ฉันเป็นดอกไม้.....
ฉันเป็นดอกไม้.....
ฉันไม่ใช่กวีที่ไหวหวาน
บทกวีของฉันออกจากใจให้คนอ่าน
ฉันกรองกลั่นจากวันวานที่ฉันช่างรู้สึก
ฉันเป็นดอกไม้.....แสนเหงา
ชอบอยู่กับเงาของความคิดนึก
ชีวิตที่ผ่านทำฉันเจ็บร้าวลึก
ได้แต่เฝ้าฝึกบอกใจไม่ให้หวัง
ฉันเป็นดอกไม้......ขี้แย
หัวใจอ่อนแอน่าชิงชัง
ชอบจมจ่อมอยู่กับความหลัง
น้ำตาไหลหลั่งทุกครั้งที่นึกถึง
ฉันเป็นดอกไม้.....อ่อนไหว
ที่อยากมีใครสักคนให้หวานซึ้ง
ให้คอยห่วงใยอยู่ทุกห้วงคำนึง
ให้คิดถึงอยู่ทุกลมหายใจ
ฉันเป็นดอกไม้.....ช่างฝัน
รอคืนวันมีรักสดใส
รอใครสักคนมาเป็นเพื่อนใจ
ร่วมทางสร้างฝันไกลด้วยใจปอนๆ
จะเคียงข้างสร้างสรรค์บรรณกวี
ดั่งคู่มีใจรักทางอักษร
ร่วมประพันธ์ให้หวานซึ้งคนอึ้งกลอน
ให้ลือกระฉ่อนคู่ซี้ “กวีดอกไม้”
จ้ำ # คนรักของดอกไม้
๙ กันยายน ร.ศ. ๒๒๘
Bookmarks