ฟ้าสูงแผ่นดินต่ำและความทรงจำของความแตกต่าง

[บ่าวจ้ำ]

ฟ้าสูงแผ่นดินต่ำและความทรงจำของความแตกต่าง

กลิ่นความหลังวังเวงโรยโชยพัดครวญ
กลิ่นรักหวนข้ามคืนค่ำย่ำรุ่งสาง
กลิ่นความหลังครั้งแรกรักมาปักกลาง
กลิ่นเคยจางร้างราลับกลับหวนมา

คราคืนค่ำย่ำรุ่งเลือนเหมือนคืนนี้
ในคืนที่มีเดือนลางกลางเวหา
เคยกระเซ้าเย้าแหย่หยอกบอกออกมา
ดาวบนฟ้าว่าอยู่ไกลเอาให้เชย

โอ้ใจชายจะวายวางต่างเหลือที่
จันทรานี้มิควรค่ามาเคียงเขนย
เจ้าสูงล้ำต่ำแต่พี่มิควรเลย
ลดตัวเกยเชยข้างกายพี่ไหว้วอน

ถึงรักซึ้งตรึงตราติดจำคิดหัก
ใจเอ่อรักหักอาลัยไกลสมร
เจ็บปวดนักรักเจ้ามากจำจากจร
แสนอาวรณ์สุดอาลัยไห้โศกา

เจ้านกยูงสูงศักดิ์มารักนก
พี่คางคกมิอาจปองน้องเจ้าขา
มิอาจฉุดยุดน้องเจ้ามาเศร้านา
ตัดเถิดคะตัดพี่ไปจากใจรัก

อย่าอาลัยใยดีพี่อีกเลย
คนควรเคยคู่เจ้าเขาสูงศักดิ์
เขาคนดีมีพร้อมอยู่คุ่ควรนัก
ถึงพี่รักจักอวยชัยและให้พร

เพื่อเจ้านี้พี่พร้อมยอมสละ
พี่ขอละจะหลีกไปไพรสิงขร
เอาน้ำค้างล้างน้ำตาครายามนอน
จำใจจรก่อนแล้วแก้วตาพี่

:heart:
:heart:
:heart:

คิดขึ้นมาคราใดใจหดหู่
โอ้ยอดชู้สุขสมปองหรือหมองศรี
สุขสบายบ้างหรือไรคะคนดี
ฝากฟ้าไปจากใจนี้พี่ห่วงใย

:heart:

จนบัดเดี๋ยวนี่
บ่ได้ป๊ะอีน้องคนงามจ๊าดเมินแล้ว
บ่ฮู้เป่นได๋ผ้อง
อีปี้กึ๊ดเติงหาเน๊อน้องเน๊อ

จ้ำ#คนรักของดอกไม้
เวอร์ชั่น อีนางน้องน้อยกลอยใจของอ้ายจ้ำเมื่อนานมาแล้ว
๑๖ สิงหาคม พุทธศักราช ๒๕๕๒