กิเลศดับ..ก่อเกิดธรรม

[ญา ทิวาราช]

ก่อนวันฟ้าสางที่ร้างลา
ก่อนเพลาย้ำค่ำที่ร่ำไร
น้ำตาหลั่งไหลไร้อาดูร
เพิ่มพูนกิเลศใจให้ระทม

สุดจะข่มตาหลับเมื่อลับลา
ความเศร้าเผาไปมิเคยแหลก
ให้เจ็บแสบในอกมิเคยสิ้น
อยากคืนถิ่นพำนักที่ลับมา

แต่จนเกล้าแม้ตัวตายมิได้กลับ
เป็นเพราะรับหนี้บาปแต่หนหลัง
ต้องชดใช้กรรมเก่าที่เคยทำ
ก่อนฟ้าสางจะร้างไปมิได้ยล

ขอสักหนดับจิตที่ริษยา
ขอฟ้าขอพระจันทร์ที่ลอยเด่น
ขอโปรดเห็นกรรมดีที่มีอยู่
ขอทุกข์สูญดับสิ้นในเร็ววัน

ลมหายใจเข้าลึกออกแผ่วแผ่ว
ตั้งจิตแน่วแน่นิ่งมิติงไหว
เพ่งหว่างคิ้วค้นหาตาข้างใน
สงบไว้ได้พบสบสิ่งดี

ดับอารมณ์ร้อนรุ่มที่กลุ้มหนัก
ได้หยุดพักพิงใจให้สุขี
ตัดกังวลพ้นไปไกลชีวี
สติมีมิหลงกงจักรใด

เจริญมนต์พุทธาหาสิ้นสุด
เยี่ยมประดุจดั่งน้ำฉ่ำเย็นใส
ยิ่งนิ่งไว้ให้นานกาลผ่านไป
มิติใหม่ได้เกิดประเสริฐตน

แช่มชื่นจิตจินต์ปลอดรอดบ่วงทุกข์
บันดาลสุขสตินิ่งสิ่งสับสน
กายเพียงร่างชั่งไว้ในกมล
คงหยุดพ้นหนทุกข์ทรมาน

หมั่นฝึกฝนตนเองอย่ารอช้า
กว่าชีวาหาไม่หมดสืบสาน
ภาวนาสมาธิผลิเบิกบาน
จงฮึกหาญห่มธรรมนำจิตใจ

ใช้ธรรมะละลดปลดกิเลส
ตัดต้นเหตุสิ่งเร้าไม่เอาไหน
มาสร้างชีพชีวิตชาติเชื้อไทย
น้อมนำใจในพุทธศาสดา

มหากุศลกรรมนำไปเกิด
อรูปภูมิกำเนิดประเสริฐภพ
อัตภาพภพเพริศพราวเลิศสบ
สุขสงบรัสมีฤดีใด

สัทธาเชื่อวาจาปัญญาชอบ
กรรมระบอบโลกหน้าพรายไสว
เวียนว่ายเกิดสลับกำกับไป
เชื่อผลในกรรมดีมุมีคำ

วิริยะเพียรดีฤดีสุข
มุ่งมั่นปลูกผลให้ไสวล้ำ
ปฏิบัติเห็นชอบประกอบธรรม
เพื่อผลนำชีวาอุราเจิม

สติตรองมองรู้ประตูจิต
ในความคิดผิดชอบระบอบเสริม
ทุกขณะไตร่ตรองประคองเติม
ยินดีเพิ่มอารมณ์พรหมระบาย

สมาธิมั่นคงดำรงอยู่
ประกอบดูทั้งปวงบ่วงทั้งหลาย
เจริญสมาธิพาพราย
พริ้มประกายรวมใจนัยหนึ่งเดียว

ปัญญาเติมเท่าทันประชันคู่
เพ่งพิศดูครบถ้วนล้วนเฉลียว
คุณสมบัติชอบชื่นระรื่นเพรียว
มิเฉลียวธัมโมอโหสิกรรม

พุทธธรรมล้ำเลิศประเสริฐคุณ
ช่วยเกื้อหนุนนำชีพชื่นสดใส
ห่างจากทุกข์สุขเสริมเติมเต็มใจ
พ้นบ่วงภัยไกลหมองของหญิงชาย