ยุ่งงานหรือว่ายุ่งใคร

[แรงใจ]

24 กันยายน 2552

ความคิดถึงก็ยังคงดำเนินต่อไปไม่มีที่สุด แต่เมื่อมันถึงจุดอิ่มตัว คือผ่านความคิดถึงมาก ๆ มันก็ทำให้เราหายวุ่นวายใจ หรือ อีกอย่างก็ได้รับความอธิบายจากคนที่คิดถึงว่า ทำไมถึงไม่ได้มา ทำไมถึงไม่ได้โทรหา ทำไม ฯลฯ ความคิดถึงที่วุ่นวายใจก็พลันสงบลงกลายเป็นคิดถึงแบบมีความสุข ไม่มีทุกข์จ้า เมื่อวาน เทพอสูรมา แล้วแจ้งว่าที่หายไปเพราะว่า ยุ่งออกข้อสอบไม่ได้จ้า เขาบอกว่าทำไมฟ้าใสถึงคิดมากจัง ก็ให้คิดเสียว่าเขาเหมือนเพื่อนคนอื่นก็ได้

เหมือนกันไม่ได้จ้า เพราะว่า ฟ้าใสไม่ให้เป็น อิ ๆๆ อธิบายไม่ถูกจ้า ฟ้าใสดีใจนะเวลาเห็นคนที่คิดฮอดในห้องกลองขอเพลง เพราะมันเป็นที่เดียวที่พบเจอกัน และทำให้ฟ้าใสรู้สึกว่า คนที่มาหมายถึงยังรักและคิดถึงกันอยู่ ไม่มาก็ถือว่าไม่คิดถึงกันเพราะถ้าเราคิดถึงใครสักคนก็ต้องพยายามไปเจอให้ได้ แม้จะยากปานใด๋ฉันก็จะไป ไปหาคนที่คิดฮอด

อยากบอกว่า เวลาที่ไม่เห็นหน้าก็คิดไปว่า ยุ่งงานหรือยุ่งใครอื่นนะ ถึงไม่มา อิ ๆๆ ไปห้องกล่องขอเพลงดีกว่า จุ๊บ

คิดฮอดแฮงเด๊อ

ฟ้าใส