กระต่ายอ้อนจันทร์

คืนนี้เห็น จันทร์เพ็ญผ่อง บนท้องฟ้า
ทำให้คิด ถึงหน้า ผู้พาฝัน
ผ่องหน้าน้อง ช่างคล้าย ละม้ายจันทร์
เคยร่วมกัน วันเพ็ญพราว นับดาวพราย

ชี้ชวนชม แสงระยิบ กระพริบดาว
โน่นกระต่าย สีขาว เฝ้ามองหมาย
จันทร์เจ้ามอง แค่หางตา พาเอียงอาย
เจ้ากระต่าย คิดไปต่าง เพราะหางตา

คนพูดไว้ ยามที่ชาย ตกหลุมรัก
สาวไม่ทัก เพียงมองเหล่ ด้วยเสน่หา
ก็หลงเพ้อ ละเมอซึ้ง ถึงดารา
ปานดั่งว่า ฟังบรรเลง ถึงเพลงหวาน

จันทร์เจ้าผ่อง น้องเจ้านวล พี่ป่วนปั่น
โอ้เจ้าจันทร์ โปรดมองมา อย่าหักหาญ
กระต่ายน้อย ถึงจะด้อย ก็ชายชาญ
จะฝ่าฟัน ปีนป่าย ขึ้นไขว่คว้า

เพียงมีใจ สักนิด ไม่คิดหน่าย
พี่กระต่าย ถึงตาย ไม่ผวา
จะยอมแหลก แลกชีวิต ให้ได้มา
จันทร์เจ้าขา พี่รักเจ้า จึงเฝ้าครวญ

จันทร์เจ้าเด่น เพ็ญผ่องพรรณ์ ป่านฉะนี้
ควรหรือที่ จะพาจันทร์ เจ้าผันผวน
เจียมใจห่าง ความต่างพา ว่าไม่ควร
ถึงใจจวน ปานขาดฉีก จำหลีกหน้า

จันทร์จรัส ชัดแจ่มปรั่ง ผู้ห่างเอื้อม
มะเลืองเลื่อม เด่นดวง บนห้วงฟ้า
เจ้าเลอเลิศ เพริศพริ้งเพ็ญ เด่นนภา
ทุกคู่ตา ต่างแลจ้อง หมายปองเจ้า

ล้วนผู้ดี มีมากมาย ชายสูงศักดิ์
คู่ควรนัก รักเจ้าได้ ไม่อายเขา
พี่ต่ายน้อย แอบซุ่มบัง อยู่หลังเงา
ขอแค่เฝ้า แอบจ้องนาง อยู่ห่างไกล

ขอแค่นี้ ไม่มากฝัน หรอกจันทร์จ๋า
รู้ดีว่า มีสิทธิ์แล ได้แค่ไหน
จันทร์หาญหัก จะยังรัก ยังปักใจ
ยังฝันใฝ่ แอบปองจันทร์ ทุกวันเพ็ญ

คิดถึงมากมาย

จ้ำ # คนรักของดอกไม้
ณ สวนดอกไม้ร้อยดอก
๔ กันยายน พ.ศ. ๒๕๕๒