล้วชะงักไป ก่อนจะถามกลับไปอย่างไม่พอใจว่า
    ?ทำไมครับ ทำไมถึงบอกว่าไม่ต้องจ่ายเงินถ้าจะซื้อหมาตัวนี้?


    ?ก็อย่างที่หนูเห็นอย่างไรล่ะ ลูกหมาตัวนี้มันติดมาพร้อมๆ พี่ๆ น้องๆ ของมัน
    และอาก็ไม่คิดว่าจะขายมันอยู่แล้ว เพราะมันพิการ วิ่งก็ไม่ได้ กระโดดก็ไม่ได้
    ความจริง อาไม่อยากให้หนูได้ของมีตำหนิอย่างนี้ไปนะ ลองดูตัวอื่นดีไหม?

    เด็กชายเม้มปากแน่นก่อนจะพูดว่า ?คุณอาดูอะไรนี่สิครับ?
    ว่าแล้วเขาก็ดึงขากางเกงทั้งสองข้างขึ้น
    เจ้าของร้านจึงได้เห็นว่าขาของเด็กชายคนนี้เล็กลีบเช่นเดียวกับขาหลังของลูกสุนัข
    แต่ที่ทำให้เขายืนอยู่ได้ ก็เพราะมีขาเทียมช่วยพยุงเอาไว้

    ?คุณอาครับ ขาของผมก็ลีบใช้การอะไรไม่ได้เหมือนกัน
    ผมเดินช้ากว่าเพื่อนคนอื่นๆ วิ่งก็ไม่ได้ กระโดดก็ไม่ได้
    อย่างนี้ผมก็เป็นคนไร้คุณค่าหรือเปล่าครับ?

    เจ้าของร้านนิ่งอึ้งไป ความรู้สึกผิดแล่นปร๊าดเข้าสู่หัวใจของเขา

    เด็กชายปล่อยขากางเกงลงแล้วพูดต่อว่า
    ?ผมจะซื้อสุนัขตัวนี้ในราคาสองพันบาทเท่ากับลูกหมาตัวอื่นๆ
    แต่ว่าผมมีเงินไม่พอ ถ้าผมจะอ้อนวอนคุณอา ขอผ่อนราคาของลูกหมาตัวนี้
    เดือนละหนึ่งร้อยบาททุกเดือน จนครบสองพันบาท คุณอาจะว่าอย่างไรครับ?

    เจ้าของร้านน้ำตาไหลริน ทรุดตัวลงตรงหน้าเด็กชายและกอดเขาไว้ด้วยความประทับใจ
    พลางกล่าวขอโทษขอโพยในสิ่งที่ตนได้ทำผิดพลาดไป
    เขาบอกว่าไม่ขัดข้องที่จะให้เด็กชายผ่อนค่าตัวของลูกสุนัขตัวนี้
    และกล่าวว่าถ้าสุนัขทุกตัวมีเจ้านายที่จิตใจดีอย่างเด็กชาย
    พวกมันก็คงจะมีชีวิตที่เป็นสุขอย่างมาก.

    .........................................

    พี่น้องอ่านแล้วคิดจั่งได๋ครับ
    ความเกิดมาบ่ครบ บ่สมบูรณ์ บ่มีไผต้องการให้เกิดกับตัวเอง
    แต่ความบ่เต็มร้อย กะบ่แม่นว่าชีวิตนั้นสิบ่มีคุณค่า
    โลกจะน่าอยู่มาก ๆ ถ้าเฮามองคนด้อยโอกาศเหล่านี้ด้วยความเท่าเทียม
    และความพร้อมที่จะแบ่งปัน ซึ่งกันและกัน...

  2. #2
    ร่วมถ่ายทอดความรู้สู่สังคม สัญลักษณ์ของ ทิดแหล่
    วันที่สมัคร
    Jun 2008
    กระทู้
    435
    ทุกสรรพสิ่งบนโลกนี้ มีที่ของตนเองเสมอไป...

