** รัก..อย่ารู้คลาย **

[บ่าวจ้ำ]

เมื่อรักแล้วรักมาไหนกล้าเปลี่ยน
ใจวนเวียนเพียรเฝ้าถามยามสงสัย
กลัวรักพังทั้งใจให้เจียนตาย
กลัวอับอายหายหน้าหนีคนที่คอย

เป็นน้ำมันหรือไรให้เติมพลัง
แรงใจยังเต็มเปี่ยมมิเสื่อมถอย
ยังคงเป็นเช่นคนเหงาเฝ้าฝันลอย
มองจ้องคอยจันทร์ตกฟ้ามาให้เชย

[ต่าย]

ใยจึงเป็น..เช่นคนเหงา..เฝ้าฝันค้าง
บ่จืดจาง.....เงาจันทร์....เฝ้าฝันหา
ดั่งกระต่าย...หมายมอง....จ้องจันทรา
เลยมิกล้า.....ฝากอาลัย....ให้แก่จันทร์

ข้ามกระทู้...คิดถึงจันทรา...มาไฉน
ฤาเพราะใจ...จดจ่อ.........รอสานฝัน
ฤามาย้ำ.......คำว่ารัก........ประจักษ์จันทร์
อย่าลืมฉัน....รัก..อย่ารู้คลาย...ใช่ไหมเธอ
:heart:.............................:heart:

[บ่าวจ้ำ]

"คิดถึงจันทรา"อ้อนมามิใช่น้อย

ใจมันลอยตามหามาสานฝัน

มาถึง"รัก..อย่ารู้คลาย"ได้รำพัน

ออดอ้อนจันทร์จ้ำมิคลายมิหน่ายแหนง

[สหายพง]

กระซิบบอกกับจันทร์
ด้วยน้ำเสียงเครือสั่นหนักหนา
ด้วยน้ำตานองใบหน้า
ด้วยหัวใจที่เต้นช้า-ช้าลงไป
ขอวอนจันทร์...
อย่าเพิ่งทิ้งชั้นไปได้ไหม
อยู่บนฟ้าให้นานกว่าคืนใด-ใด
ใช้ความมืดปกคลุมชั้นไว้นาน-นาน
ไม่อยากให้ใครพบเจอ
ยามที่เผลอปล่อยให้น้ำตาไหล
เมื่อความเหงารุมเร้าหัวใจ
เพราะคืนนี้ไม่มีเธอข้างกายอีกต่อไป
ไม่อยากให้มีแสงสว่าง
ไม่อยากเห็นว่าข้าง-ข้างไม่มีใคร
ขออยู่กับความมืด...ขอคิดว่าเธออยู่ใกล้-ใกล้
แม้จะปลอม-ปลอมก็ไม่เป็นไร
...ขอแค่นี้ได้ไหมจันทร์...
...5555พงกะสู้คือกันเด้ออ้ายเอื้ยเอ้ย.....

[ต่าย]

:heart:

ในท่ามกลาง....ราตรี...ที่มืดมน
คนบางคน.......ใยดื่มด่ำ...กับความเหงา
คืนไร้แสง........แห่งจันทรา....พาใจเศร้า
พี่กลับเฝ้า........หลงจินตนา......ว่า..ชมจันทร์

:heart:

อย่ารู้คลาย...หากไร้คู่......ในคืนเพ็ญ
จันทร์ลอยเด่น....ฉายแสงนวล....ชวนใจฝัน
ใยจึงเพ้อ......อยู่เดียวดาย.....คืนไร้จันทร์
คำรำพัน...........ในคืนไร้ดาว......ปล่าวเปลี่ยวใจ

:heart::heart:

[ต่าย]

ใครหนอเล่า..โลมเล้า...เอาใจใส่
ห่างเพียงกาย..ใจเคียงอยู่..คู่ใจพี่
ดั่งตะวัน.....เคียงทิวา........ใช่ราตรี
ดั่งวารี.......เคียงมัจฉา.......พาล่องลอย

มิห่างหาย..สายสวาท...บ่จืดจาง
มิอำพราง...ฝากหัวใจ...ให้เรียงร้อย
รอฟังคำ.....พร่ำละเมอ..เผลอรอคอย
แม้สักน้อย...บ่ให้น้อง...ต้องหมองนวล

อยู่คลอเคล้า..เฝ้านาง...บ่วางตา
จนอุษา........ผ่าราตรี...ที่กำศรวล
คนึงน้อง.......ยามอิงแอบ...แนบเนื้อนวล
ใจรัญจวน.....ชวนหวั่นไหว....บ่ไคลคลา

