หน้าที่ 2 จากทั้งหมด 3 หน้า หน้าแรกหน้าแรก 123 หน้าสุดท้ายหน้าสุดท้าย
กำลังแสดงผล 11 ถึง 20 จากทั้งหมด 28

หัวข้อ: เศร้ายิ่งนัก..รักครั้งนี้..

  1. #11
    แบ่งปันความรู้และประสบการณ์ สัญลักษณ์ของ ปึกกะหลืน
    วันที่สมัคร
    Jun 2008
    กระทู้
    70


    ทรมานโศกตรมระทมจิต

    คะนึงนิจนวลสมรจรไกลจาก

    สุดอ้างว้างเหว่หว้าเธอมาพราก

    มีแต่ซากความเศร้ารุมเร้าใจ


    เคยได้ชื่นระรื่นจิตพิศวาส

    รักเคยสาดทอแสงแรงเป็นไฟ

    เหลือแต่รอยรักล่มจมอาลัย

    ทิ้งเอาไว้ในอดีตจิตขื่นขม

    แก้ไขครั้งสุดท้ายโดย ปึกกะหลืน; 31-07-2009 at 15:39.

  2. #12
    แบ่งปันความรู้และประสบการณ์ สัญลักษณ์ของ แดงน้อย
    วันที่สมัคร
    Nov 2008
    กระทู้
    156
    บล็อก
    1

    แม้นชาตินี้ดวงฤดีมิสมรัก
    สุดจะหักสายสนิทเสน่หา
    ดั่งเดียวดายแดดิ้นตราบชีวา
    ต้องโศกาจนวายจินต์สิ้นชีวัน


    ใจมาดแม้นมิสายคลายในรัก
    ขอปฎิปักษ์จนชีพจะตักษัณ
    ครองในจิตมั่นในใจจนนิรันดร์
    วอนฟ้านั้นเป็นประจักษ์ในรักจริง
    แก้ไขครั้งสุดท้ายโดย แดงน้อย; 31-07-2009 at 16:23.

  3. #13
    ลานบุญ
    Guest
    คำว่ารัก รักนั้น รักตรงไหน
    รักที่กาย หรือใจ ใคร่ขอถาม
    รักที่รวย หรือจน หรือรูปงาม
    ฉันขอถามถ้าคุณตอบจะขอบคุณ

  4. #14
    แบ่งปันความรู้และประสบการณ์ สัญลักษณ์ของ แดงน้อย
    วันที่สมัคร
    Nov 2008
    กระทู้
    156
    บล็อก
    1

    ขออนุญาติตอบด้วยคนนะคะ..

    คุณเคยไหมที่รักใครโดยไร้เหตุ
    ใช่ตั้งเจตชี้เหตุใดในรักหนา
    จิตสำนึกนั่นตัวเดียวบอกเราว่า
    เขามีค่าต่อชีวิตและจิตใจ


    หากตัวเราได้เข้าใจในตัวก่อน
    หัวใจคุณที่ร่ำร้องนั้นสิ่งไหน
    ไม่จำเป็นต้องถามเหตุให้เข้าใจ
    เพราะว่าผลนั้นไซร้อยู่ที่ใจคุณ


    ...ออกนอกเรื่องของหัวข้อไป..ขออภัยเจ้าของกระทู้นะคะ.. จุ้ฟฟ..ขออนุญาติตอบด้วยคนนะคะ..

  5. #15
    แบ่งปันความรู้และประสบการณ์ สัญลักษณ์ของ ปึกกะหลืน
    วันที่สมัคร
    Jun 2008
    กระทู้
    70


    พรหมลิขิตคิดไม่ตกอกแทบแหก

    รักร้าวแยกแตกกระจายไม่จีรัง

    เคยร่วมถากบากบั่นพลันมาพัง

    ซากรักยังตามหลอนหลอกตอกให้ช้ำ


    นวลอนงค์จงโชคดีมีรักใหม่

    อย่าห่วงใยในรักเก่าเอามาจำ

    รักของพี่มีค่าด้อยพลอยรับกรรม

    จงไปตามทางที่ฝันบรรเจิดเอย


  6. #16
    แบ่งปันความรู้และประสบการณ์ สัญลักษณ์ของ ปึกกะหลืน
    วันที่สมัคร
    Jun 2008
    กระทู้
    70


    แม้ยังงัยใจพี่มีแต่น้อง
    ถึงจะต้องเจ็บช้ำน้ำตาไหล


    รักเอ๋ยเคยอิงแอบแนบชิดใกล้
    บัดนี้ไซร้กลายเป็นอื่นขื่นอุรา


    มิเคยเลือนลืมน้องปองใจรัก
    เศร้ายิ่งนักรักสองเราเฝ้าฟันฝ่า

    คงเหลือแค่ความช้ำและน้ำตา
    ไม่มีค่าอันใดให้เจ้าจำ


    ไปดีเถิดที่รักจ๋าอย่าชอกช้ำ
    จงไปตามทางที่ฝันบรรเจิดเอย...