  3. #3
    ร่วมถ่ายทอดความรู้สู่สังคม
    วันที่สมัคร
    Jul 2008
    กระทู้
    641
    ม่วนอยุฟังเบิ่งแล้วก่าคักดีเนอะครับ

  4. #4
    ร่วมถ่ายทอดความรู้สู่สังคม สัญลักษณ์ของ ลูกหินกอง
    วันที่สมัคร
    Jul 2008
    กระทู้
    243
    คนเราไม่ควรมองคนแต่เพียงภายนอกครับ...

  5. #5
    ร่วมถ่ายทอดความรู้สู่สังคม สัญลักษณ์ของ โชติ
    วันที่สมัคร
    Mar 2008
    ที่อยู่
    bbk
    กระทู้
    700
    ความรู้สึกดีดี ของคนเรา มันเกิดขึ้นเองในจิตใจ
    หรือเพราะสภาพแวดล้อมกันแน่ หรือแล้วแต่บุคคล ?

    บางคนเขาอยู่ในสภาพแวดล้อมที่แย่ๆ แต่กับมีความรู้สึกที่ดีดี
    บางคนอยู่ในสภาพแวดล้อมที่ดีดี แต่เขาก็ไม่เป็นเหมือนสภาพแวดล้อม

    อ่านแล้วรู้สึกดีครับ บ่าวเซียงเมี่ยง

  6. #6
    ฝ่ายบริหารระดับสูง สัญลักษณ์ของ พล พระยาแล
    วันที่สมัคร
    Mar 2008
    กระทู้
    6,430
    ฮ่วย ผมขายส้มเขียวหวานสายน้ำผึ้ง กิโลละ 35 บาท แต่ขายบ่ออก เน่าไปประมาณ 3 กิโล
    ผมสิขายส้มเน่าผม กิโลละ 35 บาท เท่ากับส้มบ่เน่าก่อนน๊า ซั่นน่า หุหุ

    อย่างที่เจ้าของกระทู้เว่าล่ะครับ คุณค่าของอะไรก็แล้วแต่ บางทีของเก่า หรือของมีตำหนิ อาจจะมีค่ามากกว่าของใหม่ซะอีก

    แต่สำหรับมนุษย์แล้ว ทุกคนมีความเท่าเทียมกัน และคุณค่าของคน วัดกันที่คุณงามความดีครับ หากมีความดีอยู่ในใจ และทำความดีให้ปรากฎ บุคคลนั้นย่อมมีค่าในทุกที่ทุกสถานครับ

  7. #7
    แบ่งปันความรู้และประสบการณ์ สัญลักษณ์ของ หนอนชาเขียวโออิชิ
    วันที่สมัคร
    Mar 2009
    ที่อยู่
    อ.ปะคำ จ.บุรีรัมย์
    กระทู้
    423
    ของทุกอย่างมีคุณค่าในตัวของมันเสมอ
    แต่เราจะรู้ค่าเมื่อเสียมันไป

  8. #8
    แบ่งปันความรู้และประสบการณ์ สัญลักษณ์ของ คนไกลบ้าน2009
    วันที่สมัคร
    Jun 2009
    กระทู้
    380
    ชาติผู้ดีใช่ดีที่ทรัพย์สิน หรือปริญญาบัตรหรือหลักฐาน
    หรือโคตรเง่าเผ่าพงศ์วงศ์สิงคาร เครื่องหมายอ่านคนดีอยู่ที่...ธรรม

  9. #9
    ร่วมกิจกรรมนำความรู้ สัญลักษณ์ของ เซียนเมา
    วันที่สมัคร
    Jun 2009
    ที่อยู่
    Suratthani
    กระทู้
    1,450
    อนิจจังวัตสังขารา สังขารเป็นสิ่งไม่เที่ยง ธุจ้า บ่ฮู้ว่ามื่ออื่นสิเกิดอิหยังขึ้น คนปกติอาจสิบ่ปกติกะเป็นไปใด้

กฎการส่งข้อความ

  • You may not post new threads
  • You may not post replies
  • You may not post attachments
  • You may not edit your posts
  •