แนมทางไกลในแผ่นฟ้า ทางเมฆาวาโยเอื่อย เมฆไหลเฉื่อยไปทางใต้ ได้ฮอดบ้านนั่นแม่นใจ
ความคิดไกลไปทางพุ้น ออ้มไออุ่นคะนิงหา มื้อจากป๋าความอาทร จากเฮือนนอนคิดถึงแม่
คิดเห็นแพรแป๋พันผ้า ผูกเถียงนาดึงไหว่ ไหว่ เสียงเอ้อ เอ๊ย ลูกจำได้ ยามฮ้องให้ได้แม่ไกว
น้ำตาไหลได้หัวร่อ บอกสอนน้อก็คือแม่ เจ้าดูแแม้เดือดร้อน เจ็บไอฮ้อนป้อนส่งยา
บุญผลาตอนยังน้อย พลอยเติบใหญ่ได้งานการ ยังสืบสานต์ทานคำสอน ทุกบทตอนคำจาแม่
ลูกยังแคร์เจ้าทุกด้าน ด้วยกราบกรานหมอนใบเก่า สิ่งสักสิทธิ์อยู่ล้นเกล้า คุ้มภัยเจ้าอิแม่ผม แน่เเด้อ
Bookmarks