ความรักกับยุง...ยุ่งพอกัน
ยุงหิวโหย… อาหาร จึงออกหาเลือดอุ่นๆ รองท้อง
คนหิวโหย… ความรัก จึงออกตามหารักอุ่นๆ รองใจ …
ศิลปะการดื่มเลือดของยุง คือ ค่อยๆ ย่อง ย่อง ย่อง โอ้ยน้อ...ไม่ใช่ ไม่ใช่...
บินจ้าบิน เอ้าทีนี้ ค่อยๆๆ บิน บิน บิน บินเข้าไปในมุมมืด
ถึงจุดหมาย ก้ค่อยๆๆ บรรจงแทงปากทะลุทะลวงผ่านผิวหนังของคน
เข้าไปดูดเลือดอุ่นๆ ที่แสนโอชะ ...อา โดยเจ้าของเลือดไม่รู้สึกตัวเลยสักนิดเดียว
ว่ามีใครแอบแฝงมาแตะต้องผิวกาย....กว่าจะรู้ตัวหรือ...อะฮิ....อะฮิ เสร็จยุง
ไปหลายตุ่มแล้ว....
ศิลปะความรัก คือ บรรจงแทรกแซง ซอกซอน ชอนไช ทะลุทะลวงความรู้สึก
ค่อยซอกซอนเข้าไป....ทีละน้อย ทีละน้อย แล้วก็เข้าไปฝังลึกอยู่ในหัวใจ
อันแสนอ่อนนุ่ม ละมุนละไม ชวนหวั่นไหว อบอวลด้วยเสน่ห์
อย่างช้าๆ อา...ช่างแสน อบอุ่นในหัวใจ...กว่าจะรู้ตัว ....เจ้าความรักก็อยู่เต็มหัวใจแล้ว
กว่าจะรู้ตัว ยุงก็อิ่มแปร้ บินกลับบ้าน …ไปแล้ว ....ทิ้งตุ่มแดงจากรอยกัดให้แสบคัน
กว่าจะรู้ตัว ....ก็รักเขาเกินกว่าจะหักห้ามใจ..... ยากที่จะถอนใจได้
ยุงตัวไหน ปากหนัก กัดเจ็บ บินไม่เร็วพอ บินไม่รู้จังหวะ
บินผิดมุมให้คนเห็นหรือรู้ตัวก่อน ถึงฆาตมาแล้วกว่า 90 %
น้อยนักที่จะรอดพ้นฝ่ามือพิฆาต ยาฉีดกันยุง ยาจุดกันยุง....ไปได้ ….
คนคนไหน ไม่เคยรัก ไม่รู้จักรัก จีบไม่เป็น ไม่มีโอกาส ไม่รู้กาลเทศะ
และเหตุผลอีกมากมาย นานับประการที่จะหยิบมาเอ่ยอ้างถึง
ความไม่สันทัดจัดเจนเรื่องรัก ก็น้อยนักที่จะรอดพ้น อาการแห้วรับประทาน....ไปได้
เคยรับประทานไหมคะ ....แห้วน่ะ....แห้ว.... รสชาติเป็นแบบไหน ....บอกกันบ้างเด้อจ้า
พอยุงกินอิ่มหนำก็บินจากไป และพร้อมจะกลับมาใหม่เมื่อโหยหิว
ก็เหมือนรักของคนเจ้าชู้อิ่มหนำแล้วก็ผ่านไป แต่จะกลับมาใหม่เมื่อโหยหา
ยุงน่ะ...ถึงจะถูกตบ ถูกฉีดยา ถ้าไม่ตายเสียก่อน พร้อมจะกลับมาใหม่เมื่อหิวอีกครา
ไม่รู้จักเข็ดน้อ
อันนี้เหมือนคนเลย.... เจ็บช้ำสักเท่าไหร่ ถ้าไม่ถึงตาย หัวใจก็ยังโหยหารักอยู่ทุกเมื่อเชื่อวัน
ยุง....ถึงจะกางมุ้ง จุดยากันยุง หรือติดมุ้งลวด
….....ยุงก็ยังคงเข้ามาได้อยู่ดีแหละ …หาวิธีเข้ามา
ความรัก.....ความรัก.....ก็เหมือนกัน ห้ามใจเท่าไหร่ หลีกหนียังไง
รักก็ยังเล็ดลอดเข้ามาได้อยู่ดี …จริงป่าว.....
ข้อมูลความรัก ของคนและยุงเป็นแบบนี้แหละค่ะ
อ้างข้อความนี้
...
Bookmarks