บทเสภาลาโลก.ดลใจก่อนนอน

**ญา ทิวาราช** · 12-10-2009, 16:21

น้อมพนม ก้มกราบกราน สังขารขันธ์
ผ่านหนึ่งวัน เวียนวน ทานทนได้
ทั้งสุขทุกข์ คลุกเคล้า เข้าคลุมใจ
สั่งสมใคร่ ไว้ในใจ ให้มัวเมา

ทั้งผู้คน สมบัติ พัสถาน
ลูกเหลนหลาน บริวาร ผูกพันเข้า
จองจำใจ ให้หวงห่วง เป็นบ่วงเงา
หลงยึดเอา เข้าเห็น เป็นตัวกู

ของของกู รู้แล้วหลง ปลดปลงยาก
ถูกอำนาจ บาปกรรม ขย้ำอยู่
โลภ,โกรธ,หลง ข่มซ้ำ เข้าพันตู
รู้ร้อยรู้ ละเลิกยาก จากบ่วงกรรม

โลก,ชีวิต วุ่นวาย หลากหลายยิ่ง
สรรพสิ่ง สรรพสัตว์ ตวัดมั่น
มัดชีวิต จิตวิญญาณ ติดตามมัน
หลงยึดมั่น มาโรมรัน ยากลืมเลือน

แม้ชูธรรม นำใจ ยังไหลหลง
จะปลดปลง ลงอย่างไร ใจคลาดเคลื่อน
พยายาม หยุดยั้ง ยังสะเทือน
ยากกลบเกลื่อน เกลี่ยกลบ จบยากเย็น

กาลเวลา คราค่ำ คืนวันนี้
ยังโชคดี มีเวลา มามองเห็น
ลมหายใจ ใสสว่าง ทางสุขเย็น
ได้หลีกเร้น เรื่องราว มาเฝ้าใจ

นั่งตัวตรง ปลงทุกอย่าง วางไว้แล้ว
ใจแน่แนว น้อมนึก ตรองตรึกได้
มองชีวิต จิต-กาย เข้าภายใน
สิ้นสงสัย ในวิถี ชีวีตน

พริ้มตาหลับ ดับสนิท ชีวิตฉัน
สังขารขันธ์ มันหดหาย ไม่เห็นหน
เหลือเพียงจิต คิดไป ไร้ตัวตน
บนถนน หนทางจิต ไร้มิตรเคียง

บริวาร ลูกเหลนหลาน ที่หวงห่วง
ยามชีพล่วง ลาลับ กลับสิ้นเกลี้ยง
ทรัพย์สมบัติ นับค่าได้ คล้ายเสบียง
ไม่แท้เที่ยง เปลี่ยนแปรไป ได้ทุกวัน

เกิด-ตั้งอยู่ รู้ไหม ใกล้วันดับ
ยามนอนหลับ นับได้ คล้ายตายนั่น
หากหวงห่วง โหยหา สารพัน
ทุกข์โรมรัน พันจิตใจ ให้มืดมัว

ตายมีต่อ ขอให้เชื่อไว้ก่อน
สังเกตตอน นอนฝัน ให้ถ้วนทั่ว
หลังความตาย คล้ายฝัน มันน่ากลัว
อย่าปล่อยให้ ไปรู้ตัว ตอนตายจริง

หัดปลดปลง ปล่อยวาง ทุกอย่างเถิด
จิตชูเชิด เกิดสุข สงบยิ่ง
เตรียมตัวตาย ตายก่อนตาย ให้ได้จริง
สุขยอดยิ่ง เย็นสงบ ย่อมพบพาน

เพียรบำเพ็ญ ภาวนา รักษาจิต
คุมความคิด ขจัดจิต ติดฟุ้งซ่าน
นั่งนิ่งนิ่ง ยิ้มแย้ม แสนเบิกบาน
ผลศีล-ทาน ที่เคยทำ ย่อมนำพร

ลมหายใจ ไหลเข้า เรารู้ชัด
ออกก็จับ จิตดู อยู่ทุกท่อน
วางว่าง ว่างวางไว้ ไม่สั่นคลอน
หลับตานอน กล่อมจิตไว้ ในสุขเย็น

ตั้งจิตดี มีฝันดี เป็นที่อยู่
ความหดหู่ ห่างหาย มองไม่เห็น
หลับสนิท จิตสงัด หัดให้เป็น
แม้ยากเย็น อย่างไร ให้เพียรทำ

กุศลธรรม กรรมดีใด ได้สร้างสม
โปรดบันดล บ่มจิตใจ ให้ดื่มด่ำ
เข้าครรลอง ครองศีล ใกล้กลิ่นธรรม
เป็นเผ่าพันธุ์ ธรรมโสดา ปัญญาญาณ

เกิดชาติใด ได้เข้าใกล้ ในพุทธะ
ได้พบปะ พระอริยะ ผู้สืบสาน
มีพ่อแม่ แน่แน่ว ในศีลทาน
มีสังขาร ญาณปัญญา อย่างสมบูรณ์

เกิดในกาล บ้านเมือง รุ่งเรืองศีล
ผู้นำถิ่น ถือธรรม นำเกื้อหนุน
โลกทั้งผอง พี่น้องกัน หมั่นเกื้อกูล
ขอผลบุญ หนุนนำพร อย่าคลอนคลาย

รูปกายขันธ์ มันนอนนิ่ง ณ ที่นี่
หากถึงที่ ธาตุทั้งสี่ แยกสลาย
ขอให้พราก จากกาย อย่างง่ายดาย
ขอให้ตาย สบายสงบ พบสุขเทอญ