เหนื่อยไหม

[ทิดจ่อย]

กลางป่าคน กลางดงดอนแห่งคอนกรีต
สังคมบีบ รีบเร่งและแข่งขัน
ประคับประคองชีวิตให้ผ่านวัน
ตราบชีพนั้นยังอยู่สู้ยอมทน

ณ มุมหนึ่งแห่งสังคมที่อ่อนล้า
มีดวงตาคู่เศร้าและหม่นหมอง
ดุจดั่งแบกความทุกข์ไว้ก่ายกอง
ตามครรลองแห่งมนุษย์ผู้ทุกข์ทน

เธอผิดหวังใช่ไหม ใยจึงเศร้า
สิ่งรุมเร้างานหนัก รักเป็นหมัน
หรือจุดมุ่งหมายสลายดับลงกลางคัน
เห็นทุกวันบทกลอนเศร้าเคล้าน้ำตา

ณ ตรงนี้ มุมกวีบ้านมหา
ขออาสาเป็นศาลาแบ่งความเหงา
หยิบยื่นให้เธอคนดีได้บรรเทา
และคอยเฝ้าปลอบใจไม่ห่างตา

ทิดจ่อย
26 กุมภาพันธ์ 2553

[ไก่น้อย]

อ่านบทกลอนสะท้านไปถึงในจิต
ด้วยเบ่งพิศเข้าไปยามใจเหงา
ก็มีบ้างในบางคราอุราเรา
มียามเศร้าบ้างก็ทุกข์สุขปนมา

จะดุแลใจกันไปไหวหรือพี่
สาวบ้านนี้มีมากมายหลายนักหนา
กลัวรอเก้อมัวเพ้อฝันซ้ำอุรา
ขอหลบหน้ารักษาใจให้ตัวเอง .....


ปล.มาแจมนำแน่เด้อจ้า ม่วนๆแต่งกลอนยามแดดเปรี้ยงๆคักขนาด 555

[ทิดจ่อย]

จักค่องบ่อค่องดอกแต่งกลอนกะดาย นั่งถ่ากินข้าวเที่ยง ฝากคะเจ้าซื้อข้าวกล่องมาให้ บ่อมีหยังเฮ็ดกะแต่งกลอนเล่นซื่อๆ ดอกน้องไก่
ติติงให้แหน่เด้อ

[ผู้ก่อการรัก]

ไม่เหนื่อย ไม่ท้อ พอสู้ไหวค่า

แค่อ่านกลอนนี้ก็มีแฮงแล้ว

[แดนดาหาร]

กลางป่าดงคนเดียวเปลี่ยวดวงจิต เสียงจิ้งหรีดเรไรไก่ป่าขัน
เช้าวันใหม่มาเยือนอีกหนึ่งวัน แสงอำพันผ่องอำไพในพนา
จากมุมหนึ่งสู่อีกมุมซุ่มกลางป่า ทั้งสองตามองหน้าหลังทั้งซ้ายขวา
จนแน่ใจไม่มีใครผ่านมา สุขอุราปลดทุกข์ไว้ได้หนึ่งกอง...อิอิ......ขออภัยในบางลีลา

[khonsurin]

เข้ามาอ่านกลอนค่ะ เพราะดีเน๊าะจ้า

[orathai]

อยากฟังคำถาม เหนื่อยไหมคนดี จะมีสักคำ
แต่คำๆนั้น ช่างไกลเหลือเกิน เนิ่นนานการรอ
อาจเพราะคำถามหากใครได้ยิน ซาบซึ้งจริงหนอ
ฉันจึงเฝ้ารอ ขอเพียงสักครา มีคนเอื่อนเอ่ย... มาให้ชื่นใจ