ห่างน้องไป...ใครหนา..มาเฝ้าเคียง
ยินสำเนียง....ก็ละเมอ....เพ้อหนักหนา
ส่งคำหวาน....ผ่านหน้าจอ....รอเวลา
อยากสบตา....หวานหวาน....ให้ซ่านทรวง

:heart::heart:

[บ่าวจ้ำ]

เมื่อใคร..ถวิลหา..สิ่งใด
ด้วยใจ..ด้วยรัก..ด้วยคิดถึง
ฟ้ามิอาจ..มิใส่ใจในคำรำพึง
ความคิดถึงห่วงใยย่อมได้...ตอบแทน

......................มิอาจมิใส่ใจ.....................

[ต่าย]

:heart:

ใจหาย..เกรงคนดี..จะหนีหน้า
รอมา....อยู่นานเนิ่น...เกินใจฝัน
ลืมแล้ว...ที่เอื้อนเอ่ย...เคยรักกัน
มองจันทร์...ก็นึกรู้........อยู่มิคลาย

ออดอ้อน..อยากเคียงคู่..อยู่ข้างพี่
เกรงรัก....จะหน่ายหนี....พี่รู้ไหม
หนุ่มอื่น....เป็นหมื่นแสน...บ่แม้นชาย
อย่ารู้คลาย...ขอใจพี่........มีเพียงนาง
:heart::heart::heart:

<embed src="http://www.google.co.th/embed/140032387/fe86a900" width="420" height="250" allowfullscreen="true" allowscriptaccess="always"></embed>

[ลูกน้ำชี]

ใจถวิลหายุพินแทบสิ้นสาย
ชีพจะวายแทบดับดิ้นสิ้นแสงสูรย์
คิดถึงเจ้าทุกเช้าค่ำพร่ำอาดูร
จึงเพิ่มพูนกลายเป็นรักปักลงทรวง

จากหนึ่งวันผันผ่านนานไม่น้อย
ใจนี้คอยเฝ้าตราตรึงคำนึงห่วง
ถึงแต่เจ้ามาลาหอมพะยอมพวง
ใจทั้งดวงถูกเจ้ารั้งแทบคลั่งตาย

ขอเจ้าโปรดรับรู้ว่าใจข้า
คนึงหาเจ้านี้ไม่มีหน่าย
ดั่งที่ว่ารักอยู่...มิรู้คลาย
จวบชีพวายตายดับไม่กลับคำ....

................testๆ ๆ ๆ ๆ...............แซมเปิ้ลนำจักหน่อย..เด๋วขี้สนิมสิขึ้น...

[บ่าวจ้ำ]

0จันทร์เอย0

>>อย่าหวั่นเลยจันทร์เอ๋ยไม่เคยหนี
ยังมองจันทร์ทุกราตรีที่เพ็ญหาว
มองห่างๆอย่างห่วงๆทุกช่วงเงา
มิกล้าเลยจะเผยข่าวความในใจ<<
......................:heart:.......................

>>รู้ตัวดีว่าพี่มิควรคู่
จันทร์เจ้าเองก็รุ้อยู่ใช่ไหม
ด้วยต่ำต้อยมิกล้าอยู่สู้หน้าใคร
ถึงจะรักหมดใจไม่กล้าเผย<<
......................:heart:........................

>>อยู่ห่างๆอย่างนี้ดีแล้วจันทร์
ต่อเมื่อถึงคราววันฉันไม่เฉย
จะออกหน้าว่ากลอนอ้อนเหมือนเคย
ว่าอยากอยู่คุ่เชยเป็นเขยจันทร์<<
......................:heart:...........................

>>ตราบฟ้ามีตะวันและจันทรา
เจ้าจะเห็นดวงหน้าผุ้กล้าฝัน
ถึงจะหลบซบแอบแนบเงาจันทร์
จะยังรักและผูกพันมั่นคงใจ<<
......................:heart:.......................

>>อย่าหวั่นเลยอย่าเอ่ยคำทำเหนื่อยจิต
อย่าได้คิดว่าชายหายไปไหน
จะยังอยู่เคียงข้างกำลังใจ
แอบปองจันทร์มั่นมิคลายแม้ไม่เห๋น<<...

............................:heart:.........................
ดอกไม้..กะ..ชายคนเหงา
.....สวนดอกไม้ร้อยดอก.....
๑๒ พฤศจิกายน พ.ศ. ๒๕๕๒
.....................................................