  7. #17
    ผู้ช่วยผู้ใหญ่บ้านมหา สัญลักษณ์ของ sompoi
    วันที่สมัคร
    Mar 2007
    ที่อยู่
    japan
    กระทู้
    5,708
    บล็อก
    23
    ด้วยพี่เจ้าเฝ้าแต่ปลีกหลีกลี้ห่าง
    คนเคียงข้างเค้าหวั่นไหวเอาไงหนอ
    ดูสับสนจนใจอยู่สู้ทนรอ
    น้ำใจพ่อไม่มีมาพาหวั่นใจ

    หากจะช้ำก็เพราะคำน้ำใจพี่
    สุดเย็นชาไม่ปราณีไม่มีให้
    ลืมหมดแล้วแก้วตาเอ๋ยเคยกระไร
    จะโทษไปใครไหนเล่าเศร้าต้องยอม


    แก้ไขครั้งสุดท้ายโดย sompoi; 24-10-2009 at 12:09.
    มองต่าง..อย่างปลง

  8. #18
    ดูแลตรวจสอบเนื้อหา สัญลักษณ์ของ โม้จัง
    วันที่สมัคร
    Mar 2007
    กระทู้
    1,490
    รักไม่สมตรอมตมทุกข์ใจหนัก
    เขาไม่รักมาสมัครรักทางนี้
    อย่าอาลัยน้อยใจตัดไมตรี
    มีคนที่เขาเฝ้ารอท้อทำไม
    ได้แต่ฝากบอกไปให้หายช้ำ
    เรากลับทำให้ชีวีดีไม่ได้
    เศร้ายิ่งนักรักครั้งนี้ที่เป็นไป
    หากมีรักครั้งใหม่ถ้าขอได้อย่าเศร้าเลย
    ถามตัวเองว่าเขาหรือเราทำ
    ให้เจ็บช้ำจากน้ำคำที้พร่ำเอ่ย
    เราคงผิดเพราะไม่คิดจะเศร้าเลย
    เขาไม่เคยคิดถึงเราเศร้าไปทำไม
    ตอบไม่ได้ว่าทำไมใจจึงเศร้า
    หมดเรื่องเล่าขอกลับไปเศร้าใหม่
    หากวันหนึ่งถึงวันหายเศร้าใจ
    อาจตอบได้ว่าทำไมถึงเศร้าจัง...?

  9. #19
    ร่วมถ่ายทอดความรู้สู่สังคม สัญลักษณ์ของ กำลังใจ
    วันที่สมัคร
    Mar 2007
    กระทู้
    1,529
    บล็อก
    1
    รักแท้เนาะ คอยกันได้

  10. #20
    แบ่งปันความรู้และประสบการณ์ สัญลักษณ์ของ ปึกกะหลืน
    วันที่สมัคร
    Jun 2008
    กระทู้
    70


    สงสารตัวเองจัง นั่งเฝ้า แต่หน้าจอ

    เมื่อไหร่หนอ คนคิดถึง จึงจะมา

    น่าอนาถ สมเพศ เวทนา

    ตัวเราหนา มันมีกรรม แต่ปางไหน


    รักเจ้าเอ๋ย เคยหวาน ปานน้ำผึ้ง

    แสนจะซึ้ง คนึงนิด คิดไปไกล

    มาบัดนี้ ต้องขื่นขม ตรมหมองไหม้

    นั่งร้องไห้ เฝ้าหน้าจอ รอเธอมา


    เป็นแค่เศษ ส่วนเกิน เธอเมินหนี

    ไม่ยินดี ในตัวเรา เศร้าอุรา

    คงเป็นได้ แค่ฝันค้าง กลางนภา

    หยาดน้ำตา คลอเบ้า เศร้าเดียวดาย


    เคยเอ่ยคำ จำนรรจาว่า “ที่รัก”

    คำ “อกหัก” ไม่อยากคิด จิตสลาย

    รักที่ได้ กลายเป็นเบื่อ เหลือจะหน่าย

    เหมือนว่าตาย ทั้งเป็น เช่นซากใจ..

หน้าที่ 2 จากทั้งหมด 3 หน้า หน้าแรกหน้าแรก 123 หน้าสุดท้ายหน้าสุดท้าย

Tags for this Thread

กฎการส่งข้อความ

  • You may not post new threads
  • You may not post replies
  • You may not post attachments
  • You may not edit your posts
  •