กลับเมือบ้านแล้วน้อหล่า กลับเมือหาออ้มกอดอุ่น กลับเมือหนุนหมอนด้วยเค้า กลับไปเว้าว่าอยู่เฮือน
บ่อาจเลือนลืมลงได้ ถึงสิไกลคนละที่ ด้วยความรักและหวังดี กะยังมีอยู่เปี่ยมล้น บ่อาจพ้นจากห่วงหา
เขมราฐน้อน้องหล่า กลับบ้านนาป๋าเมืองใหญ่ สาวรอยยิ้มที่สดใส ความจริงใจที่เกินล้าน ได้ลาท่านสู่อุบลฯ
อ้ายทุกคนยังจำได้ เอื้อยคนได๋ยังจำจื่อ หวังคิดฮอดสาวใสซื่อ ในนามชื่อว่าน้องหลิน
ไผโผผินไปถิ่นบ้าน เชิญทำทานเป็นสง่า ทางวัดป่าภูลอมเข้า มีต้นเหง้าพระพุทธศาสนา
พระบรมสาริกธาตุพุ้นตั๊วจ้า เผิ่นนำมาประดิษฐ์ไส่ หากไปฮอดพุ้นยามได๋ เอิ้นหลินไปเป็นหมู่พร้อม ยอมเป็นเพื่อนบ่หล่ะนาง
กลับเมือไปแปลงสร้าง ทางเจริญให้ท้องถิ่น สาวดอกดินคืนสู่เย้า คำขัวญเว้าให้ฮุ่งเฮือง อำเภอเขมราฐ เด้อครับ
"ต้นตำรับรำตังหวาย ถิ่นไทยนักปราชญ์ ทวยราษฎร์น้ำใจงาม สุดเขตแดนสยาม มะขามหวานหลายหลาก กล้วยตากรสดี ประเพณีแห่เทียนพรรษา แข่งนาวาสองฝั่งโขง"
[Radio]jolo/Paya/Lhin.mp3[/Radio]
ในฐานะที่น้องหลิน เป็นแฟนประจำผญาอ้าย แล้วกะในฐานะน้องสาวอิหลี เลยแต่งผญา
ส่งน้องจักหน่อยครับ หนีไปไส กะสิได้พ้อกันยุดอกเนาะ น้องหลินเนาะ
Bookmarks