ลูกชาวนาที่น่ารัก
โอ้ว่าลูกชาวนาตัวน้อยน้อย
ความรู้ด้อยเร่งอ่านขยันเขียน
เรียนเถิดหนาอย่าวิ่งให้วกเวียน
หมั่นพากเพียรเรียนเล่นเป็นเวลา
อ่านออกเสียงดังลั่นสนั่นก้อง
แลตาจ้องน่ารักไร้เดียงสา
ฉายเห็นแววสุกใสแห่งปัญญา
จะนำพาออกมาเพื่อขัดเกลา
โอว่ากอเอ๋ยกอไก่ขับขาน
เสียงเบ่งบานทั่วห้องพาสดใส
ตัวน้อยน้อยหัวเราะร่ายิ้มละมัย
เจ้าเยาว์วัยรู้เจ้าก่อนทุกคน
เดินปนวิ่งชิดชิดระวังล้ม
ดูซุกซนวุ่นวายแลสับสน
เสียงหัวเราะใสใสแต่ละคน
แม้ยากจนแต่เจ้าพอมีแวว
ยามเริงร่าพร้อมเล่นกับเส้นยาง
กระโดดอย่างมั่นใจสดใสแจ๋ว
เสียครูคะครูขาตลอดแนว
ที่ตั้งแถวยึนตรงเคารพครู
คุณครูขากินข้าวกับหนูนะ
แม่มีผักแจ่วป่นร้อนร้อนจ้า
แต่ตอนนี้มันเย็นแล้วครูขา
มาเร็วมากินข้าวกับหนูพลัน
ครูก็ยิ้มสดชื่นระรื่นสม
รักทุกคนเด็กน้อยน่ารักยิ่ง
ยิ้มสดชื่นโลดแล่นเป็นระวิง
แม้จะวิ่งซนบ้างก็ยังรัก
Bookmarks